Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗлӗнтерчӗ (тĕпĕ: тӗлӗнтер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Павлуш, ташлама пит юратаканскер, ура хуҫса лапчӑна-лапчӑна ташласа илчӗ, аллисемпе хӗрарӑмсем майлӑ илемлӗн выляткаласа куракансене тӗлӗнтерчӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Комиссар — мӑран, лӑпкӑ ҫын, ыйтса тӗпчесси, вилесем уншӑн — тахҫанах хӑнӑхнӑ япала, ҫапах та хам пирки — Гезпа ҫыхӑнтарса — каласа пани ӑна шутсӑр хытӑ тӗлӗнтерчӗ.

Хотя флегматичен был комиссар, давно привыкший к допросам и трупам, мое сообщение о себе, в связи с Гезом, сильно поразило его.

XXVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ку хыпар ӑна тӗлӗнтерчӗ, ҫав хушӑрах хӗпӗртеттермерӗ те мар.

Куҫарса пулӑш

VII // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

— Илтрӗм-ха, — терӗ Синкрайт, — сирӗншӗн эпир кирек ӑҫталла ишни те пур пӗрех-мӗн, ҫавӑнпа та эсир карттӑна тӗпчеме шутлани мана малтан тӗлӗнтерчӗ.

— Я слышал, — сказал Синкрайт, — что вам все равно, куда мы плывем, поэтому вначале я удивился, услышав ваше желание.

XI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Астарот печӗ, унтан эпӗ, — ҫывӑхрине тӗллесе; ҫав самантрах икӗ ҫын чака-чака тата кӑшкӑрашса хыҫалалла кайса ӳкрӗ, малалла мӗн пулса иртни вара мана та — темӗн те курма хатӗр ҫынна — чӑннинех кисретсе тӗлӗнтерчӗ.

Астарот выстрелил, затем — я, целясь в ближайшего; тотчас же два человека, пятясь и вскрикивая, упали назад, и то, что произошло далее, было поистине потрясающе даже для меня, готового ко всему.

VI. Фильбанк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Штаб хушнисене хӑвӑрт та тӗрӗс туса пыни мана хама кӑмӑлсӑрлантарса тӗлӗнтерчӗ.

Быстрота и четкость, с которой выполнялись передаваемые штабом распоряжения, неприятно поразили меня.

X сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Листовкӑра вичкӗн калани мана грузчиксен хӑюллӑ юрринчен ытларах тӗлӗнтерчӗ.

Резкий тон листовки поразил меня еще больше, чем озорная песня грузчиков.

V сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Мана ҫав пакет ытла та хулӑнни ҫавӑнтах тӗлӗнтерчӗ.

Меня сразу же удивила необычайная толщина пакета.

V сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ватӑ ҫын каҫсерен энциклопеди страницисене уҫса мӑнукне тӗлӗнтерчӗ:

Старый человек по ночам сидел открывая страницы энциклопедии и тем самым удивлял внука:

Ӗмӗр вӗрен // Любовь Фёдорова. Любовь Фёдоров. Ӗмӗр вӗрен. Калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2014. — 32 с. — 8 с.

Очкосене Давенант шутларӗ, ҫитменнине — кӗретӗнех хӗрӳ туйӑмпа: акӑ 250-125 чикӗре 250 терӗ те хӗре тӗлӗнтерчӗ те култарчӗ.

Подсчет очков произвел Давенант, считая явно пристрастно, так как одно отверстие на линии 250 — 125 объявил за 250, чем удивил и насмешил девушку.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Пӳлӗмри тирпейлӗх ӑна шалтах тӗлӗнтерчӗ ахӑр.

Порядок в комнате, видимо, поразил его.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 331–337 с.

— Эпӗ сирӗн кантӑк патне тахҫантанпах пыман, — сӑмах хушрӗ Стильтон; Ив каласа пани ӑна ҫав тери тӗлӗнтерчӗ.

— Я давно не подходил к вашему окну, — произнес потрясенный рассказом Ива Стильтон.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 253–258 с.

Вӗсене ҫакӑнта курни Клиссона хайхискерсем Бетсипе иккӗшӗн килӗнчи пурнӑҫа пӑхмашкӑн килнӗ пекех тӗлӗнтерчӗ.

Видеть этих людей казалось Клиссону так же странным, как если бы они пришли в дом смотреть жизнь.

Акварель // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 226–232 с.

Аллине мӗн лекни малтан ӑна хӑйӗн тӗсӗпе, ассигнацин мар тӗсӗпе тӗлӗнтерчӗ.

То, что оказалось в руке, сначала удивило его своим цветом, цветом не ассигнаций.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 49–57 с.

Анчах лешӗ малалла вӗсене татах тӗлӗнтерчӗ.

Однако он скоро еще более изумил их.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 293–299 с.

Пирӗн калав вӗсене тӗлӗнтерчӗ, тата ытларах хӑратса пӑрахрӗ.

Наш рассказ удивил и еще больше напугал всех.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Вӑл обществӑна хӑй тупнӑ фактсемпе чӑннипех тӗлӗнтерчӗ, Фарфонтсен вилӗмӗ унти сӑлтавсенчен ҫеҫ килменнине, тулаш сӑлтавсемпе ҫыхӑннине евитлерӗ.

Он поразил общество обнаружением фактов, сильно поколебавших мнение о независимости смерти фарфонтцев от причин внешних.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

— Ку япала мана та тӗлӗнтермеллипех тӗлӗнтерчӗ, патька, — пӗлтерчӗ Ванькка та.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Лонгрен чӑтса ирттернӗ йывӑр кӳренӗве асра тытса пурӑнма, вӑл Меришӗн пурнӑҫӗ вӗҫленичченех шутсӑр хытӑ куляннӑ пек кулянма вӗсенчен сахалӑшӗ мехел ҫитерейни пирки каласа тӑмӑпӑр, — ҫавӑнпах-тӑр Лонгрен нимӗн шарламасӑр тӑни вӗсемшӗн ӑнланмалла мар, ирсӗр туйӑнчӗ, вӗсене ҫав тери тӗлӗнтерчӗ.

Не говоря уже о том, что редкий из них способен был помнить оскорбление и более тяжкое, чем перенесенное Лонгреном, и горевать так сильно, как горевал он до конца жизни о Мери, — им было отвратительно, непонятно, поражало их, что Лонгрен молчал.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Вӗсем ҫынсем хушшинчех хӑйсене хӑюллӑ тытни тӗлӗнтерчӗ ӑна.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех