Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӳмисене (тĕпĕ: тӳме) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗвел пит хӗртнӗ; ҫынсенчен, пит пӗҫернипе сӗрӗм тухас пек туйӑннӑ; чиновник час-часах картусне пӑрахса сулласа хӑйне пӑртак сивӗтме тӑрӑшнӑ, студент тумтир тӳмисене салтса янӑ, пӗр аллипе тарне шӑлнӑ, тепӗринпе ӗҫленӗ.

Солнце пекло; над толпой, казалось, стоял пар; чиновник обмахивался фуражкой, студент, расстегнув сюртук, одной рукой утирал лицо, другою работал.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Вороновский пӳлӗм тӑрӑх темиҫе хутчен каллӗ-маллӗ кумса ҫӳрерӗ, пӳрне сыпписене шӑтӑртаттара-шӑтӑртаттара илчӗ, унтан хӑмӑр симӗс тӗслӗ ӑшӑ френчӗн пӗтӗм тӳмисене тӳмелерӗ те, куҫне ҫиллессӗн мӑчлаттарса, Богатыревпа калаҫма пуҫларӗ:

Вороновский несколько раз прошелся по комнате, похрустел суставами пальцев, а потом на все пуговицы застегнул свой теплый, цвета хаки френч и, нервически помаргивая, обратился к Богатыреву:

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хура пустав кӗпин тӳрӗ тӑракан ҫухинчи тӳмисене пӳрнисемпе хыпӑнчӑклӑн хыпашласа, каракуль пек кӑтрашка хура тӗпеклӗ ҫӳҫ пайӑркисене тӑрмаласа, пат татса ыйтрӗ:

Взволнованно бегая пальцами по пуговицам стоячего воротника своей черной суконной рубахи, ероша каракулевые завитки курчавейшего черного чуба, он резко спросил:

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл гимнастерка тӳмисене туртса татрӗ, аялтан тӑхӑннӑ таса мар кӗпе ҫухине ҫурса ячӗ.

Он оборвал на вороте гимнастерки пуговицы, порвал воротник грязной нательной рубахи.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Йӗм тӳмисене вӗҫерсе, тӗреклӗ, илемлӗ ӳтне мӑшкӑлласа ирсӗрлетрӗҫ.

Расстегнули штаны и надругались, испоганили большое, мужественное, красивое тело.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сылтӑм аллине лӑпкӑн хӑйӗн кӑкӑрне хыпашларӗ, пӳрнисем хӑйсем тӗллӗнех аялти кӗпе тӳмисене вӗҫерте-вӗҫерте тӳмелерӗҫ.

Правой спокойно шарил у себя по груди, а пальцы механически застегивали и расстегивали пуговицы нательной рубахи.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ҫичӗ ҫын, — пуриншӗн те хуравларӗ хӗрлӗ ҫӳҫли, пӳрнисемпе пӗр ретлӗ хуткупӑсӑн ҫепӗҫ кӗвӗллӗ тӳмисене пускаласа лараканскер.

— Семь человек, — за всех ответил рыжебровый, перебиравший певучие лады ливенки.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Фомин, кӗрӗк пиншак тӳмисене вӗҫертсе ярса, хӑмӑр саспаллисемпе тӗрленсе пӗтнӗ ансӑр ҫӳхе хут телеграфист пӳрнисем айӗнче ҫӗлен пек авкаланса шунине краҫҫын лампи ҫутинче пӑхса тӑрать.

При свете керосиновой лампы Фомин, расстегнув полушубок, смотрел, как из-под пальцев телеграфиста бежит, змеясь, испятнанная коричневыми блестками тонкая бумажная стружка.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Упӑшки куҫӗнчен шӑппӑн кулкаласа пӑхса, Дарья ун ҫийӗнчи кӗрӗк тӳмисене вӗҫертрӗ, наган кобурипе юнашар пиҫиххи ҫумне ҫыхнӑ ҫутӑ кӑвак граната патӗнчен сылтӑм енӗпе шиклӗн ҫаврӑнса иртрӗ.

Дарья, безмолвно и улыбчиво засматривая в глаза мужа, расстегивала на нем петли полушубка, опасливо обходила с правой стороны, где рядом с кобурой нагана сизо посвечивала привязанная к поясу ручная граната.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Кӗре кӗлеткеллӗ, сарлака питлӗ хӗрлӗ гвардеец-казак, тутине мӑкӑртса, гимнастерка тӳмисене вӗҫертрӗ те хӗрлӗрех хӑмӑр ӳтлӗ ҫӑмламас кӑкарӗ ҫинчи симӗсленсе кайнӑ пӑхӑр хӗресе кӑларса кӑтартрӗ.

 — И здоровый широколицый красногвардеец-казак, топыря губу, расстегивал ворот гимнастерки, доставал висевший на бронзово-волосатой груди позеленевший медный крест.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сергей тӑчӗ те шинель тӳмисене йӑлтах тӳмелерӗ.

Сергей встал, застегнул на все пуговицы шинель.

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергейӗн, тӳмисене вӗҫертсе сулахай кӑкӑрне уҫса кӑтартмалла пулчӗ.

Сергей вынужден был расстегнуть шинель и откинуть левую полу.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Калмыков, шинелӗн пӗтӗм тӳмисене хӑвӑрт вӗҫерсе хурса, пӗр утӑм малалла ярса пусрӗ.

Калмыков шагнул вперед, быстро застегивая шинель на все пуговицы.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл ушкӑн варрине сиксе кӗчӗ те, аллисемпе урӑм-сурӑм хӑлаҫланса, кӗпе ҫухи ҫинчи тӳмисене тӑпӑлтарса, тӑвӑнчӑклӑн хӑрӑлтатрӗ, шурӑ кӑпӑклӑ сурчӑкпа чыхӑнса тапӑртатма тытӑнчӗ.

Он прыгнул на средину круга, отчаянно взмахнул руками, обрывая на вороте рубахи пуговицы, захрипел, задергался, пенясь бешеной слюной:

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл утнӑ ҫӗртех китель тӳмисене вӗҫертсе ячӗ, кӑсӑрук айӗнчи тарне шӑлса илчӗ, пӳлӗмсен нӳрӗрех сулхӑнне туйнипе хавасланнӑскер, хура картлашкасем тӑрӑх ҫӳлелле улӑхса, хӑй пӳлӗмне кӗрсе кайрӗ.

На ходу расстегивая китель, вытирая под козырьком пот, он по черной лестнице поднялся к себе, радостно ощутив сыроватую прохладу комнат.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Дарья кофта тӳмисене вӗҫертсе янӑ та ӑна хирӗҫ тӗмсӗлсе пӑхса тӑрать, аллисене пуҫӗ хыҫне тытса, ҫӳҫне тӳрлетет.

Дарья в распахнутой кофте стояла лицом к нему; закинув за голову руки, поправляла волосы.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ку ун чи юратнӑ кӗпи пулнӑ, ӑна вӑрҫӑчченех шурӑ пиртен горецсен бешмечӗ евӗрлӗ ҫӗленӗ: урлӑ-пирлӗ машина ҫӗвви чуптарнӑ ҫӳллӗ ҫухаллӑ, ҫанӑ вӗҫӗсем сарлака, пӑрҫа пысӑкӑш чӑмӑр тӳмисене пӗр ӗрет янах айӗнчен пуҫласа пиҫиххи таранах лартса тухнӑ, — пӗр сӑмахпа каласан, ку казак кӗпи ӗнтӗ, бриджипе тӑхӑнма килӗшекен кӗпе Сергей урӑх тупас та ҫук.

Это была его любимая рубашка из белого полотна, сшитая еще до войны на манер горских бешметов: стоячий воротник, простроченный и вкось и вкривь, широкие обшлага на рукавах, круглые, величиной с горох, пуговицы, пришитые одна возле другой от самого подбородка до пояса, — словом, это была казачья рубашка, и к армейским бриджам, которые носил Сергей, лучшую подобрать было невозможно…

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Штокман тӳмисене вӗҫертсе янӑ аялти кӗпе вӗҫҫӗнех алӑк патнелле тӳртӗн ларнӑ та фанертан алӑ пӑчкипе темле кукӑр тӗрӗ касса кӑларма тӗрмешет.

Штокман в исподней рубахе, расстегнутой у ворота, сидел спиной к двери, выпиливая ручной пилкой на фанере кривой узор.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Химически чернилпа вараланса пӗтнӗ, чӗтрекен пӳрнисемпе пиншак тӳмисене тӳмелесе, писарь чупса иртрӗ.

Писарь пробежал, застегивая дрожащими, измазанными в химических чернилах пальцами пуговицы сюртука.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Утнӑ ҫӗртех кӗске кӗрӗк тӳмисене тӳмелесе, Григорий крыльца ҫинчен чупса анчӗ.

На ходу застегивая полушубок, Григорий сбежал с крыльца.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех