Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗнчерен (тĕпĕ: тӗнче) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вӑл калӗ: «Мӗнпур тӗнчерен туса хурӑттӑм эп пӗр пысӑк ҫӑрӑ шӑтӑкӗ евӗрскер. Хам, ҫав шӑтӑка ҫур пӳпе вырнаҫса, аран пуҫтарса сӗлеке шӗвекне, пӗр вӗҫӗмсӗр пӑхӑттӑм эп, сӑнаса ҫынсен ӗҫ-хӗлне те тӳшекӗ ҫине».
он скажет: «Желаю, чтоб был мир огромной замочной скважиной. Чтоб, в скважину в эту слезши на треть, слюну подбирая еле, смотреть без конца, без края смотреть — в чужие дела и постели».

Суя сӑмах саракан // Николай Евстафьев. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 106–109 с.

— Ҫут тӗнчерен уйӑрчӗҫ-ҫке сана, ывӑлӑм Шурик! — шӑппӑн пӑшӑлтатрӗ те вӑл, пуҫӗпе ҫӗре ҫитиех пӗкӗнсе, ывӑлне чыс турӗ, унтан вара, суккӑр ҫын пек такӑна-такӑна, конвоир хыҫҫӑн утрӗ.
— Прощай, сынок! Прощай, Шурик! — прошептала она и, поклонившись сыну до земли, как слепая, спотыкаясь, пошла за конвоирами.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫав урӑх тӗнчерен килнисем Ҫӗр ҫине ун чухне мар, халь килнӗ пулсан, мӗн чухлӗ ҫӗнни пӗлнӗ пулӑттӑмӑр!..
Если бы «они» появились на Земле не тогда, а теперь, как много нового узнали бы мы!..

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Вӑл кӗрешӳ питӗ аякка кайма пултарать, чӑнах та ҫапла иккенне кӑтартаканни — тепӗр тӗнчерен килнин вилли.
И эта борьба может идти далеко — пришелец из другого мира тому залогом.

Вӑл урӑх тӗнчерен килнӗнех туйӑнчӗ…
Он, казалось, пришел из другого мира.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Анчах ют тӗнчерен килекенсем нумайӑн пулман.
Но пришельцев из чужого мира не могло быть много.

Иккӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Урӑх тӗнчерен килекенсем ҫинчен нумай романсем ҫырнӑ.
Много романов было написано на тему о пришельцах из других миров.

— Ҫапла, урӑх тӗнчерен, — терӗ ҫирӗппӗн Шатров.
— Да, из другого, — твердо сказал Шатров.

Вӗсем урӑх тӗнчерен килнӗ.
Они пришли из другого мира…

Ниҫта тухмасӑр пурӑнни шухӑшсем нумай пухма май парать, ҫав вӑхӑтрах вӑл, тӗттӗм пӳлӗме сывлӑш кӗмелле мар питӗрсе лартса, темӗн тӗрлӗ те анлӑ тӗнчерен уйӑрать.
Отшельническое существование позволяет собрать множество идей, но в то же время оно запирает воздух в темную комнату, отделяя от разнообразного и широкого мира.

Пӗрремӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Хальччен те эп ӑҫтине шыраса тупаймарӑр-им, е вӗсем мана тӗнчерен пытарасшӑн пулчӗҫ-и?..
Неужели вы до сих пор не могли найти, где я, или, может, они меня хотели насовсем упрятать от белого света?

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пире леш тӗнчерен ҫирӗм минут уйӑрса тӑнӑ…
Двадцать минут нас отделяло от того света…

20. Шпиона тытни // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

« — Мӗн эсӗ, леш тӗнчерен таврӑнатӑн мар-и ҫак?» — ыйтатӑп хайхискертен.
«Ты что ж это, с того света?» — спрашиваю.

Ашшӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ҫав вӑхӑтрах уй енчен вӗрекен ҫил пӗрмаях хӑлхара шӑхӑрса тӑрать, ҫавӑнпа вара ачана хумсем хӑвӑртрах чупнӑн, вӗсен таппи ӗнерхи куна асилтернӗ евӗр, таҫти урӑх тӗнчерен килекен пӗтӗм сасӑсене хупласа хунӑн туйӑнса каять.
А ветер с поля все свистел в уши, и мальчику казалось, что волны бегут быстрее и их рокот застилает все остальные звуки, которые несутся теперь откуда-то о другого мира, точно воспоминание о вчерашнем дне.

VII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Мӗнле усаллӑн хавхаланса калӗ леш тӗнчерен тухнӑ ҫын: «Тавтапуҫ сире, айвансем! Акӑ эпӗ каллех чӗрӗ!» тейӗ.
И с каким удовлетворением промолвит этот призрак: «Прекрасно, я снова жив, слышите вы, глупцы!»

II. Говэнӑн иккӗленуллӗ шухӑшӗсем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Халӗ пирӗн леш тӗнчерен тухнӑ ҫынсемпе аппаланма вӑхӑт ҫук.
— Сейчас не время заниматься привидениями.

III. Ачасем вӑранаҫҫӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

«Ҫак пушмак кама питӗ савӑнтарасса пӗлетӗп эпӗ», — кулса пӑшӑлтатать вӑл, вара, савнӑ мӑшӑрӗ ҫут тӗнчерен ӗмӗрлӗхех кайнине астумасӑр, магазина пушмак туянма кӗрет.
«Я знаю, кого эти туфельки порадуют», — шептал он с улыбкой; позабыв, что его блондиночка умерла, он решил купить их.

Ылтӑн пуҫ мимиллӗ ҫын // Александр Артемьев. Тӑван Атӑл. 1960, 3№ — 71–72 с.

Вӑл та темиҫе ҫул каяллах ҫут тӗнчерен уйрӑлнӑ иккен.
Куҫарса пулӑш

Палӑксем те ҫынсем пекех калаҫаҫҫӗ // Геннадий Кузнецов. Хыпар, 2014.01.10

Ҫут тӗнчерен тӑхӑр теҫеткерен иртсен 1987 ҫулта уйрӑлнӑ.
Куҫарса пулӑш

Палӑксем те ҫынсем пекех калаҫаҫҫӗ // Геннадий Кузнецов. Хыпар, 2014.01.10

Ҫӗр айӗнчи усал-тӗсел сывлӑшсем хӑйсен ҫийӗнчи тӗнчерен килнӗ хӑнасене йышӑнмашкӑн, хӑйсен чаплӑ ҫурчӗсен ӑшчиккисене ҫутатса янӑ пекех тесе шухӑшламалла.
Можно было подумать, что подземные духи освещали свой дворец, чтобы принять посланцев Земли.

XVIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика