Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑмаран (тĕпĕ: хӑма) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫав урасем ҫине хӑмаран тӑваткал урай туса сарнӑ, урай айӗнче хумсем ирӗккӗн вылянса тӑраҫҫӗ.

На них — дощатый квадратный настил, волны свободно бродят под ним.

Малтан калани // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Инҫех те мар хӑмаран ҫапса тунӑ лапчӑк сарай ларать.

В стороне притулился старый дощатый сарай.

Иккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Эпӗ сире кӗтетӗп, — терӗ вӑл, вӗсене алӑ парса, унтан хӑмаран ҫапса тунӑ пӳрте ертсе кайрӗ.

Я жду вас, — сказал он, здороваясь и подводя их к дощатому домику.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Йӗлтӗрҫӗсем ҫак ҫулпа кайсан часах купаласа хунӑ трубасене, брезент витнӗ михӗсемпе ещӗксене, хӑмаран ҫапса тунӑ пӗчӗк пӳрте тата туса пӗтермен ытти ҫуртсемпе амбарсене курчӗҫ.

Лыжники двинулись по этой дороге и вскоре увидели штабеля труб, накрытые брезентом тюки и ящики, домик, сколоченный из досок, и ряды других еще не законченных домов и амбаров.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Алӑкӗ ҫӳхе хӑмаран тунӑскерччӗ, турпас пекех ванса кайрӗ.

Дверь была из тонкого дерева, ну и раскололась в щепки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Хӑмаран тунӑ сӗтел ҫинче сарӑ, кӑвак хут хуплашкаллӑ кӗнекесем выртаҫҫӗ.

На дощатом столе разложены книги в бумажных желтых и серых обложках.

Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ан хӑп пӑталанӑ хӑмаран.

не слезай с гвоздей своей доски,

Ултӑ манашка // Стихван Шавли. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 97–101 с.

Комендатурӑра кун каҫиччен мӗн-мӗн пулни ҫинчен Дарья Сидоровнӑна йӗркипе каласа кӑтартнине Наташа ҫӳхе хӑмаран ҫапса тунӑ стенан тепӗр енче пӗтӗмпех итлесе тӑнӑ.

По другую сторону стены из тонкой доски Наташа слушала все то, что рассказывал он Дарье Сидоровне о происходящем за день в комендатуре.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Комендатурӑран таврӑнсан, тетӗшӗ ҫаксем ҫинчен йӑлтах йӑмӑкне хаваслансах каласа кӑтартать, хӑмаран ҫапса тунӑ ҫӳхе стенан тепӗр енче Наташа илтме пултарассине аса та илмест пулас…

Вернувшись из комендатуры, брат с радостью рассказывает об этом сестре, не подозревая, что Наташа услышит по ту сторону за тонкой дощатой стеной…

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Унта Вырка шывӗ, сӑрт тӳпинче курпил хӑмаран ҫапса тунӑ пӳрт, сад пахчи пурччӗ.

Там остались Вырка и высоко на горе заколоченный горбылями дом с садом.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫӳхе хӑмаран чӗренчелесе витнӗ тӑватӑ кӗтеслӗ пӗчӗк ҫуртсене ачасем чӑннипех хисеплеҫҫӗ.

Маленькие четырехугольные домики с дощатыми и драночными крышами внушали ребятам большое уважение.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Алӑкне хӑмаран, петлисене сӑран пиҫиххирен тунӑ, вӗсене патак ҫине тӑхӑнтарнӑ.

Вход прикрывался узкой дощатой дверью с ременными петлями, надетыми на деревянные колышки.

Сунарҫӑ калавӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 65–67 с.

Кӑтьӑр-катьӑр хӑмаран ҫапкаласа тунӑ лутра та пӗчӗк хӳшӗсенче тӗрлӗ таварпа суту тӑваҫҫӗ.

Да это и в самом деле был базар — в маленьких дощатых палатках торговали всем на свете.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӗмрӗлет, куҫ умӗнче тусать хӑмаран катьӑр-катьӑр каркаласа тунӑ алӑк, урлӑ янӑ сӑлӑп та шарт хуҫӑлса ӳкрӗ, ҫыхнӑ пӑявӗ татӑлчӗ.

Дверь вот-вот сорвется с петель, а то и вовсе рассыплется на куски, и тут деревянная задвижка не выдержала, сломалась и повисла безжизненно на веревке.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӑна алӑк уҫса кӳртнӗ карчӑк кил хуҫи арӑмӗ, пит кая юлса килнӗ хӑнана ҫилленсе, хальхи япӑх вӑхӑтсене ылханса, ҫӗрле ҫунтаракан лампӑна пукан ҫине лартрӗ те, хӑйӗнчен мӗн те пулин ыйтассине кӗтмесӗрех, хӑмаран тунӑ стена хыҫне кайрӗ.

Впустившая его старуха, жена хозяина, ворча на позднего гостя и проклиная плохие времена, поставила на стул ночник и ушла за перегородку, не ожидая вопросов.

19. Тамӑк машини // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Халӗ хӑмаран тунӑ стенасене илсе пӑрахнӑ, вӗсен вырӑнне пурпа шуратнӑ юпасем тӑнӑ, вӗсем урлӑ хунӑ тимӗр каштасене аялтан тӗкӗленӗ.

Сейчас все деревянные перегородки были сняты, а вместо них стояли выкрашенные мелом столбы, подпиравшие железные балки.

14. Чӗрӗллех пытарнӑскер // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Хӑмаран тунӑ хӳме айккипе пытанса пырса, ачасем калиткерен йӑпшӑнса кӗчӗҫ, унтан рельссем урлӑ кукленсе чупса каҫрӗҫ.

Скрываясь за дощатым забором, мальчики прошмыгнули в калитку и, пригнувшись к земле, побежали через рельсы.

4 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Эсӗ амӑшӗ вӗт, — терӗ те Курт, пуҫӗ ҫавӑрӑнма пуҫланӑ Олёна, шыва путакан хӑмаран ҫавӑрса тытнӑ пекех, ҫак сӑмахран ҫавӑрса тытрӗ.

— Ведь ты же мать, — сказал Курт, и Олена, у которой уже мутилось в голове, ухватилась за это слово, как за доску спасения.

I // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Хӑмаран ҫапса тунӑ стенари хушӑксем витӗр шупка уйӑх ҫути кӗрет.

Сквозь щели в дощатой стене проникал слабый, словно затухавший от беспрестанно пробегавших тучек свет месяца.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Унӑн хӑмаран ҫапса тунӑ рубкин тӗксӗм кантӑкӗ витӗр штурвальнӑйпа юнашар лутӑрканчӑк хура шлепкеллӗ ҫын тӑрса пыни курӑнать.

За мутными стеклами его дощатой рубки был виден человек в рыжей мятой шляпе, стоявший рядом со штурвальным.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех