Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӑмӑр сăмах пирĕн базăра пур.

чӑмӑр (тĕпĕ: чӑмӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Йӗкӗтрен вӑл нумай лутра, ҫинҫе, анчах чӑмӑр кӗлеткеллӗ.
Она значительно ниже парня, но плотнее, сбитее, чем он.

Трактирти хӗр // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Тавтапуҫ сана, тус-йӑмӑк, Ҫовет Ҫарӗ ячӗпе! — Йӗкӗтӗн алли пӗр чӑмӑр Пулчӗ хӗрӗн аллипе.
Куҫарса пулӑш

Тимӗрҫӗ хӗрӗ // Анатолий Анат. «Ялав», 1948, 11№ — 13 с.

Ҫӑмарта пек чӑмӑр кӗлетке те ҫинҫе пилӗк, ҫӳллӗ кӑкӑрсем те хулӑн ҫивӗт.
Ее ладная фигурка, толстая черная коса так и мелькают по избе.

Улахра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫавӑнпа та Пӑлхар ҫарӗ пӗр ҫирӗп чӑмӑр пулса ҫапӑҫайман.
Куҫарса пулӑш

Кашкӑр ҫури — Хура ҫӑлтӑр // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

Вӑл тикӗс мар ҫурма чӑмӑр евӗр, пӗтӗм ҫӗрте япаласемпе тултарса хунӑскер, вӗсен хӑюлӑхӗ тӗлӗшпе чи лӑпкӑ, чи ӑнкаруллӑ ҫын пуҫне те цифрӑсем ӗренкесӗр-капашсӑр тӗтри ҫеҫ карӑнса антӑратмалла.
имевшей форму неровного полушария и загроможденной вещами, относительно ценности которых в голове самого спокойного и сообразительного человека мог возникнуть только бесформенный цифровой туман.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Эпӗ кровать пуҫӗнчи чӑмӑр ҫаврашкасене кӑларса илтӗм.
Свинтил я шарик пустой. Знаешь, которые на кроватях для украшения привернуты.

IV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Выртакана асӑрхасан — паҫӑрхи тӗркӗшӳ аса килнӗрен-тӗр — кӗскен тулхӑрчӗ те каялла чакрӗ, — куҫӗ умӗнче чӑмӑр силленнӗн — хыҫалти урисене иккӗленӳллӗн куҫара-куҫара тата пуҫне сулла-сулла.
Заметив лежащего, она, казалось, припомнила недавнюю суматоху и коротко проржала; затем попятилась, неуверенно ставя задние ноги и взмахивая головой, как будто перед ее глазами стоял кулак.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Унӑн арҫын туйӑмӗ — «хӗр ачасем» тӗлӗшпе йӗрӗнӳ ҫӑл куҫӗ, — сӑмсинчен чӑмӑр лекнӗрен тӗшӗрӗлсе ӳксе пӗтнӗ.
Его мужское чувство, источник презрения к «девчонкам», было опрокинуто и уничтожено ударом кулака в нос.

Хушу — ҫар валли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 81–84 с.

Кимӗ айӗнчен ҫав самантрах чӑмӑр тухрӗ те парнене ал лаппипе хупласа хучӗ.
Тотчас же из-под лодки высунулась рука и прикрыла подарок.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

— Эс пурӑн, ачам, ан хӑра, чипер, сывлӑхлӑ ӳс, — терӗ вӑл Мархвана, чӑмӑр питҫӑмартинчен чуптӑва-чуптӑва.
Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хаклашсан-хаклашсан, Ванькка акӑлчансен шинелне тӑватӑ пӑт ҫӑнӑхпа улӑштарчӗ, хӑй укҫипе ҫирӗмшер кӗрепенкке вир тата пӑрҫа, ҫул ҫинче ҫиме пӑртак кӑлпасси, кӗрепенккишӗн ҫичӗ пус парсах виҫӗ кулач, чӑмӑр пысӑкӑш виҫӗ катӑк сахӑр туянчӗ.
Куҫарса пулӑш