Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хурах сăмах пирĕн базăра пур.
хурах (тĕпĕ: хурах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗн пытарнӑ-ха эс унта, кӑларса хурах

— Клади-ка то, что спрятала там…

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Профессийӗне Мирамбо — наҫилккеҫӗ, Валенкур вӑрманӗнче хӑйӗн пысӑк йышлӑ эшкерӗпе хурах пусса ҫӳренӗ.

Мирамбо, по профессии носильщик, разбойничал во главе огромной шайки в Валенкурских лесах.

X. Мирамбо вӑрӑ-хурах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Сигнал Хирӗнче — чи йӑрӑ, чи хӑрушӑ вӑрӑсем, унтах тем те пӗр чечекленет: ӗҫкӗ-ҫикӗ, контрабанда, хурах эшкерӗ — мӑн йӗкӗтсен чӑн-чӑн юлташлӑхӗсем, кашнин — хӑйӗн ҫул пуҫӗ.

Самые ловкие и опасные воры водились на Сигнальном Пустыре, там же процветали пьянство, контрабанда и шайки — целые товарищества взрослых парней, имевших каждое своего предводителя.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Тӑрансан хурах юхан шывран кӳпӗничченех ӗҫрӗ, пуҫне ҫӗклерӗ те… шуҫӑм ҫутинче шурӑ кӗрен сӗм ҫапнӑ чул катрамӗ унӑн куҫӗсем ҫине кӑнттамрах тӑват йӗркелӗхе тӳп-тӳррӗн ывӑтать.

Окончив есть, бандит попил из ручья сколько хотел, поднял голову, и розовый от зари камень прямо в глаза бросил ему неуклюжее четверостишие.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 350–355 с.

Киревсӗр ӗҫ вӗсене персе пӑраху хӑравӗнче вӗҫӗмсӗр тытать, ҫавӑнпах, самантсерен пур еннелле те пӑха-пӑха тимлӗн тӑнланӑ май, хурах эшкерӗ уҫӑмсӑр сасӑ — Шуанпа Матиа калаҫӑвне — илтрӗ.

Подлое ремесло держало их все время под страхом расстрела, поэтому ежеминутно оглядываясь и прислушиваясь, шайка уловила слабые звуки голосов — разговор Шуана и Матиа.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 305–313 с.

Чӑн та, унӑн тупӑкне никам та курман, анчах пӗтӗмӗшле сасӑ татса панӑ: «Вилнӗ — ӑҫта та пулин; вӑрттӑн, намӑссӑррӑн вилнӗ; шурӑ шурах пек, хура хурах пек — вилнӗ».

Никто, правда, не видел его гроба, но общий голос решил: «помер, где-нибудь; тайно, стыдливо помер; помер, как пить дать».

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 293–301 с.

Ҫав кун ман патӑма пырса кӗрсен эсир ҫав тери тӗксӗмччӗ, эпӗ вара питӗ хытӑ юрататтӑм, хӗрхентӗм сире, эсир вара… йӗксӗк, чӑн-чӑн хурах иккен.

В тот день, когда вы были у меня такой мрачный, я вас так сильно любила и жалела, вы оказались подлецом и преступником.

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Малтанхи минутра эпӗ аннене вӑрӑсем тапӑнчӗҫ пулӗ тесе шухӑшланипе, ҫавӑнтах сӗтел ҫинчен ҫурта лартмаллине илтӗм те, унпа чӳречене ҫапса ватса урамалла пӑхса хурах кӑшкӑрса яма шутланӑччӗ.

В первую минуту я подумал, что на мать напали грабители, и, схватив со стола подсвечник, хотел было разбить им окно и заорать на всю улицу.

VII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Малтан эпӗ вӗсем киревсӗр хурах тусӗсем-тӗр тенӗччӗ, каярахпа уҫӑмланчӗ: ҫак ҫынсем, ман пекех, тискер ӗҫе укҫалла курма килнӗ иккен.

Сначала я думал, что то приятели разбойника, но потом выяснилось, что эти люди так же, как и я, пришли за деньги посмотреть на злодейство.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

Ҫак хурах хӑрушла сасӑпа кӑшкӑрса ячӗ те ӳкрӗ, хӗр вара ҫав самантрах тӑна кӗрсе ун патне ыткӑнчӗ, макӑра-макӑра ӑна ыталать.

Разбойник закричал страшным голосом и упал, а девушка, моментально очнувшись, бросилась к нему, плача и обнимая его.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

Ҫав чул хысака халӗ те курма пулать: хурах эшкерӗн утаманӗн Утлеманӑн хӳшшине ҫӗмӗрсе тайлӑмпа вӑл вӑрмана ҫитиех кусса аннӑ, урӑх нихӑҫан та сулланмасӑр — унта халӗ тӗмсемпе хупланса выртать.

Эту скалу можно видеть и теперь: раздробив барак Утлемана, предводителя шайки, она скатилась по склону в лес и там, никогда более не качаясь, обросла кустами.

Фергюсон ҫинчен хывнӑ халап // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 192–197 с.

Ҫавӑнтах таҫта такам тарма пуҫларӗ, тахӑшӗ «хурах!» кӑшкӑрать, — вара хулари тӗрлӗ вырӑнта сахалтан та ҫӗр йытӑ вӗрме-хамлатма тытӑнчӗ.

Тотчас же где-то кто-то пустился бежать, кто-то закричал «караул», — и добрая сотня собак затявкала в различных местах города.

IV. Сысна. Икӗ «арӑслан» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Палач кухньӑра ӑшӑнса ларать; апат юлашкипе чӑпӑркка ывӑтса парасса кӗтекен чуран сӳрӗк те йӑлӑхтармӑш чӗтревӗпе — хайхи-майхи хурах мӑйӗ пирки пӗр чарӑнми шухӑшлать.

Палач грелся на кухне, неотступно думая о шее преступника с вялым, нудным содроганием раба, ждущего подачки и плети.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

— Ҫав хурах кама шыранине чухлатӑр! — евитлерӗ Дюк.

— Я знаю, чего ищет разбойник! — заявил Дюк.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Йӗрсе ярӑпӑр, ури умне ӳкӗпӗр: пулӑшсам, ватӑ хурах!

Заплачем, в ноги упадем: помоги, старый разбойник!

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Кайӑр, айван хурах, вӗренӗр, пӗлӳ пухӑр, капмар тискер кайӑк, капитан пулса тӑрӑр.

Идите, глупый разбойник, учитесь, сделайтесь образованным, крупным хищником, капитаном.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Ҫук, тем тесен те, хурах таврашӗ мар ку ҫын.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӑт ҫыхлан ҫакнашкал этемсемпе, хурах та большевиксем майлӑ пулатчӗ иккен тени те сисӗнчӗ вӑл пӑхнинче.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Ҫынни шутсӑр хӑравҫӑ, таркӑн хурах пурнӑҫӗпе пурӑнаяс ҫук.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Юрать-ха лешӗ тарса хӑтӑлнӑ, ҫапах та хурах ӑна персе амантма ӗлкӗрнӗ-ӗлкӗрнех.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех