Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑмаран (тĕпĕ: хӑма) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑйсен чус хӑмаран тунӑ ҫенӗкне ҫил-тӑвӑл мӗнле вӗҫтерсе кайни, ҫенӗкпе пӗрле чӑнкӑ ҫырантан хӑй шывалла мӗнле сикни, шыв айне мӗнле чӑмни тата ҫенӗк хӑмисене шывра мӗнле пуҫтарни ҫинчен вӑл пурне те хавасланса каласа кӑтартрӗ.

Он охотно рассказывал всем, как бурей оторвало у них тесовые сени, как вместе с ними летел он с обрыва в речку, как нырнул под воду и потом собирал упавшие доски.

II сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Хӑмаран ҫапса тунӑ сӗтелӗ вара, ҫап-ҫараскер, заводра, смена начальникӗн кантурӗнче мар, хресчен ҫуртӗнче ларнӑ пек, ун ҫинче халь-халь чуста ҫӑрма тытӑнас пек туйӑнать.

А стол дощатый, какой-то странный в своей обнаженной опрятности, будто он не на заводе стоит в конторке начальника смены, будто на нем сейчас тесто месить станут.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Хӑмаран ҫапса тунӑ бараксем, йӗкехӳресем, тимӗр пралук, ҫӗрӗк улӑм…

Дощатые бараки с крысами и проволока, гнилая солома.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Ҫӳхе хӑмаран тунӑ пӳлӗм леш енче пӗр вӗҫӗмсӗр телефон шӑнкӑртатать.

За тонкой тесовой перегородкой исступлённо трещал телефон.

Николаевска илни // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Пӗчӗк шыв урлӑ икӗ хӑмаран ансӑр каҫӑ хывнӑ.

Через речку был перекинут узенький, в две доски, мостик.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Тӗпӗрр! пыра-пыра ҫапӑнать шӑн тӑпра ӑвӑс хӑмаран ӑсталанӑ тупӑк хуппине.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫӗрӗк хӑмаран — мӗн усси?

В гнилой доске — какой прок?

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Сентӗрине хӑмаран туман, сеткӑпа каркаласа тунӑ, пӗчӗк ача кровачӗнни пек.

Полочка не дощаная, а из сетки, как будто от кроватки для детей.

Инзол ятлӑ йытӑ // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Забоя ним чӗнмесӗр аннӑ, ӗҫрен салху таврӑннӑ, шахтер обушокне алӑк патне пӑрахнӑ та, хуп-хураскер, йывӑрланса ҫитнӗскер, хывӑнмасӑрах хӑмаран ҫапса тунӑ нар ҫине выртса ҫывӑрса кайнӑ.

Молча спускался в забой, хмурый возвращался с работы, бросал у порога шахтерский обушок и, не раздеваясь, черный и тяжелый, засыпал на дощатых нарах.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Пӑрахут ҫине кӗмелли каҫӑ ҫине — икӗ анлӑ хӑмаран тунӑ тата икӗ айккипе икӗ ҫӑмӑлкка карлӑк ҫапса тыттарнӑ кӗпер патне — кӗме ансӑр ҫул ҫеҫ хӑварнӑ.

Остается лишь узкий проход на сходни огражденные перилами две доски с прибитыми поперек планками.

Килтен кайни // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Иха ҫуткӑҫа цифрӑллӑ хӑмаран сыпӑнтарчӗ, вӑрӑм шнур вӗҫне тытрӗ те кресло патнелле иртрӗ; унта Тӳпе ывӑлӗ урисене тӑсса ларать.

Иха воткнула включатели в цифровую доску и, держа конец длинного шнура, отошла к креслу, где Сын Неба сидел, вытянув ноги.

Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кукамай, шӑллӑм тата эпӗ пӗчӗк сарайра, тӗрлӗ ҫӗтӗк-ҫатӑк сарса хунӑ вутӑ ҫинче ҫывӑрса пурӑнаттӑмӑр; пирӗнпе юнашар, хӑмаран тунӑ шӑтӑк-ҫурӑклӑ стена хыҫӗнче, хуҫа чӑххисене хупмалли вите пулнӑччӗ; каҫпа вара эпир тутӑ чӑхсем ҫывӑрса каяс умӗн вӗсем силленкелесе илнисене тата кӑлӑкланисене илтеттӗмӗр; ирхине пире ылттӑн тӗслӗ, уҫӑ саслӑ автан вӑрататчӗ.

Бабушка, он и я спали в маленьком сарайчике, на дровах, прикрытых разным тряпьём; рядом с нами, за щелявой стеной из горбушин, был хозяйский курятник; с вечера мы слышали, как встряхивались и клохтали, засыпая, сытые куры; утром нас будил золотой горластый петух.

III. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫав вӑхӑтра питомник-заведующийӗ Кумчу старик хӑмаран тунӑ ӑшӑ сарай алӑкне уҫрӗ.

В это время заведующий питомником старик Кумчу открыл дверь теплого дощатого сарая.

Тавыль шкула каясшӑн // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Патаксем хӑма ҫине ҫитсе перӗнсе авӑннӑ, барабан малалла ҫаврӑнни хулӑсене перӗннӗ, хӑмаран сирӗлсе, ҫаптарма хунӑ ҫынсен ҫурӑмӗсем ҫине сулмаклӑн ӳкнӗ.

Прутья, натыкаясь вот на этот брусочек-ограничитель, сгибались и напрягались; дальнейшее вращение барабана освобождало их, прут разгибался и бил по спине жертвы.

Пан Тюхинпа пан Телеев // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 230–248 с.

Ҫав тӗш тырра авӑртма Тарас хӑмаран, шестернерен тата валран аларманӗ турӗ.

Для размола этого зерна Тарас из доски, шестерни и вала смастерил ручную мельницу.

2 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Мунча ҫывӑхӗнчех, лаштра улмуҫҫи айӗнче, тутар тӳпеттейки майлӑ хӑмаран ҫапса тунӑ тӑрӑллӑ хӳтӗ.

Около бани, под раскидистой яблоней, сбросившей почти всю листву, прилепилась маленькая беседка.

4 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Софья ашшӗ нар ҫинче хӑмаран тунӑ пӗчӗк сӗтел ҫине аллипе таянса йӳле пилӗкӗн ларнӑ.

Отец Софьи сидел без пояса на нарах, положив руки и голову на маленький дощатый столик, вбитый в землю.

XI сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Хумсем хӑмаран тунӑ ҫуртӑн ҫӳхе стенисем ҫумне пырса ҫапӑннине итлесе, Мариам сӗтел патӗнче кӗтсе тӑрать.

Мариам стояла около стола в ожидании и прислушивалась к ударам волн в тонкую стенку дощатого домика.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Хумсем хӑмаран тунӑ стенасем ҫумне пырса ҫапӑннипе электричество лампочки те хӑраса чӗтренсе илет пек: вӑл сулланкаласа тӑрать, ҫакна пула Мариам пичӗ тӑрӑх вӑл шикленнине пӗлтерекен мӗлкесем куҫса илеҫҫӗ.

От ударов волн по дощатым стенам будто испуганно вздрагивала электрическая лампочка: она раскачивалась, и беспокойные тени бегали по лицу Мариам.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Хумсем аялтан та пыра-пыра ҫапӑнаҫҫӗ — ҫакӑн пек чухне аллӑ метрлӑ тимӗр урасем ҫинче ларакан хӑмаран тунӑ палуба чӗтрене-чӗтрене илет.

Они ударяли снизу — и тогда вздрагивала дощатая палуба на пятидесятиметровых железных ногах.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех