Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑмаран (тĕпĕ: хӑма) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чӑнкӑртаттарасран асӑрханса вӗсенчен перӗнмесӗр алӑка шалти ҫӳхе хӑмаран туртрӑм та — шкапра телефон будкинчи пек ҫап-ҫутӑ пулса тӑчӗ.

Не касаясь их, чтобы не звякнуть, я притянул дверь за внутреннюю планку, отчего шкап моментально осветился, как телефонная будка.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эпир хамӑр юлташсемпе тавар вагонӗн хӑмаран тунӑ ҫӳлти нарӗсем ҫинче выртатпӑр.

Я и мои товарищи лежали бок о бок на верхних нарах товарного вагона.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Унта — татӑк-кӗсӗкрен тӗртнӗ утиял айӗнче, хӑмаран ҫапса тунӑ кравать ҫинче — ҫӗтӗк-ҫатӑк тумлӑ арҫын выртать; вӑл вӑйсӑррипе йывӑррӑн сывлать, куҫӗсенче савӑнӑҫлӑ тӳсӗмсӗрлӗх ҫиҫет; тӳрех паллӑ: Мери ҫул кӑтартуҫин ӑратӗнчен мар.

Там, вытянувшись под лоскутным одеялом, на сколоченной из досок кровати — лежал в тряпье тяжело дышащий от слабости и счастливого нетерпения человек, на взгляд — иной породы, чем проводник Мери.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.

Ҫак вырӑнта Ботредж сӑмахне алӑкран шӑппӑн шаккани пӳлчӗ, ҫакӑ хӑмаран ал тупанӗпе хыттӑн шаплаттарнипе вӗҫленчӗ.

На этом месте речь Ботреджа перебил тихий стук в дверь, закончившийся громким хлопком ладони о доску.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Хӑмаран ҫапса тунӑ трибуна патӗнче ик-виҫ пин халӑх пухӑннӑ та ораторсене итлеҫҫӗ.

Две или три тысячи человек стояли около дощатой трибуны и слушали ораторов.

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Чанҫӑ виҫӗ аршӑн тӑршшӗ юман хӑмаран урипе тӗревленнӗ те — чана ҫав тери йывӑр чӗлхепе ҫапать те ҫапать.

Звонарь, упираясь ногами в дубовую трехаршинную доску, лупил по колоколу тяжеленнейшим языком.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 15–21 с.

Ҫуртсенчен пӗрин ҫинчи чукун хӑмаран сасартӑк сӑмахсемпе цифрӑсем татӑлса ӳкрӗҫ те — Гелли пурӑнакан манӑҫнӑ урам ячӗ Нока чӗринчен пырса ҫапӑнчӗ.

И вдруг, с чугунной дощечки одного из домов, сорвавшись, ударила его в сердце надпись забытой улицы, где жила Гелли.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Ванькка, унӑн хусканӑвӗсене сӑнасах тӑраканскер, хулӑн хӑмаран тунӑ сӗтел хыҫне ыткӑнчӗ, пытанса ӗлкӗреймерӗ, сылтӑм хулпуҫҫине тем пӗҫертсе илнине туйрӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Сӑпани тепӗр тӑм чӑмаккине те ҫӗклесе пӑрахса салатрӗ, кӑвакалӗсене ывӑс ҫине хурса, хӑмаран ҫапса тунӑ сӗтел пекки ҫине лартрӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫитменнине, Сидор вӗсене, чӑвашсем пек, тункатаран мар, хӑмаран тунӑ е тутарнӑ, ҫавӑнпа, пысӑкскерсем валли, паллах, вырӑн пушшех нумай кирлӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Аникей Борисович чӗрнипе хӑмаран шаккарӗ.

Аникей Борисович постучал в доску ногтем.

10 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Васька саваламан хӑмаран тунӑ пысӑк тупӑкӑн ҫуррине ҫеҫ йышӑнса выртать, кӗҫ-вӗҫ сиксе тӑрассӑн туйӑнать.

Васька занимал только половину грубого, неоструганного гроба и лежал как живой.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Ды-ыня! — кӑшкӑртӑмӑр эпир, пӗр-пӗрне пӳлсе, хӑмаран тунӑ пушмак тӗпӗсемпе мачча хӑмисем ҫинче тӑпӑртатса.

— Ды-ню-ю! — кричали мы, перебивая друг друга и приплясывая в деревянных босоножках на чердачном настиле.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Халӗ ӗнтӗ вӑл хӑмаран тытса кӗлеткипе аялалла ҫакӑнса тӑрать, кӗҫ-вӗҫ вӗлтрен ӑшне персе анассӑн туйӑнать.

Он повис на руках и, казалось, вот-вот сорвётся прямо в крапиву.

Вырсарникун, июнӗн вуннӑмӗшӗ, Эмиль Идӑна флагшток ҫине ҫӗкленӗ кун // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Йывӑҫ каскалама вӗренсе ҫитсен, щита хӑмаран тунӑ.

Когда научились хорошо обрабатывать дерево, щиты начали делать из деревянных пластин.

Щит // В. Сергеев. Дрожжин Олег. Ухӑран — танка ҫитиччен. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 110 с.

Ҫуртсем хыҫӗнче, хӑмаран ҫапса тунӑ тула тухмалли вырӑнсем тата ҫӳп-ҫап тӑкмалли шӑтӑксем хыҫӗнче тирпейлӗ йӑрансем выртнӑ, вӗсем ҫинче ҫӗрулми, сухан, купӑста тата хаяр ӳснӗ.

И за домами, за дощатыми уборными и помойными ямами на аккуратных грядках жители посадили картофель, лук, капусту и огурцы.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Хӑмаран тунӑ хапха тӳрех анкартинелле тухать.

Дощатые ворота выходили на огороды.

XXV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

— Ну, халӗ ӗнтӗ яра пар кунтан, — ӑсатса ячӗ Тося Ленькӑна ҫӳхе хӑмаран ҫапса тунӑ кухньӑран.

— Ну, а теперь отправляйся отсюда, — выпроводила Тося Леньку из кухни, отгороженной легкой дощатой переборкой.

XXV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ленька саваласа якатман хӑмаран ҫапса тунӑ сӗтел хушшине никама нимӗн чӗнмесӗр кӗрсе ларчӗ.

Ленька молча сел за стол, сколоченный из неструганых досок.

XII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

— Сучокӑн хӑмаран тунӑ пӗчӗк кимӗ пур, — терӗ Владимир, — анчах эпӗ вӑл ӑҫта пытарса лартнине пӗлместӗп.

— У Сучка есть дощаник, — заметил Владимир, — да я не знаю, куда он его спрятал.

Льгов // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 59–70 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех