Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

улӑхрӗ (тĕпĕ: улӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫӑмӑллӑн сике-сике вӑл ҫап-ҫутӑ темӗнле картлашкапа улӑхрӗ.

Легкими скачками взобрался он по некой освещенной лестнице.

V. «Эпир ку». Арӑсланпа шакалсем. Арӑслансем мӗнрен хӑраҫҫӗ. Вӗҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Пуҫне эрех ҫапнӑран Лорх вӑхӑтлӑха чӗрӗлчӗ; сулланса, анчах ӳсӗрлӗх шайӗнче кӑна, тарпа исленнӗскер, шӑлӗнчи сурчӑкланнӑ пирусӗпе вӑл айккинчи коридорпа пырса картишне тухрӗ, бассейна йӑраланса анчӗ, мӗнле пулнӑ ҫаплипех — атӑпа, костюмпа — шыва лаплатрӗ, чӑмса тухрӗ, шӑннипе тертлӗн чӗтре-чӗтре йӑраланса улӑхрӗ те ҫывӑрмалли пӳлӗмелле танкӑлтатрӗ.

Удар вина временно воскресил Лорха; шатаясь, но лишь в меру опьянения, мокрый от пота, с обслюненной папиросой в зубах, прошел он боковым коридором во двор, сполз в бассейн, — как был, — в сапогах и костюме, окунулся, мучительно задрожал от холода, вылез и направился обратно в спальню.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 58–65 с.

Рене ашшӗ шӑхӑрса ӗнӗрленине тӑнлать — ҫакӑ ӗҫ пӗтнине пӗлтерет; унтан Масперо ҫӳле, ҫывӑрмалли пӳлӗмне, улӑхрӗ.

Она слышала, как он насвистывает, что означало конец работы; затем Масперо поднялся наверх, в свою спальню.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Малтанхи оратор хыҫҫӑн сивӗнме ӗлкӗреймен трибуна ҫине хӗрлӗ питлӗ, тӳлек сӑнлӑ, сивлек мӑнтӑр ҫын мӑшлата-мӑшлата улӑхрӗ.

На трибуну, еще горячую после предыдущего оратора, поднялся, сопя, хмурый толстяк с багровым и беспечным лицом.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 15–21 с.

Ҫак сӑмахсем шӑпланнӑ-шӑпланман палуба ҫине тискер сӑнлӑ йӗкӗт йӑраланса улӑхрӗ, кӗҫех кубрике кӗчӗ.

Едва умолкли эти слова, как на палубу, а затем в кубрик торопливо вошел дикого вида парень.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 405–414 с.

Груз турттаракан «Рекорд» пӑрахутӑн ҫап-ҫуттӑн йӑлтӑртатакан трапӗ ҫине Комендант улӑхрӗ.

На ярко освещенный трап грузового парохода «Рекорд» взошел Комендант.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 405–414 с.

Гнор ҫӳле улӑхрӗ.

Гнор поднялся наверх.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Вырӑнтан вырӑна вӗҫӗмсӗр кумать: карап хыҫӗнчен — ун умне, буфетран — ҫӳлти палуба ҫине; ҫыран хӗррине анчӗ, унта талккӑшпе ашкӑрса ӳсекен вӗтлӗхре кӑштах уҫӑлса ҫӳрерӗ, унтан йывӑр шухӑшпа тулсах ҫитнӗскер каллех карап ҫине улӑхрӗ.

Он беспрерывно переходил с места на место, появляясь на корме, на носу, в буфете, на верхней палубе, или сходя на берег, где, сделав небольшую прогулку в пышном кустарнике, возвращался обратно, переполненный тяжелыми размышлениями.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Шлюпка силлене-силлене шхунӑна хӳрипе таклаттарать; Аян шывалла анчӗ, анчах сасартӑк, урисемпе кимӗ тӗпне лекиччен, темӗн асне килнӗн, хыпалансах каялла улӑхрӗ те крюйс-камерӑна иртрӗ; кунта тар пичкисем лараҫҫӗ.

Шлюпка, качаясь, стукала кормой в шхуну; Аян спустился, но вдруг, еще не коснувшись ногами дна лодки, вспомнил что-то, торопливо вылез обратно и прошел в крюйс-камеру, где лежали бочонки с порохом.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӑл хыттӑн чӗтренет, хум хысакӗ ҫине улӑхрӗ, ҫаврӑнса ӳкрӗ, унтан тӗттӗмелле ывӑтӑнчӗ.

Она вздрогнула, поднялась на гребне волны, перевернулась и ринулась в темноту.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Матиссен Пэд сӑмсахӑн хӑйӑрлӑ сӑрчӗ ҫине улӑхрӗ.

Матиссен Пэд удалился на песчаные холмы мыса.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Тепӗртакран Калюков та иккӗмӗш хута улӑхрӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Грэй ҫӳле улӑхрӗ, оркестра паллӑ пачӗ те карттусне хыврӗ, ылтӑн трубасен юрри юхнӑ май сӑваплӑ эрехе виркӗс стаканпа чи малтан ӑсса илчӗ.

Грэй поднялся вверх, дал знак оркестру и, сняв фуражку, первый зачерпнул граненым стаканом, в песне золотых труб, святое вино.

VII. Хӗрлӗ «Вӑрттӑнлӑх» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Мӗн пулса иртнине ӑнкараймасӑр хӗр Грэйӑн вӑйлӑ алли ҫинче траппа улӑхрӗ.

Не помня — как, она поднялась по трапу в сильных руках Грэя.

VII. Хӗрлӗ «Вӑрттӑнлӑх» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ассоль йывӑҫ тымарӗсемпе чаваланса пӗтнӗ ҫӳллех мар ҫыран тӳпемне улӑхрӗ, юхан шыв хӗрринчи пысӑк лаптак чул ҫинче ун енне ҫурӑмпа ларакан ҫынна курчӗ.

С невысокого, изрытого корнями обрыва Ассоль увидела, что у ручья, на плоском большом камне, спиной к ней, сидит человек.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Саша вӗсене сывлӑх сунса пиллӗкмӗш хута вӗҫнӗ пек улӑхрӗ.

Куҫарса пулӑш

Саша // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Пӗр минутран Лукаш калла чупса та ҫитрӗ, кайри площадка ҫине сиксе улӑхрӗ.

Через минуту Лукаш пробежал обратно, выскочил на заднюю площадку.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вӑл ҫамрӑк ҫынпа юнашарти пичке ҫине улӑхрӗ.

Влез на соседнюю с парнем.

XXXIV сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Ленгник Бауманпа юнашарти вагон ҫине улӑхрӗ.

Ленгник поднялся в соседний с бауманским вагон.

I сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Бауман хӑйӗн ҫивӗч ӳт-пӗвне ҫӳлти мӑшӑрӑн тытнӑ аллисем ҫине ҫӑмӑллӑн, ним тапаҫланмасӑрах улӑхрӗ: ҫапах та тӗрмере ларни, этап тӑрӑх — Задонскран Вятка кӗпӗрнине, унтан Уфана, Воронежа… тарса ҫӳренисем сисӗнтернӗ.

Не без напряжения взбросил Бауман гибкое свое тело на руки верхней пары: сказались все-таки тюремное сиденье, гоньба по этапам — из Задонска в Вятскую губернию, оттуда в Уфу, Воронеж…

XXXI сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех