Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗрлесе (тĕпĕ: тӗрле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫине кивӗ кӗпе тӑхӑннӑ, ҫӳҫне хыҫалалла туранӑ, хӑй кантӑк умне вырнаҫнӑ та пӗр хускалмасӑр тӗрӗ тӗрлесе ларать, сӑпайлӑн, шӑппӑн ӗҫлет, ӗмӗрне те урӑх нимӗн те туман пек.

На ней было старенькое платьице, волосы она зачесала за уши и сидела, не шевелясь, у окна да шила в пяльцах, скромно, тихо, точно она век свой ничем другим не занималась.

V // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Эпӗ картинӑсем туса ларӑп, эсӗ вара ман ҫумра тӗрӗ тӗрлесе е урӑх ӗҫпе мана вӑй парса ларӑн; пирӗн вара пурнӑҫра нимле ҫитменлӗх те пулмӗ.

Я буду сидеть за картинами, ты будешь, сидя возле меня, одушевлять мои труды, вышивать или заниматься другим рукоделием, и мы ни в чем не будем иметь недостатка.

Невски проспект // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.

Вӑл тата темӗн каласшӑнччӗ, анчах ҫак самантра ҫӑра пӗлӗте тӗрлесе икӗ енчен те ҫиҫӗм ялтӑртатса ҫиҫрӗ.

 — Она хотела еще что-то сказать, но в это мгновение по набухшей черноте неба с двух сторон сразу расчеркнулись молнии.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Кӗмӗл пурҫӑн тӗрлесе Ҫӗр ҫине витеҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Хӗл юмахӗ // Александр Пӑртта. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 7 стр.

Урок вӑхӑтӗнчех куҫҫуль ҫӑта-ҫӑта сӑвӑ тӗрлесе хучӗ.

Он тут же, на уроке, глотая слезы, сочинил стих.

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ку вӑл кивӗ, ҫапах та ҫирӗп, тул енчен чус хӑма ҫапнӑ, тимӗр витнӗ уйрӑм ҫурт; касса, тӗрлесе эрешленӗ чӳречисем пысӑк та ҫутӑ, урамалла крыльца тухать, тахҫантанпах сыхланса юлнӑ шурӑ кӗленче хӑлӑпран шӑнкӑрав патне ҫинҫе пралук тӑсӑлать.

Это был старый, еще добротный особняк, обшитый тесом, крытый железом, просторный, с большими светлыми окнами, украшенными узорной резьбой, с парадным крылечком и даже сохранившейся с давних времен белой стеклянной ручкой, от которой тянулась к звонку тонкая проволока.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫӑмран ҫыхса тунӑ хӗрхӗлтӗм чӑлхи типшӗм те илемлӗ урине ҫӑтӑ-ҫӑтӑ тытать, хӑйне шӑп вӑхӑтлӑ аттисем урисенче ҫыпӑҫтарса хунӑ пек тӑпӑл-тӑпӑл тӑраҫҫӗ; пермечеллӗ кӗрен юбкине хытӑ туртса ҫыхнӑ, тӗрлесе капӑрлатнӑ саппунӗ чӑлт шурӑ тӗсӗпе куҫа йӑмӑхтарать.

Сухую, красивую ногу ее туго охватывал фиолетовый шерстяной чулок, аккуратный чирик сидел на ноге, как вточенный; малиновая сборчатая юбка была туго затянута, безукоризненной белизной блистала расшитая завеска.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Юрлӑ ҫеҫен хирӗн ытамне вӗсем хӑйсен хура мӗлкеллӗ кӳлеписемпе тӗрлесе чӗнтӗрленӗ.

Окаймили снежный фон черной мережкой фигур.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ун ҫине пуҫӗпе тирӗнсе авкаланчӗ вара карчӑк, хурлӑхлӑн хӳхлесе йӗчӗ, клеме ҫапнӑ таса мар пӳс кӗпене вӗри куҫҫулӗпе тӗрлесе пӗтерчӗ.

И, припадая к ней головой, качалась старуха, жалостно причитала, узорила клейменую бязевую грязную рубаху слезами.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Стена ҫинче кивелнӗ, вӑрҫӑ вӑхӑтӗнчен юлнӑ сӑнӑсемпе, пӗчӗк ялавсемпе тӗрлесе пӗтернӗ карттӑна курсан, Сергей ун умне пырса, Кантемировски танк дивизийӗн ҫулне кӑтартрӗ…

Увидев на стене старенькую, оставшуюся от военного времени карту, испещренную флажками и стрелками, Сергей подошел к ней и показал расстояние, которое прошла Кантемировская танковая дивизия…

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӗсем ҫӗр питне чечче чирӗ вӗтӗ-вӗтӗ шатрасемпе тӗрлесе кайнӑ пек курӑнса выртаҫҫӗ.

Густой засев чуть подсохших крохотных ямочек — будто оспа изрябила ее.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лайӑх шӗвӗртнӗ ҫинҫе вӗҫлӗ кӑранташ хут ҫине тӗксӗм мӗлкесем тӗрлесе чупать.

Тонко очиненный карандаш стлал дымчатые тени.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл бархат мар, вӑл помидор ани; акӑ эсир хӗвел ҫутинче йӑлтӑртатса выртакан цинкран тунӑ ҫулҫӑсем куратӑр, вӗсем тӗл-тӗл кӑвакарнӑ, кӗл сапнӑ пек, анчах вӑл цинк та мар, кӗл те мар, вӑл купӑста йӑранӗсем; акӑ тата шупка кӗрен пустав куратӑр эсир — пустав та мар вӑл, хӗрлӗ кӑшман ани анчах… йӑрансем хушшинче шыв юхса выртать — ансӑр шыв юххисем пур пахчасене те тӗрлесе пӗтернӗ; унта та кунта, хурал пек, пысӑк, ҫӑмламас тӑлӑп тӑхӑннӑ юмансем тӑраҫҫӗ; ав унта пӗчӗк пӳрт курӑнать, лере хӳшӗ е чалӑш урисем ҫинче лупас ларать.

Это вовсе не бархат, а густая помидорная ботва; вот блестящие на солнце цинковые листы, местами серые, точно посыпанные золой, а ведь это и не цинк и не зола, а капустные гряды; вот бледно-розовое полотно — нет, это не полотно, а свекольная ботва на грядке; между грядами течет вода — узкие ручейки исчертили все поле; то там, то сям, как стража, стоят кряжистые дубы в кудлатых папахах; чернеет домишко, балаган, а дальше — навес на кривых ногах…

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫакӑн пекех тӑрса юлчӗ те вӑл Григорий асӗнче — хулпуҫҫи ҫине уртса янӑ, тӗрлесе тунӑ гусар куртки, ҫӳлелле тӑрмаланса тӑракан шурӑ ҫӳҫ кӑтрашкисем тата хастарлӑ та шанчӑклӑ утӑ.

Таким он и остался в памяти Григория — накинутая внапашку расшивная гусарская куртка, белесые, торчмя поднятые вихры и уверенная, бравая походка.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑй вӑл ӳсӗр, тӑрмаланса пӗтнӗ ҫӳҫӗ ҫумне хӗвелҫаврӑнӑш хуппи ҫыпҫӑнса тулнӑ, тӗрлесе тунӑ пӗчӗкрех шаль тутрин вӗҫӗсене салтса янӑ.

Она пьяна, в распатлаченных космах — подсолнуховая лузга, развязаны концы расписного полушалка.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ахаль кунсене илес пулсассӑн — пӗр евӗрлӗ ӗҫ вӑхӑта нимӗн сиссе юлмалла мар ирттерсе ярать, вырсарникун вара ирхине ирех ҫынсем, пӗтӗм ҫемйи-ҫемйипе кӗпӗрленсе, чиркӗве тӑкӑлса тулаҫҫӗ; мундирсем тата праҫник шӑлаварӗсем тӑхӑннӑ казаксем утаҫҫӗ, тӗрлесе пӗтернӗ кофтӑсемпе пӗвӗсене ҫӑтӑ-ҫӑтӑ туртса лартнӑ хӗрарӑмсем тӗрлӗ-мӗрлӗ тӗслӗ юбкисен кӑштӑртатакан вӑрӑм аркисемпе тусана шӑлса ҫӳреҫҫӗ.

По будням серенькая работа неприметно сжирала время, по воскресеньям с утра валили в церковь семейными табунами; шли казаки в мундирах и праздничных шароварах; длинными шуршащими подолами разноцветных юбок мели пыль бабы, туго затянутые в расписные кофточки с буфами на морщиненых рукавах.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тӗрлесе тунӑ чашӑкпа йӗкел тӗслӗ вӗретнӗ шыв илсе килчӗҫ.

Принесли в расписной чашке желудевого цвета отвар.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӗсем сана питтутрисем, сӗлкӗсем тӗрлесе паччӑр, ман ҫине эсӗ куҫ ан хыв.

Пущай утирки тебе вышивают, а на меня не заглядывайся.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Каччисем вара козаксенни пек ҫӳле ҫӗлӗксемпе, чи ҫӳхе пуставран ҫӗлетнӗ сӑхмансемпе, кӗмӗл ҫиппе тӗрлесе эрешленӗ пиҫиххийӗсене туртса ҫыхнӑ та, ҫӑварӗсене чӗлӗм хыпса, леш хайхисем умӗнче илӗртмелли сӑмахсемпе тем те пӗр перкелешсе ташлаҫҫӗ.

Как парубки, в высоких козацких шапках, в тонких суконных свитках, затянутых шитыми серебром поясами, с люльками в зубах, рассыпались перед ними мелким бесом и подпускали турусы.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫинҫе пиртен ҫӗлетнӗ кӗпесемпе, кӗписен ҫӗввисене тӑршшӗпех вӗтӗ-вӗтӗ кӗмӗл чечексем тирсе тултарнӑ хӗрлӗ пурҫӑн ҫиппе тӗрлесе тухнӑ.

В тонких рубашках, вышитых по всему шву красным шелком и унизанных мелкими серебряными цветочками.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех