Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑлхапа (тĕпĕ: хӑлха) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗрлӗ пит-куҫлӑ киревсӗр Израэль Гэндс палуба тӑрӑх етрене кӗмсӗртеттерсе кустарса пынине эпӗ курма ҫеҫ мар, хӑлхапа та итлерӗм.

Я мог не только видеть, но и слышать, как краснорожий негодяй Израэль Хендс с грохотом катил по палубе ядро.

XVII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Вӗсем картишӗнче пенине эпӗ хам хӑлхапа хам илтнӗ.

Я своими ушами слышал, как они стреляли во дворе.

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑрман ман ӑша пусарчӗ, лӑплантарчӗ; эпӗ мӗн хурланни пурте сирӗлсе пӗтсе пырать, лайӑх мар туйӑнакан япаласем манӑҫ пулаҫҫӗ, ҫав вӑхӑтрах тата ман ӑраснах сисӗмлӗх ӳссе пыма пуҫларӗ: хӑлхапа куҫ ҫивӗчрех, тӑн сисӗмлӗрех, ҫӗнӗ япаласем курнине пуҫра вырнаҫтарса хӑвармалли та ырӑн тарӑнрах пулса пырать.

Лес вызывал у меня чувство душевного покоя и уюта; в этом чувстве исчезали все мои огорчения, забывалось неприятное, и в то же время у меня росла особенная настороженность ощущений: слух и зрение становились острее, память — более чуткой, вместилище впечатлений — глубже.

III. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫапах та эпӗ ҫав сӑмахсене хӑлхапа тытатӑп, вӗсенчен стихсем тума хӑтланса, вӗсене тем тӗслӗ те ҫавӑркалатӑп, — ҫавӑ вара кӗнекере мӗн ҫинчен каланине ӑнланма вуҫех те кансӗрлет.

Однако я хватаю эти слова и, стараясь уложить их в стихи, перевёртываю всячески, это уж окончательно мешает мне понять, о чём рассказывает книга.

II. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эх, ик хӑлхапа пӗр сӑмса ҫыпӑҫтарса янӑ чӳлмек начар вӗрет сан!

Эх, и медленно у тебя котелок варит!

Белогорка шывӗ хӗрринче // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Вӗсем Шура хӑйне мӗнле тыткаланине вуншар куҫпа, вуншар хӑлхапа пӗр вӗҫӗмсӗр сӑнаҫҫӗ.

Они все время десятками глаз и ушей следили за ее поведением.

V // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Эпӗ хам хӑлхапа хам илтрӗм…

А я собственными ушами слышал.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫав сасӑсем ун хӑлхине татӑкӑн-татӑкӑн, аран кӑна килсе кӗреҫҫӗ те инҫетлӗхе хӑлхапа туйма пулӑшаҫҫӗ, пирӗншӗн пулсан каҫхи тӗтрелӗхри инҫет вӗлтӗртетнӗ пек, уншӑн та темӗнле уҫӑмлӑ мар сасӑсем мӗлтлетеҫҫӗ.

Звуки эти долетали до него отрывочно и слабо, давая ему слуховое ощущение дали, в которой мелькает что-то затянутое, неясное, как для нас мелькают очертания далей в вечернем тумане…

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Хӑлхапа илтсе асра юлнисем суккӑрӑн пурнӑҫӗнче халь ӗнтӗ чи пысӑк пӗлтерӗшлӗ пулса тӑчӗҫ, шухӑшласса та вӑл илтнӗ сасӑсемпе танлаштарса, шухӑш тӗввине вӗсемпе ҫыхӑнтарма тӑрӑшать.

Теперь впечатления слуха окончательно получили в жизни слепого преобладающее значение, звуковые формы стали главными формами его мысли, центром умственной работы.

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Хам хӑлхапа хамах илтрӗм: антӑхасчӗ Козолупӑн, теҫҫӗ…

Сам слышал: чтоб, говорят, сдохнуть Козолупу…

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Хам хӑлхапа илтрӗм вӗт-ха! — тахӑшӗ хӑйне уҫӑмсӑррӑн пӳлсе ыйтнине хирӗҫ хуравланӑ май, сассине хӑпартрӗ вӑл, — калать ҫакскер: «Саблинпа кайса калаҫӑр, юлташсем, пирӗн нимӗн те ҫук», тет.

Да ить я сам слыхал! — повысил он голос, отвечая на чью-то невнятную реплику, — говорит: «Обращайтесь, товарищи, к Саблину, а у нас ничего нету».

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унашкал сӑмаха, Митрич, хӑлхапа та илтес килмест ман, тарӑхтарса ярать…

Даже обидно, Митрич, слухать такое…

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Хӑрах хӑлхапа илтсе курнӑччӗ…

— Трошки припадало слыхать…

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Эсӗ электричествӑпа вӗреннӗ май сана та калатӑп: инженер кашни тунтикун каласа панине икӗ хӑлхапа та итле, кайран вара кӗнекесем ҫине те пӑхкала — ҫакӑн хыҫҫӑн техника сан пуҫна кӗрет те каялла тухмасть…

И тебе, как ты тоже изучаешь электричество, скажу: то, что инженер по понедельникам рассказывает, слушай в оба уха, а потом еще и в книжки заглядывай, — тогда техника войдет в тебя и уже обратно не выйдет…

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Вӑл нимех те мар-ха, вӑл мӗн пӗлнине манӑн хамӑн хӑлхапа илтсе пӗлес килет, — ответлерӗ Кнышев, йӗнер ҫинче пӑркаланса.

— Ничего, ничего, хочу убедиться, — ответил Кнышев, поворачиваясь в седле.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Манӑн ӗҫ мӗнле пырса тухнине кӗскен те уҫҫӑн хам хӑлхапа илтес килчӗ.

Я хотел, услышать своими ушами — коротко и ясно — обо всем происшествии.

Сысна ҫури йӑли // В. Абакаев. О. Генри. Сысна ҫӳри йӑли // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 118-126 с.

Паян курса кӑшт сӑмахласа пӑхрӑм та — хам куҫпа курнине, хӑлхапа илтнине хам та ӗненмерӗм, чӑн калатӑп!

Сегодня попробовал заикнуться — сам не поверил тому, что видел и слышал, правду говорю!

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ҫаплине ҫапла та-ха, анчах вӑл хаяр тухатмӑш, тепри куҫпа курса хӑлхапа илтессине вӑл шӑршласа та пулин пӗлме пултарать.

— Так-то так, но она опасная ведьма и способна нюхом учуять то, что другому надо увидеть воочию или услышать своими ушами.

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ну, хӑлхапа хӑлхана эппин, ӑнлантӑн-и?

— Ну, ухо на ухо, понятно?

XVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Ҫак сӑмахсене эпӗ хам хӑлхапа хам илтрӗм.

Я слышала эти слова сама своими ушами.

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех