Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

уринчен (тĕпĕ: ура) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑйне вӑл уринчен пуҫласа пуҫӗ таранах ҫуса та тасатма ҫукла йывӑр пылчӑкпа вараланнӑ пекех туйрӗ, ӑна ун ҫине пач юратман хӗрарӑмпа тытакан ҫыхӑну пӗркесе лартрӗ — ҫур ҫула яхӑн тӑсӑлакан ҫыхӑну.

И сам себе он показался с ног до головы запачканным тяжелой, несмываемой грязью, которую на него наложила эта связь с нелюбимой женщиной — связь, тянувшаяся почти полгода.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Пурӗпӗрех: кунпа ӗҫлеме кӗрешетӗн-и, тарҫа, лавҫа кӗретӗн-и, урӑх тум тӑхӑнса яратӑн, чееленетӗн, анчах ҫулталӑкне пӗр хутчен те пулин ӑнсӑртран ӑна кураясчӗ, пусма ҫине ун уринчен юлакан йӗре чуптӑваясчӗ, ӗмӗрте пӗрре — о, мӗнлерех ӑссӑрла реххетлӗх! — ун платйи ҫумне сӗртӗнсе пӑхаясчӗ.

Все равно: наняться поденщиком, поступить в лакеи, в кучера — переодеваться, хитрить, чтобы только хоть раз в год случайно увидеть ее, поцеловать следы ее ног на лестнице, чтобы — о, какое безумное блаженство! — раз в жизни прикоснуться к ее платью.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Гайнан ним те чӗнмерӗ, пӗр уринчен теприн ҫине ҫеҫ пускаларӗ.

Гайнан молчал и переминался с ноги на ногу.

III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Пӑшалпа персе икӗ качака путекки тытрӑм: пӗри вилчӗ, тепри уринчен аманчӗ.

Подстрелил двух козлят: одного убил, другого ранил в ногу.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Йӑпӑлкка юшкӑн ӑшӗнче чаваланнӑ май вӑл темле киревсӗр ҫивчӗ япала, — тен чӑнахах та раках пулчӗ-и вӑл, — шыраса тупрӗ, анчах ҫав вӑхӑтра ӑна уринчен такам ярса илчӗ те ҫӳлелле туртса хӑпартрӗ.

Копаясь в жидком, осклизлом иле, он нащупал что-то острое и противное, может быть, и в самом деле рака, но в это время кто-то схватил его за ногу и потащил наверх.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Кирюха, хӑйне путарма тӑнӑ чухнехи пек, чыхӑна-чыхӑна ӳсӗрчӗ, ахӑрашса кӑшкӑрчӗ, Дымовӗ ӑна уринчен ярса тытасшӑн пулса хӑваларӗ.

Кирюха кашлял, смеялся и кричал так, как будто его хотели утопить, а Дымов гонялся за ним и старался схватить его за ногу.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Халӑх чупса пынӑ, дамӑна шарабан ҫинчен анма пулӑшнӑ, Рахметова ҫӗклесе тӑратнӑ; унне кӑштах кӑкӑрне амантнӑ пулнӑ, анчах та чи йывӑрри, кустӑрма ун уринчен чылай пысӑк татӑках какай тӑпӑлтарса илнӗ.

Подбежал народ, помогли даме сойти с шарабана, подняли Рахметова; у него была несколько разбита грудь, но, главное, колесом вырвало ему порядочный кусок мяса из ноги.

XXIX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Эпӗ ӑна уринчен ярса тытрӑм та урапа ҫинчен сӗтӗрсе антартӑм, вӑл тимлӗрех пӑхтӑр, ют ҫӗре хӑйӗннипе ан пӑтраштартӑр тесе, куҫсем хушшинчен хамӑн татӑк алпа лачлаттарса илтӗм…

Ну, я его за ногу с арбы сдернул и дал ему разок своей культей промеж глаз, чтобы он зорче глядел и не путал чужую землю со своей…

XIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Анчах ама-турра, уринчен пуҫласа пуҫӗ таранах, ылтӑн ҫӑлтӑрсем сапаланӑ хура манти хупласа тӑнӑ, ҫӗлен яваланӑ кӗмӗл урисем те пуҫӗ ҫийӗнчи ӗне мӑйраки ӑшне вырнаҫтарнӑ кӗмӗл ҫаврашка ҫеҫ витӗнмесӗр юлнӑ унӑн.

Но черная мантия, усыпанная золотыми звездами, окутывала богиню с ног до головы, оставляя видимыми только ее серебряные ноги, обвитые змеей, а над головою серебряный диск, включенный в коровьи рога.

XI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Унӑн уринчен ҫыхса янӑ чӗлпӗр татӑлса кайрӗ.

Повод, привязанный к ноге, лопнул.

34-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Макар лаша ҫӑварлӑхне вӗҫерчӗ, чӗлпӗр вӗҫне унӑн малти уринчен йӑлласа ҫыхрӗ, хырӑмсалӑхне пушатрӗ.

Макар разнуздал коня, привязал повод уздечки к его передней ноге, ослабил подпруги.

34-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Андрее сулахай уринчен ярса илчӗҫ.

Андрея схватили за левую ногу.

33-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл вӑкӑрсем патне чуптарса пыракан Мишка Игнатенока темле майпа уринчен ярса тытма ӗлкӗрчӗ, вара лаша ҫинчен туртса антарчӗ те ҫӗр ҫинче ӳпне-питне йӑвалантарса, ӑна пӗр хӗрхенмесӗр лутӑркаса тӑкрӗ, нумай тӗлтен ҫапса кӑвакартса пӗтерчӗ, ҫийӗнчи кӗпине хулпуҫҫисем ҫинчен чӑр-чарах ҫурса антарчӗ.

Он изловчился ухватить подскакавшего к быкам Мишку Игнатенка за ногу, стянул с лошади и, в короткий срок жестоко извозив его по земле, во многих местах наставил синяков и начисто спустил с плеч рубаху.

30-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ача артист уринчен вӗҫерӗнсе ӳксен, вараланчӑк кӳлленчӗкри ыйхӑ пуснӑ шыва ҫил чӗтретсе илнӗ пек, пурин сӑн-пичӗсем ҫинче те хаваслӑх ҫути чӗтренсе илет.

И, когда ребенок срывается с ноги артиста, на всех лицах вздрагивает оживление, точно ветер кроет легкой рябью сонную воду грязной лужи.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Йӗс хӗрарӑмӑн пысӑк кӗлеткине, уринчен пуҫласа пуҫ тӳпи таранах, симӗс тутӑх витнӗ.

Массивная фигура бронзовой женщины покрыта с ног до головы зеленой окисью.

Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.

Паҫӑртарах питӗ майӗпе, лашин уринчен ури те аран иртетчӗ, халӗ епле вӗҫтерет вӑл».

Раньше ехал еле-еле, нога за ногу, а теперь ишь как мчится!»

Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.

Катерина картишне тухрӗ, ӗне сума ларчӗ, кӗтӳҫ шӑхличӗн сассине илтсе ӗнине урама кӑларчӗ, уринчен урине аран-аран ирттерсе Санькӑна больницӑна ӑсатма лав илме тесе, лаша вити еннелле сулӑнчӗ.

Катерина вышла во двор, машинально подоила корову, по звуку пастушьего рожка выпустила ее на улицу и, с трудом передвигая ноги, побрела на конюшню за подводой, чтобы отвезти Саньку в больницу.

30-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӗлӗк куратӑн! — тарӑхса кайрӗ Санька, Девяткина ҫавӑнтах уринчен ярса илчӗ те ҫӗр ҫине сӗтӗрсе антарчӗ.

Ворон ловишь! — вышел из себя Санька и, подпрыгнув, ухватил Девяткина за ногу и стащил его на землю.

21-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Захар улпут ҫине пӑхса илчӗ, пӗр уринчен теприн ҫине пусрӗ те шарламарӗ.

Захар взглянул на барина, переступил с ноги на ногу и молчал.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Йытӑ чылайччен ӑна хӑваласа чупнӑччӗ, уринчен ҫыртса та илнӗччӗ.

Долго гналась за ней и даже покусала за ноги.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех