Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӳрех сăмах пирĕн базăра пур.
тӳрех (тĕпĕ: тӳрех) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Маргарита тӳрех Женьӑна аса илчӗ.

Маргарита сразу подумала про Женю:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Астумастӑп, — тӳрех каласа хучӗ Маргарита.

— Я не помню, — быстро ответила Маргарита.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Унта ҫынсем тем чухлехчӗ, маршруткӑсем чарӑнса та тӑмастчӗҫ, тӳрех ирте-ирте каятчӗҫ, троллейбуса та аран-аран хӗсӗнсе кӗчӗ вӑл.

Здесь толпился народ, маршрутки ехали полные и даже не останавливались, так что ей стоило большого труда протиснуться в троллейбус.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ҫак шухӑш пуҫа ҫиҫӗмле пырса кӗчӗ те, хӗр ача тӳрех остановка еннелле пӑрӑнчӗ.

как вдруг ее озарила эта идея. Девочка свернула в сторону остановки.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Маргарита тӳрех макӑрма пӑрахрӗ.

Маргарита сразу как по команде перестала плакать и зашмыгала носом.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Тепре хускал тулӗк, тӳрех вилсе выртатӑн! — хумханса тытӑнчӑклӑ саспа каласа хучӗ Женя.

— Одно движение и ты труп, — срывающимся от волнения голосом произнесла Женя,

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Женя тӳрех ӑнланчӗ: вӑл хӑйне ҫирӗп тытмасан вӗсем пӗтмеллипех пӗтеҫҫӗ.

И тут Женя поняла, что если не возьмет себя в руки и не станет все делать всерьез, то они все пропадут.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Тӳрех ӗҫ ҫине куҫрӑн.

Сразу к делу.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Мӗншӗн тӳрех каламарӑн? — кӑшкӑрсах ячӗ вӑл.

Так что же ты сразу не сказал? — закричал он.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Мӗн пулса иртнине Женя тӳрех юлташне каласа парасшӑнччӗ, анчах лешӗн кӑн-кӑвак куҫӗсене, чӑлханса пӗтнӗ ҫӳҫне курчӗ те ҫакна ӑнланса илчӗ: ҫак арҫын ачана вӑл Маргаритӑна ҫӑлма пӗрре те ярасшӑн мар.

Женя хотела сразу выпалить все, но когда увидела синие глаза одноклассника, его встрепанные волосы, то вдруг почувствовала, что больше всего на свете она не хочет, чтобы он спасал Маргариту.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Женя тӳрех хӑйсен хваттерӗнчи стена ҫинче ҫакӑнса тӑракан фотопортрета аса илчӗ, унта вӑл, пукане тытнӑскер, кӗске платьепе тӑрать, ҫӳҫне тем пысӑкӑш бант ҫыхса янӑ.

Женя вспомнила свой большой детский фотопортрет на стене, где она была запечатлена с бантом в коротком платьице и с куклой в руках,

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Хӗр ача сан юлташна килӗшнине туйрӑн та тӳрех пӑрӑнтӑн унран.

Увидел, что девчонка нравится товарищу, и тут же поставил на ней крест.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Тӗлӗннипе арҫын ачасен куҫӗсем чарӑлсах каяҫҫӗ ӗнтӗ, хӗрачасем вара тӳрех тутине пӑрса хурӗҫ.

Женя представила, как вытянутся от удивления лица мальчишек, как начнут фыркать и кривить губы девчонки.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Женя тӳрех ҫиччӗмӗш хут кнопки ҫине пусрӗ:

Женя сразу же нажала на седьмой этаж.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Арҫын е хӗрарӑм пулнине тӳрех палӑртакан тӗрлӗ йӑласемпе паллӑсем мӗн тери ҫирӗп лараҫҫӗ иккен ҫынра.

Как же, оказывается, сильно сидят в нас самые элементарные привычки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Питне тӳрех ют сӑн ҫапрӗ.

И лицо его стало каким-то чужим.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

«Вӑт ку каччӑ!» — тесе шутласа илтӗм тӳрех.

И сразу подумала: «Вот это парень!»

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Мӗн? — тӳрех ӑнланмарӗ вӑл.

— Чего? — не поняла она.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Женя, эсӗ-и? — тӳрех палларӗ ӑна хӗр ача.

— Женя? — Маргарита сразу узнала, кто с ней говорит.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Вӑл ӑна тӳрех Женя еннелле тапса ячӗ.

Он без раздумий пнул ее ногой в сторону Жени.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех