Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

унпала (тĕпĕ: ун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ей, Степа, аташса кайрӑн-им? — кӑшкӑрчӗ Аникушка, унпала танашса.

— Эй, Степа, заблудил? — крикнул, равняясь, Аникушка.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья, пуҫне упӑшкин ҫаврака кӑкӑрӗ ҫине хурса, унпала пӗр май ӗнерсе пыратчӗ.

Аксинья, уложив голову на выпуклые полукружья мужниной груди, вторит.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Мускаври технически училище студенчӗ — Боярышкин; хӑйне хӑй ҫав тери юратнипе тата туберкулёзпа халран кайса ҫитнӗ хыткан учитель Баланда; унпала пурӑнакан учительница, Марфа Герасимовна, чӑмӑр та ватӑлма пӗлми хӗр, яланах аялти юбкине нӗрсӗррӗн кӑларса ярса ҫӳрекенскер; почтмейстер, йӳнӗ духи шӑршипе сӗркӗч шӑрши кӗрекен кулӑшларах хусах ҫын, пӑнтӑхса кайнӑскер.

Боярышкин — студент Московского технического училища; тощий, снедаемый огромным самолюбием и туберкулезом учитель Баланда; его сожительница — учительница Марфа Герасимовна — девушка нестареющая и круглая, с постоянно неприлично выглядывающей нижней юбкой; почтмейстер — чудаковатый, заплесневелый, с запахом сургуча и дешевых духов холостяк.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пантелей Прокофьевич, кӗмӗл пек кӑвакарса йӑрӑмланнӑ хура сухалне йӑлтӑртаттарса, турӑш тытса тӑрать, Ильинична — унпала ҫумма-ҫуммӑн; ҫӳхе тутисем унӑн чул пек хытса кайнӑ.

Пантелей Прокофьевич, блистая чернью выложенной сединным серебром бороды, держал икону, Ильинична стояла рядом; каменно застыли ее тонкие губы.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унпала тӗл пулнӑ хыҫҫӑн Григорин чӗрине темӗн ыраттарать, ӑш вӑрканӑ пек туйӑнать.

Чувствовал Гришка после встречи с ней сосущую тоску.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Пӗтетӗн эсӗ унпала, Наташка!

— Пропадешь ты за ним, Наташка!

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Лайӑх пурнатӑп, тенӗшӗн, — Гришкӑна пӗлетӗп эпӗ, туслӑ унпала.

— За здорово живешь, — я Гришку знаю, друзьяки с ним.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий ӑна вӑл унпала танлашса ҫитеспе тин курчӗ.

Григорий увидел ее, когда она почти поравнялась с ним.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Эсӗ мӗн унпала харкашатӑн? — терӗ Христоня, Степана хуса ҫитсе.

— Ты чего к нему прискипался? — загудел Христоня, подъезжая к Степану.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий юлташӗсем ӗлӗк ӑна Аксинйӑна ҫыхланнӑ пирки сӑмахсемпе тӑрӑхласа илетчӗҫ, халӗ унпала тӗл пулсан нимӗн те шарламаҫҫӗ.

Товарищи Григория, раньше трунившие над ним по поводу связи с Аксиньей, теперь молчали, сойдясь.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Казаксем унпала пӗрле хӑйсен килйышӗсемпе хурӑнташӗсене саламсем, тӗрлӗ сӗнӳсем-наказсем парса ячӗҫ.

Повезла от казаков домашним и близким поклоны, наказы.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӗрарӑмсем, унпала тӗл пулсассӑн, тӑрӑхласа шӑл хӑйракан, пуҫӗсене пӑркалакан пулчӗҫ, хӗрсем ӑна ӑмсанма пуҫларӗҫ.

Бабы при встрече с ней ехидно ощерялись, качали головами вслед, девки завидовали.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Дуняшка йӑл кулчӗ те, пиччӗшӗ ҫумне пырса ларса, унпала халапланма тытӑнчӗ, анчах калаҫу темӗншӗн майлашса пӗтмерӗ.

— Дуняшка улыбнулась, подсаживаясь к брату, заговорила с ним, но разговор как-то не плелся.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Эпӗ унпала ҫӗр те аллӑ ҫухрӑм хушши чупса тухрӑм.

— Я на ней сделал пробег в полтораста верст.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эпир унпала вӑйӑсенче юрлаттӑмӑр.

Мы с ним на игрищах драли.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Вӑл ҫатанран хулӑ хуҫса илчӗ те унпала тип-тикӗс юр ҫинче чӗркелеме пуҫларӗ.

— Он сломал из плетня прут и стал чертить по ровном слою снега.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Аптӑрамалла унпала… ытла мӑнкӑмӑлланса кайнӑ.

— Да ну его… сильно возгордился.

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫакӑ та аван: эсӗ биографири сӑмахсем ҫинчен пӗтӗмӗшле мар шухӑшлатӑн: унпала пӗтӗмпех хамӑр пурнӑҫра усӑ куратӑн, урӑхла каласан, хӑвна мӗн ҫывӑхраххишӗн, хӑвӑн мӗншӗн чун ыратнишӗн хыпса ҫунатӑн.

И это хорошо: ты думаешь не обобщено о словах в биографии: а проецируешь их на свою жизнь, то есть с болью говоришь о том, что ближе к тебе, о чем горит твоя душа.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Унпала пӗрле Корней тӑванӗн чӗлхесӗр ывӑлӗ те тухрӗ, вӑл та пиҫиххи хушшине пуртӑ хӗстернӗ.

С ним вместе вошел, и тоже с топором за поясом, немой племянник.

IV // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

— Мӗн тӑвас-ха манӑн, Николай Петрович, унпала сехет ытла ҫапӑҫатӑп ӗнтӗ…

— Ну, что поделаешь! Николай Петрович, бьюсь с ним уже более часу…

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех