Шырав
Шырав ĕçĕ:
хӑрлаттарать (тĕпĕ: хӑрлаттар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫӗр пӳртре питӗ ӑшӑ, юнашарах Сагайда хӑрлаттарать, вӑл вут пек вӗри; тӗлӗк курнӑ май мӑкӑртатать, Черныша ыталасшӑн пулнӑн, хӑйӗн йывӑр та вӗри аллине пӗрмаях ун ҫине ҫӗкле-ҫӗкле хурать.
IV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Пирӗн Грицько хӑрлаттарать кӑна, — терӗ мӑйӑхлӑ хура арҫын.— А наш Грицько похрапывает, — сказал чернолицый, усатый мужчина.
XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.
Нӑра мӗнле вӗҫни, мӗнле сӗрлени ҫирӗм чалӑшран илтӗнет, таҫта курӑк ӑшӗнче темӗн хӑрлаттарать, такам унта тутлӑ ҫывӑрать тейӗн.
IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
«Вӑт хӑрлаттарать француз, мур илесшӗ», — тесе шухӑшлать хӑй ӑшӗнче Антон Пафнутьич.
X сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Страницăсем:
- 1