Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

харама (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Театра сирпӗнтерсен, тӑрӑшни те харама кайӗ.

А то все их труды пропадут, если немцам удастся взорвать театр.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Анчах вӗсем тӑрӑшни харама кайрӗ.

Не вышло!

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Кунсӑр пуҫне, трассӑна куҫарнине пула сылтӑм енче тунӑ ӗҫсем пӗтӗмпех харама кайнӑ, сулахай енче ҫӗнӗ участоксем тумалла пулнӑ.

К тому же перенести трассу — значило вовсе отказаться от работы, уже проделанной на правом берегу, и заново отстраивать участки на левом.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Анчах вӗсен ӗҫӗ харама кайман.

Не их работа не пропала даром.

Пахчаҫӑпа унӑн ывӑлӗсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл патшана каланӑ: «Ҫӗлӗке ан ваттар, ӗҫӗ харама каять, эпӗ ватмасӑрах унта мӗн чухлӗ кӗмӗлпе мӗн чухлӗ ылтӑнне пӗлӗп», — тенӗ.

Он сказал царю: «Не вели ломать корону, чтобы даром не пропала работа; а я, не ломаючи короны, узнаю, сколько в ней серебра и сколько золота».

Япала йывӑрӑшӗпе унӑн пысӑкӑшӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Ӗнтӗ тинех ман ӗҫ харама кайрӗ, урӑх нимӗнпе те ман патмалла килес ҫук вӑл: е юлташ еннелле кайӗ, е ӗрлекен ҫынсем урлӑ кайӗ, — тетӗп.

Ну, думаю, пропало мое дело; теперь уж не набежит на меня; либо товарищу стрелять, либо через мужиков пойдет, а уж не на меня.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл тертленсе ӗҫлени харама кайрӗ.

Все его труды погибли.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Ҫулталӑк ҫурӑ харама ятӑм эпӗ Оклендра.

— Полтора года я прозябал в Окленде.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах Парижра ытла та йывӑр хӗрарӑма, вӑл — ӗҫлет пулсан, сутӑнмасть пулсан аскӑнчӑка — харама.

но очень трудно в Париже женщине, если женщина не продается, а служит.

Парижанка // Стихван Шавли. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 93–96 с.

Бомбӑсем ҫурӑлнӑ сасӑ хӑлхара янӑраса тӑнӑ, анчах ку хутӗнче те ӗҫ харама кайни паллӑ пулнӑ.

Грохот взрыва жил еще в ушах, но было ясное ощущение: впустую.

2. Тӑшманпа ҫапӑҫни // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Анчах пени харама кайрӗ, вӑл хӑй хыҫҫӑн сарай алӑкне хупса лартрӗ.

Но напрасно: дверь сарая захлопнулась.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Макӑрнине пула, вӑл эпир пӳлӗмрен тухса кайнине те сисмен, анчах пӳлӗм шӑпланнине туйсан пуҫне ҫӗклерӗ те, йӗри-тавра пӑхкаласа илчӗ, кӑшкӑрма чарӑнчӗ: никам та илтмесен, тӑрӑшни те харама каять-ҫке-ха.

Плача, он не заметил, как мы вышли, но, почуяв тишину, поднял голову, огляделся и перестал кричать: стоит ли стараться, если никто не слушает!

Ывӑл // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

«Неушлӗ пирӗн ачасем юн тӑкни харама кайрӗ? — шухӑшлатӑп эпӗ. — Неушлӗ хамӑр ачасен пурнӑҫӗпе, ача амӑшӗсен, тӑлӑхсен тата упӑшкасӑр юлнӑ арӑмсен куҫҫулӗпе ҫӗнсе илнӗ мире сӗмсӗр те тискер ҫынсем аркатма пултарӗҫ?»

И я думаю: неужели кровь наших детей пролилась напрасно? Неужели мир, добытый ценою жизни наших детей, ценою наших слез — слез матерей, вдов и сирот, — будет вновь нарушен по воле злобных и гнусных сил?

Автортан // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ырра пымарӗ иккен Кантюксем мӗн пани, пӗтӗмпе харама кайрӗ, харама

Да, все, что ни дал Кандюк, все пошло прахом…

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӗтни харама каймарӗ.

Уж и не думал, что придешь!

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шухӑшӗ пысӑкчӗ-ҫке Шерккейӗн, кӑҫал, ав, тыррине тӗрӗс-тӗкел пуҫтарса илнӗ пулсан, пӳрт лартаймӑп-ши тесе ӗмӗтленетчӗ, хӗлле вӑрман кӑларӑп та ҫуркунне пураса пӗтерӗп тетчӗ, — кӗтни харама кайрӗ, инкек ҫине синкек тупӑнсах пырать.

Ведь у Шерккея были большие планы — он надеялся собрать хороший урожай и наконец поставить новый дом, зимой думал заготовить лес, а весной срубить сруб, и теперь вот все планы рухнули — беда идет за бедой…

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӗтни харама каймарӗ: тутар Имете ҫӗклесе-ҫӗклесе илчӗ те ывӑтса яма тӑчӗ.

Ждать пришлось недолго: татарин оторвал Имета от земли и приготовился бросить оземь.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Паллах ӗнтӗ, Америкӑна каякан ҫынсен, тӗрӗссипе каласан, нимӗнле уроксем те хатӗрлеме кирлӗ мар, ҫавӑнпа та унта чӑрманса ирттернӗ вӑхӑта туссем ахалех харама кайнӑ вӑхӑт теҫҫӗ.

Понятное дело, что тому, кто едет в Америку, никаких, собственно, уроков готовить не к чему, и время, потраченное на такой труд, считалось компанией погибшим временем.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Вӗсене тӗплӗнрех «курма» ытла та нумай вӑй хумалла, вӗсем ытла шупка, ҫавна пулах чуна тӑвӑлтарса ыраттараҫҫӗ, хӑйӗн туйӑмӗсене анлӑлатма тӑрӑшни харама кайнӑ пирки сывӑ мар чунӑн асапне пушшех те ӳстереҫҫӗ.

Они стоили больших усилий и были так неясны, что в общем он чувствовал лишь неудовлетворенность и тупую душевную боль, которая сопровождала все потуги больной души, тщетно стремившейся восстановить полноту своих ощущений.

VII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

— Шкулта вӗренни харама кайманни курӑнсах тӑрать, — текелет вӑл, итлекенсем еннелле тулли кӑмӑллӑн пӑхкаласа.

— Так и видно, что недаром в школе учились, — говаривал он, самодовольно поглядывая на слушателей.

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех