Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

улӑха (тĕпĕ: улӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халӗ ӗнтӗ лашасене улӑха яма, хӗҫпӑшала тасатса, кӗпҫисене нумайлӑхах ҫупа лайӑххӑн сӗрсе хума та юрать.

Теперь уже можно было, расседлав коней, пустить их на луг, почистить оружие и залить маслом стволы — щедро, надолго.

XXVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Шыв пӑрсенчен е пачах тасалса ҫитет, е вӗсем каллех, кӗтӳ ҫӳрекен улӑха вӗҫӗ-хӗррисӗр сурӑхсем куҫнӑ пек капланса килеҫҫӗ те васкавлӑн океан еннелле шӑваҫҫӗ.

То вода совсем уже очищалась от них, то они опять появлялись, устремляясь к океану, как нескончаемые гурты овец на весенние пастбища.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Вӑл шертерен ярса тытнӑ, ҫӳлтен Динӑна тытма хушнӑ, вара улӑха пуҫланӑ.

Ухватился за шест, велел Дине держать, полез.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫӗрле галлӑсем, пӗр-пӗрин ҫине тӑрса, чӑнкӑ ҫӗртен Капитолий ҫине вӑрттӑн улӑха пуҫланӑ; хӗҫӗсемпе сӑннисене пӗр-пӗрин урлӑ панӑ.

Ночью галлы украдкою полезли из-под обрыва на Капитолий: они поддерживали друг друга снизу и передавали друг другу копья и мечи.

Хурсем Рима хӑтарни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ача хӗрелсе кайнӑ, тумтирне хывса, упӑте хыҫҫӑн мачта ҫине улӑха пуҫланӑ.

А мальчик покраснел, скинул куртку и бросился за обезьяной на мачту.

Шыва сикни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тӑххӑрмӗш кунне маларах тухнӑ хуртсем ҫиме пӑрахрӗҫ те стена тӑрӑх, юпасем тӑрӑх ҫӳлелле улӑха пуҫларӗҫ.

На 9-й день старшие червяки совсем перестали есть и поползли вверх по полкам и по столбам.

Пурҫӑн хурчӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫырансем улшӑнма пуҫларӗҫ, шыв сасартӑк пӑрӑнчӗ те улӑха юхса тухрӗ.

Берега стали меняться, река вдруг повернула и выбежала на луг.

31 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

 — Ну, вӗҫтер улӑха!

— Ну, скачи в луговину!

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Кӑнтӑр апачӗ хыҫҫӑн ачасем волейбол сетки тухса карчӗҫ, Федька Гузьпа Мазин футбол мечкине вӗрсе хӑпартрӗҫ, хӗрачасем улӑха кайса илемлӗ чечек ҫыххисем татса килчӗҫ, хӑшӗсем пулӑ тытмалли хатӗрӗсене салтса майлаштарса хучӗҫ.

После обеда мальчики натягивали волейбольную сетку, Федька Гузь вместе с Мазиным надували футбольный мяч, девочки сбегали на луг и притащили пышные букеты цветов, кто-то разбирал рыболовные снасти.

2 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хӑнала, анне, ачасене, эпир Татьянӑпа улӑха каятпӑр.

Угощайте ребят, мамо, а мы с Татьяной на луг пойдем…

1 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑл ман сукмак урлӑ чалӑшла каҫрӗ, сӑрталла улӑха пуҫларӗ.

Он наискось пересек мою тропу и стал взбираться на пригорок.

Шар евӗрлӗ ҫиҫӗм // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 132–134 с.

Вӗсем пирӗн кивӗ пӳрте те, чӳречерен курӑнакан улӑха та, юханшыва та, ҫынсене те маннӑ, халь вӗсен пуринпе те ҫӗнӗрен паллашмалла пулать.

И наш старый дом, и луг перед окнами, и речушка, и люди — все было забыто, со всем пришлось породниться заново.

Ҫул ҫине // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Аякри улӑха утӑ тиеме каясси мӗнле лайӑх япала!

А как хорошо было поехать на дальний луг за сеном.

Шӑллӗпе аппӑшӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Старик ҫав сӑрт еннелле утрӗ, унтан ун ҫине улӑха пуҫларӗ.

Старик направился к этой дюне и взобрался на нее.

I. Хӑйӑр сӑрчӗн тӑрри // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ирпе эпир тата хӑвӑртрах улӑха пуҫларӑмӑр.

К утру восходящее движение ускорилось.

XLIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Юлашки кун та, пӗрле каяс тенӗ чух, ним тусан та илсе каясшӑн пулмарӗ мана улӑха

Господи, как я хотел пойти вместе с ней в луга, нет ведь, не взяла…

Виҫҫӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Вӑт, паян эп те Вассӑпа пӗрле улӑха каяс тенӗччӗ те, ӗне яма кайсан Петроч Миххал ним тусан та ирттерсе ямарӗ ҫӗр грамм пушатмасӑр.

Вот, я сегодня, собрался вместе с Вассой коров в поле отвести, и что ты думаешь, встретил по дороге Михал Петровича, так он меня не отпустил, пока я с ним на пару стакан не осушил.

Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Вӑл уйӑх ҫутипе ҫуталса выртакан улӑха, хӑй айӗнчи симӗс утта курчӗ, юнашар ҫывӑракан Ясневпа Петра палласа илчӗ.

Он увидел залитый лунным светом луг, свежее сено под собой, узнал Яснева и Петра, спавших рядом.

6. Иртен те ир пулаканни // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Лена хӑш чухне улӑха ҫул май лавпа килсе каять; вӑл ӑна утӑ ҫулма вӗрентрӗ, вара унӑн тытма пӗлмен, хӗвел тепле хӗртсен те пиҫсе хуралман ҫинҫе аллисенче ҫава курма ӑна питех те килӗшет.

Лена иногда приезжала на луга с попутной подводой; он учил ее косить, и ему трогательно было видеть косу в ее неумелых тонких, ни под каким солнцем не загоравших руках.

6. Иртен те ир пулаканни // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Улӑха ӳстерсен, ращана илсен, эпир фермӑсенче тӗлӗкре те курман япалана тума пултаратпӑр!

Если луга увеличить да урочища добиться, то мы такое заведем на фермах, что нам и не снилось!

2. Хӑвӑртлӑх // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех