Шырав
Шырав ĕçĕ:
Яш-кӗрӗм хуйхӑрман.
1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.
Ҫав таран хыпаланман тата хуйхӑрман тӑк вӑл пуҫтарӑннӑ вӑхӑт хальхинчен чылай кӗскерех пулатчӗ.
XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.
Степанида инке-ӑрӑм шутланнӑ, анчах упӑшки ҫуккишӗн хуйхӑрман пулас.Степанида считалась вдовою, но о вдовстве своем, кажется, не печалилась.
II // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.
Пӗтӗм ҫурчӗпе уласа йӗреҫҫӗ вӗсем: калӑн ҫав, юратнӑ йӑмӑкне ытла хӗрхенеҫҫӗ тесе; йӑмӑкӗ вара хуйхӑрман пек ҫӳрет, йӗмест те, ахлатмасть те, курман-илтмен инҫе ҫула тухса кайма хатӗрленет.
Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.
Вӑл йӗмен те, хуйхӑрман та, ҫавӑн пекех, нимӗн ҫинчен те шухӑшламан; салхуллӑн шурса кайнӑскер, вӑл куҫхаршисене шӑмарса, ҫак шӑплӑха, хӑйӗнчи мӗнпур пек туйӑмлӑха тӗртсе кӑларнӑ, чӗрене пушатса хӑварнӑ, пуҫ мимине хӗскӗч пек хӗстерсе илнӗ шӑплӑха тинкерсе итленӗ.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Пӗр Тӗве кӑна хуйхӑрман — вӑл юр айӗнчен курӑк чавса кӑларса ҫисе пурӑннӑ, самӑрӑлнӑҫем самӑрӑлса пынӑ.Один верблюд не унывал — доставал из-под снега траву и жирел все больше.
Тилӗ, тӗве, кашкӑр, арӑслан тата путене // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 45–50 с.
Чухӑн тарҫӑра ӗҫленӗ, нимӗн те хуйхӑрман: хӑй те тутӑ, лашине те вырнаҫтарнӑ.Бедняк работал в батраках и не унывал: сам сыт и за коня спокоен.
Витӗр куракан // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 33–39 с.
— Эпӗ, чӑнах та, таврӑнма та хатӗр те, — терӗ ман юлташ, ҫӗр ҫинчи ҫынсенчен чи ҫӑмӑл, ним пирки те хуйхӑрман ҫын, — анчах та эпир унта выҫӑ вилетпӗр вӗт.
Вӑрӑ чакак // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 3–29 с.
Ҫакнашкал ӗҫсемпе хӑтланнӑшӑн пӗчӗк Ибрагима ашшӗ-амӑшӗсенчен пӗрре кӑна мар лекнӗ, анчах вӑт пӗрре те хуйхӑрман, ҫӗнӗрен те ҫӗнӗ вӑйӑсем шутласа кӑларнӑ…
Вуниккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.
Луиза ӗнтӗ ытла шутсӑрах хуйхӑрман — унӑн чӗринчи хуйӑха ӗмӗт хӗлхемӗсем ҫутата-ҫутата илнӗ.Луиза уже не испытывала отчаяния — печаль ее сердца озарялась искрами надежды.
LIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.
Вӑл ҫак нихӑҫан хуйхӑрман, яланах савӑнӑҫлӑ ҫӳрекен, вӗресе тӑракан энергиллӗ, анчах ҫамрӑклах сывлӑхне ҫухатнӑ ҫамрӑк большевика тем пекех юратса пӑрахнӑччӗ.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.
Пӗтӗм халӑх куҫӗ умӗнче тем тӗрлӗ хӑрушӑ япаласем пула-пула иртнӗ: пӗр чирлӗ ҫыншӑн, пӗтӗм ҫемье тӑра-тӑра юлнӑ; ҫывӑх юлташсем парша ҫинелле кайнӑ, пур ҫӗртен те йӗнӗ, уланӑ, ятлаҫнӑ сасӑсем илтӗннӗ, анчах никам та ҫын хуйхӑрни ҫине пӑхса хуйхӑрман.
II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.
Ҫапах та Санькӑн хуйхӑрман самантсем те пулкалаҫҫӗ.Были, однако, минуты, когда печаль как будто оставляла Саньку.
13-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Анчах вӑл нихҫан та хуйхӑрман, ҫӗрри те унӑн асне сайра-хутра ҫеҫ килкеленӗ, вӑл та пулин шӑнкарнӑ чух кӑна (Палан Тӑван, паллах ӗнтӗ, ахаль ҫын пулнӑ, сӑмса тутӑрӗсӗр те аптӑраман).
15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950
39. Давид патша Авессалома йӗрлес темен: ӗнтӗ вӑл лӑпланнӑ, Амнон вилӗмӗшӗн текех хуйхӑрман.39. И не стал царь Давид преследовать Авессалома; ибо утешился о смерти Амнона.
2 Пат 13 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.
- 1