Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

упӑшку (тĕпĕ: упӑшка) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Упӑшку ҫурҫӗр сиввисене чӑтса ҫемйӗр пурнӑҫне малалла ярасшӑн, эсӗ ӳт-тир киленӳллӗхӗшӗн вӗчӗлтетсе ҫӳретӗн.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Упӑшку ӑҫтисем? — ыйтрӗ Ермолай та, сассине хӑпартса.

— Откелева твой муж? — повторил Ермолай, возвыся голос.

Ермолайпа мелник арӑмӗ // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 132–142 с.

— Санӑн упӑшку ӑҫтисем?

— А твой муж откуда?

Ермолайпа мелник арӑмӗ // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 132–142 с.

— Ма-ха упӑшку пире пӳрте кӗртмерӗ?

— Чего твой муж нас в избу не пустил?

Ермолайпа мелник арӑмӗ // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 132–142 с.

— Ӑҫта халь санӑн упӑшку?

— Где муж твой сейчас?

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ну, упӑшку вӑл — урӑх япала.

Ну а муж твой — это другое дело.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Астӑватӑн-и, мӗн каларӗ вӑл пулас упӑшку ҫинчен?

Помнишь, что говорил он о твоем суженом?

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Упӑшку ӑҫта?

Муж-то где?

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

чӗрӗ упӑшку пур ҫинчех урӑххине ҫулӑхатӑн!

от живого мужа-то, и норовишь к другому привязаться!

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫук ӗнтӗ сан кил-ҫуртӑн хуҫи, ҫук сан упӑшку, ҫук сан ачусен ашшӗ!

Нет у твоего куреня хозяина, нет у тебя мужа, у детишек твоих — отца.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Анфиса, эсӗ казачка пулсан, сан упӑшку та казак, ачу та казак пулӗ.

— Раз ты, Анфиса, казачка, значит, и муж у тебя казак, и ребенок будет казачонком.

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Епле-ха, Наталья, упӑшку ҫинчен илтӗнмест-и? — Фрося сӑмахне пӳлсех ыйтрӗ Кашулин кинӗ Наталйӑран.

— Что ж, Наталья, про мужа не слыхать? — перебила Фросю кашулинская сноха, обращаясь к Наталье.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сан упӑшку арманта Дон леш енчи салтак арӑмӗпе ҫапкаланать, теҫҫӗ…

Твой на мельнице с задонской жалмеркой мирошничает…

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Упӑшку хӗнерӗ-и?

— Муж побил?

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Каласа пар-ха, упӑшкуна мӗнле кӗтрӗн, епле сыхласа усрарӑн упӑшку тивлетне?

— Расскажи, как мужа ждала, мужнину честь берегла?

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Упӑшку патне ҫырса пӗлтеретӗп!..

А мужу твоему пропишу!..

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Упӑшку кайнӑ-кайманах эсӗ, акӑ, хӳрӳне пӑтратма та тытӑнтӑн!

Не остыл мужьин след, а ты уже хвост набок!

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Тухатмӑш патне кӗрсе пӑхас тесе, упӑшку вӗҫертсе илчӗ ӑна, ачам».

— Его отвязал муж твой, поглядеть на колдуна, дитя мое.

VII // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

— Ҫак стенасенчен те хӑрамӑттӑм эпӗ, вӗсем витӗрех тухса кайӑттӑм; анчах ҫак стенасем мӗнлине сан упӑшку хӑй те пӗлмест: вӗсене светуя тухнӑ ҫын тунӑ, ҫав светуй усӑ курнӑ ҫӑраҫҫипе уҫса тухмасан, ку пӳлӗмрен нимӗнле усал вӑй та тухаймӗ.

— Я бы и стен этих не побоялся и прошел бы сквозь них, но муж твой и не знает, какие это стены: их строил святой схимник, и никакая нечистая сила не может отсюда вывесть колодника, не отомкнув тем самым ключом, которым замыкал святой свою келью.

VI // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ман пурӑнмалли нумай юлмарӗ ӗнтӗ; пӗлетӗп эпӗ сан упӑшку мана кӗсре хӳринчен кӑкарса хир тӑрӑх сӗтӗрттерсе ҫӳресе вӗлересшӗн е унтан та хӑрушӑрах майпа асаплантарса вӗлермелли мел шухӑшласа кӑларӗ…»

Мне близок конец: я знаю, меня твой муж хочет привязать к кобыльему хвосту и пустить по полю, а может, еще и страшнейшую выдумает казнь…

VI // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех