Чӑваш чӗлхи корпусӗ

«Эсӗ питӗ пысӑк ҫылӑха кӗнӗ, турӑ чури, халӑха та, хӑвна та улталаса чунна шуйттана сутнӑ».

— Грех, большой грех ты взял на душу, раб божий: народ обманул, себя обманул, душу дьяволу продал.

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӑл сан хӗр ача-ҫке, эс ӑна арҫын ача тенӗ, арҫынла тумлантарнӑ, улталаса ҫӗр илнӗ.

Она у тебя девчонка, а ты ее за сына выдал, обманом землю получил.

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Улталаса мар-ха, пачӑшкӑ.

— Да не обманывал я, батюшка.

Шурча пупӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Мӑкӑртатса, мӑшлатса, Аптӑраса ларать вӑл: «Мӗнле вара ку паян? — Хӑй ӑшӗнче ыйтать вӑл, — Халичченех ҫынсене Юмӑҫ пӑхса параттӑм, Суя сӑмах суяйса Улталаса яраттӑм.

Куҫарса пулӑш

Юмӑҫ патӗнче // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Семен Бельские, аслӑ княҫа улталаса малтан Литвана, унтан Константинополе тарнӑскерне, укҫа парса султанран илсе килнӗшӗн каҫармасть ӗнтӗ.

Куҫарса пулӑш

10. Крымри шӑрӑх ҫанталӑк // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ара, улталаса тухса тарчӗ-ҫке-ха.

Куҫарса пулӑш

15. Хусан хапхи умӗнче.. // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Кам ҫинчен пултӑр, эпӗ сурӑх тирӗ тӑхӑннӑ кашкӑр ҫинчен, пӗтӗм халӑха улталаса этем сӑнарӗпе ҫӳрекен шуйттан ҫинчен калатӑп!

Куҫарса пулӑш

19. Юмӑҫпа алманчӑ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Алли-урине ҫыхса илсе кайрӗҫ-ши ӑна Урасмет килне е илӗртсе те улталаса илсе тухрӗҫ-ши?

Куҫарса пулӑш

18. Туй // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Анчах Ахтупайпа Иливан таврӑннӑ ӗнтӗ, вӗсем Урасмет улталаса пӑрахса хӑварнӑ виҫӗ ҫынпа пӗрле Атӑл хӗрринчен ялалла хӑпараҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

18. Туй // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Улталаса илсе тарчӗҫ, хӗрӗм.

Куҫарса пулӑш

12. Шупашкар пасарӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Луччӗ витӗрех пӗлер пӗр-пӗрне: улталаса пурӑннипе ҫемье тӗрекӗ пулас ҫук! — хыттӑн асӑрхаттарчӗ упӑшки.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Хӑҫанччен тӳссе пурӑнӑпӑр эпир ҫав сылтӑм эсерсемпе кадетсем ӗҫхалӑхне улталаса пурӑннине?

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Нотариус кантурӗ те ҫавнашкалах вӑрттӑн хупӑннӑ; ку ҫеҫ те мар, — унӑн хуҫи пысӑк укҫаллӑ халал хутне улталаса ҫырнӑшӑн тӗрмене лекнӗ.

Контора нотариуса так же таинственно закрылась, причем хозяин ее очутился в тюрьме по делу о подлоге крупного завещания.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ман шутпа — цыгансем сиенлӗ халӑх: тырӑ акмаҫҫӗ, ремесле таврашӗ нимӗн те ҫук, лашасем вӑрлама ҫеҫ ӑста, арӑмӗсем ҫынсене улталаса ҫӳреҫҫӗ.

Я так смотрю — вредный народ эти цыганы: хлеба не сеют, ремесла никакого, только коней воровать горазды, да бабы их людей дурачат.

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Мӗн? — ыйтрӗ Давенант мӗн пулса иртнине халӗ тинех ӑнланса, анчах хӑйне хӑй улталаса.

— А что? — спросил Давенант, понимая теперь происшествие, но обманывая себя.

VI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Вӑл манран паян укҫана улталаса илчӗ, хӑна ҫурчӗ вырӑнне кӗпӗрнаттӑр ҫурчӗ патӗнче хӑварчӗ.

Он сегодня выманил у меня деньги и привел к дому губернатора вместо гостиницы.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

2. — Следствишӗн паллӑ мар тӗллевсемпе вӗсене халӗ чӗрӗ юлнӑ, ӑсран тайӑлнӑ Скоррей вӗлернӗ; ҫак ҫын хӑйне айӑплассине сирсе ярас йӳтӗмпе суя ҫыру хатӗрленӗ, Фарфонтӑн вилнӗ ҫыннисен ячӗпе улталаса алӑ пуснӑ, ҫапла майпа вӗсем чӑнах та хӑйсене хӑйсем вӗлернине ӗнентересшӗн пулнӑ.

2. — Были убиты из неизвестных следствию соображений единственным оставшимся в живых ныне безумным Скорреем, причем последний, стараясь отклонить подозрения, составил и написал подложное, за подложными подписями жителей Фарфонта посмертное письмо, удостоверяющее наличность самоубийства.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Ритӑпа амӑшӗ хӑйне ҫапла улталаса авлантарни ниепле те Виктор асӗнчен каймасть.

Виктору никак не приходило в голову, каким образом Рита с матерью смогли обмануть и поженить его.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Ҫамрӑк казачка, ҫывӑракан упӑшкине улталаса, ӑна ҫӗрле улӑмури кутӗнче вӑрттӑн кӗтсе тӑнӑ чухне, унӑн ею кайнӑ Дон урлӑ та шӳт тумаллах ише-ише каҫкаланӑ вӑхӑтсем те пулкаланӑ.

Бывало, шутя, в разлив переплывал Дон, когда, обманув спящего мужа, молодая казачка поджидала его ночью, притаясь у омета соломы.

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Мускав обывателӗсем, Октябрь переворочӗ хыҫҫӑн ӗнтӗ пилӗк уйӑх иртнӗ пулсан та, Совет влаҫне мӗнле йӗркелесе тунине начар ӑнкарнӑ: пур большевиксене те вӗсем комиссар тесе чӗннӗ; ҫак, Питӗртен автомобильсемпе, декретсемпе, тата Тверской урамӗ тӑрӑх уйрӑмах вӑраххӑн, таччӑн, хулпа хул ҫӑт ҫыпӑҫса утса пыракан Хӗрлӗ гварди отрячӗсемпе килсе тулнӑ, килӗшмен япаласене вӗсем — вӑхӑтлӑха ҫеҫ килнӗскерсем тесе шутланӑ; Мускав хӑйӗн чалӑш-чӗлӗш урамӗсемпе Азия йӑлисем тӑрӑх, хӑй купцисемпе, хитре гимназисткисемпе, пысӑк пир-авӑр фабрикисемпе, ирӗк шухӑшлӑ чиновникӗсемпе, вӗҫкӗн те шухӑ кучерӗсемпе, ҫынна ҫиен сӑмахӗсемпе, пӗтӗм тӗнче пӗлсе тӑракан актерӗсемпе, ресторанӗсемпе халиччен мӗнле пурӑннӑ, — малашне те, — хаяр комиссарсене хӑй пурнӑҫӗн авӑрӗнче авӑртса кӑларса, — ҫаплах суту-илӳ туса, улталаса, вӗҫкӗнленсе пурӑнӗ, ялти тӗттӗм халӑха пир-авӑр станокӗсем ҫумӗнче пиҫӗхтерсе кӑларса, вӗсенчен фабрикӑра ӗҫлекен рабочисем тӑва-тӑва хурӗ, ушкӑн-ушкӑн кураксем сырса илнӗ кивӗ чиркӗвӗсен чанӗсене тӗнкӗлтеттерсе ҫапӗ, тесе шухӑшланӑ.

Хотя прошло уже пять месяцев с октябрьского переворота, — московские обыватели плохо разбирались в конструкции советской власти: всех большевиков называли комиссарами и твердо верили, что все это питерское нашествие с автомобилями, декретами, с проходящими по Тверской — особым медленным шагом, плотно, плечо к плечу — красногвардейскими отрядами — неудобное явление это — временное, и, как жила Москва по кривым переулочкам, с азиатчиной, с купцами, хорошенькими гимназистками, с огромными текстильными фабриками, свободомыслящими чиновниками, лихачами, сплетнями, всемирно-известными актерами и ресторанами, — так, перемолов свирепых комиссаров, и будет жить, торговать, жульничать, бахвалиться, перемалывать темную деревню у ткацких станков в фабричный люд, перезваниваться колоколами старых церковок, обжитых галочьими стаями.

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.