Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пӗр сехет хушши ытла вӑйлӑ юр, чӗреслетсе ҫӑвакан ҫумӑр пек, чалӑшшӑн ҫаптарса ҫунӑ, унтан вара тӑман тухнӑ та улама тапратнӑ.

Больше часа густой снег бил тяжело и косо, как ливень, а потом поднялась и зашумела вьюга.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Часах пӗтӗм ялӗпе кӑшкӑрашнӑ сасӑсем илтӗнсе кайрӗҫ, йытӑсем улама та вӗрме тытӑнчӗҫ.

Вскоре всюду поднялись крики, собачий визг и лай.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Акӑ вӑл хӑйӗн броньӑланӑ капмар кӗлеткипе туртӑнса илсе, мӗкӗрсе ячӗ, унтан унӑн моторӗ ҫав тери хыттӑн улама тапратрӗ те Андрейӑн хӑлхине вӑйлӑ ҫил ҫитсе ҫапнӑ пек пӗтӗмпех хупларӗ лартрӗ.

Но вот он дернулся своим бронированным корпусом, и его мотор взвыл так, что у Андрея заложило уши, как от сильного ветра.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Сиксе тухаттӑмччӗ, вара сӑрт ҫине, кӑшкӑрса улама пуҫлаттӑмччӗ кашкӑрла, ак ҫапла!

Выеду, бывало, на бугор, завою по-бирючиному, вот так-то!

XXXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Тула чупса тухать те пуҫлать улама.

Выбежал наружу и давай выть.

Кулак йӑви // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 27–33 стр.

Ҫак самантра тулта, инҫе те мар, сирена сывлӑш тревогине систерсе, улама тапратрӗ.

В это время близко за окном завыла сирена воздушной тревоги.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ӑна хирӗҫ тата ик ҫӗрте, пер-пӗринпе ӑмӑртса, пӗрре — пӗрлешсе, тепре — уйрӑлса, улама пуҫларӗҫ…

Тотчас же откликнулись еще две, обгоняя друг друга, то сходясь, то расходясь…

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пирӗн те ҫывӑхри пысӑк ҫурт ҫинче сирена улама тапратрӗ, е ҫӳлти нотӑсем ҫине сиксе кӑшкӑрать, е аялти регистр ҫине ҫемҫен анать, е каллех хӑпарса кайса ҫухӑрма тытӑнать.

Завыла, взбегая на высокие ноты, мягко скатываясь на нижний регистр и снова возвышая тон до визга, сирена на большом доме возле нас.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Улама чарӑннӑ, Том, хӑлхисене тӑратса лартнӑ.

Собака перестала выть, Том насторожил уши.

10-мӗш сыпӑк. Йытӑ улани инкек пулассине систерет // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Йытӑ каллех улама тытӑнчӗ.

Собака завыла снова.

10-мӗш сыпӑк. Йытӑ улани инкек пулассине систерет // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Унтан ҫӗрлехи сывлӑшра инҫетре йытӑ улани илтӗнсе кайрӗ, ҫавӑн хыҫҫӑнах тата инҫерехре хуллен тепӗр йытӑ улама пуҫларӗ.

Потом ночной ветер донес откуда-то издали вой собаки, а на него едва слышным воем отозвалась другая где-то еще дальше.

9-мӗш сыпӑк. Масар ҫинче пулнӑ трагеди // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Мӗнле калаҫҫӗ-ха авалтан, кашкӑрсен ушкӑнне ҫаклансан кашкӑрлах улама вӗренетӗн темеҫҫӗ-и-ха?

Куҫарса пулӑш

Вутра ҫунман уртӑш // Анатоли Ырьят. «Канаш», 11-21№