Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑракан сăмах пирĕн базăра пур.

тӑракан (тĕпĕ: тӑракан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

«Енчен, сӑхманӗ айӗнче унӑн мӗн те пулин пур пулсан, вӑл халех тӳмине вӗҫертсе ярать ӗнтӗ», — шухӑшласа илчӗ Нагульнов, пӗр хускалмасӑр тӑракан Титок ҫинчен куҫне илмесӗр.
«Если у него под зипуном что-нибудь есть, то он сейчас расстегнет крючок», — думал Нагульнов, глаз не спуская с неподвижного Титка.

6-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Монголӑнни пек усӑнса тӑракан хӗрлӗ мӑйӑхне пикенсех алса тулӗпе шӑлса тасатрӗ.
Рыжие, вислые, как у монгола, усы тщательно вытер рукавицей.

Малалла ӑнтӑлса, месерле ҫаврӑна-ҫаврӑна ӳксе, вӑл темиҫе хутчен те сӑнчӑрне туртса татасшӑн пулчӗ, анчах, вӑйӗ ҫитменнине пула вите патнелле вирхӗнчӗ, вара ун ҫийӗн карӑнса тӑракан пӑралук тӑрӑх шӑвакан ункӑ чӑнкӑртатни илтӗнсе кайрӗ.
Бросаясь вперед, опрокидываясь на спину, несколько раз он пытался перервать цепь, но, не осилив, помчался к конюшне, и над ним, катаясь по железной, протянутой до конюшни проволоке, певуче зазвенело цепное кольцо.

Алӑк шашшулкки шалтлатнине илтсе, кӗлет айӗнчен кашкӑр тӗслӗ ҫав тери пысӑк сӑнчӑрта тӑракан аҫа йытӑ сиксе тухрӗ.
На звяк щеколды из-под амбара выскочил огромный, волчьей окраски цепной кобель.

Хӗрлӗ хитон пулнӑ патша ҫинче, пуҫӗнче — утмӑл берилтан тӑракан, ылтӑнласа ҫавӑрттарнӑ ансӑр ахаль кӑшӑл.
На царе был надет красный хитон, а на голове простой узкий венец из шестидесяти бериллов, оправленных в золото.

V сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

— Мишкӑна хӑюллӑхӗшӗн юрататтӑмччӗ, сана ӗнтӗ… ытахальтен кӑна, нимӗншӗн те мар, — ҫав вӑхӑтрах ҫунса тӑракан пӗчӗкҫеҫ хӑлхине Андрей кӑкри ҫумне тӗршӗнтерчӗ.
— Мишку за смелость любила, а вот тебя… так, ни за что, — и прижалась к груди Андрея маленьким пылающим ухом.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Марина каллех ӑна хирӗҫ ларчӗ, асӑрханчӑк та теме кӗтсе тӑран куҫӗсемпе ун ҫине пӑхрӗ, анчах Андрей, темле, ӑнсӑртран, унӑн тулли мӑйӗ ҫинче хӑвӑрт-хӑвӑрт тапса тӑракан кӑн-кӑвак юн тымарне асӑрхарӗ те, темшӗн, аван мар пек пулса кайрӗ, вара кашӑкне аяккалла хучӗ.
Марина снова, сидя против него, смотрела зверино-сторожким и ждущим взглядом, но как-то нечаянно увидел Андрей на ее полной шее стремительно пульсирующую синюю жилку и почему-то смутился, отложил ложку.

Тӗттӗм пулас умӗн хӗрарӑм ҫакна пӳрте чӗнсе кӗртрӗ, йӑпӑр-япӑрах сӗтел ҫине апат хатӗрлесе хучӗ, чашӑкпала хӑяр-кӑшман яшки лартрӗ, Андрей чӗрҫийӗ ҫине тӗрлесе эрешленӗ тап-таса алшӑлли пырса витрӗ, хӑй, шӑмми шӗвӗрӗлсе тӑракан пит-ҫӑмартине алтупанӗпе тӗревлесе, ӑна хирӗҫ ларчӗ.
Перед сумерками она позвала его в хату, расторопно накрыла стол, поставила чашку с борщом, кинула на колени Андрею расшитый чистый рушник, сама села напротив, подперев остроскулую щеку ладонью.

Шӑммисем палӑрса тӑракан ҫап-ҫара кӑкрипеле шывпа ларакан чугун ҫине ӳпӗнчӗ.
Припал к чугуну с водой голой реброватой грудью.

Сывлайми пулнӑ Андрей, чӗлпӗрне туртса, ывӑннипе аран-аран урисем ҫинче тӑракан урхамахне картишне ҫавӑтса кӗчӗ.
Задыхаясь, тянет Андрей повод, вводит на баз шатающегося от усталости коня.

Темиҫе кун хушши вӑл унта пурӑннӑ (Андрей службӑра тӑракан Дон ҫинчи казаксен 11-мӗш полкӗ канма тухнӑ пулнӑ), упӑшки ытамӗнче выртса курнӑ.
Пожила там считаные дни (11-й Донской казачий полк, в котором служил Андрей, стоял на отдыхе), полежала на мужниной руке.

— Мана кӳрентернине курса тӑракан свидетельсем пулатӑр!
— Будьте свидетелями на оскорбление!

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Пуянсене хӗсӗрлемесен, эпӗ, тен, хам тӑрӑшнине кура, хуторта чи малта тӑракан ҫын пулаттӑмччӗ.
— Не будь гонения на богатых, я бы, может, теперь, по моему старанию, первым человеком в хуторе был.

3-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпир Мускавпа ҫыхӑнса тӑратпӑр, халӗ Хӗрлӗ Ҫарта службӑра тӑракан генералсемпе, фабрикӑсенче тата заводсенче ӗҫлекен инженерсемпе, унтан та ытларах та — чикӗ леш енчисемпе те ҫыхӑну тытатпӑр.
Мы связаны с Москвой, с генералами, которые сейчас служат в Красной армии, с инженерами, которые работают на фабриках и заводах, и даже дальше: с заграницей.

Ҫуха хӑнан тулса тӑракан хӑмӑр тӗслӗ шыҫмак мӑйне кассах кӗнӗ.
Тесный воротник врезался в бурую, туго налитую шею.

Хуторта Яков Лукича пысӑк ӑслӑ, тилӗ пек чее хӑтланакан тата ҫавӑн пекех асӑрханса пурӑнакан ҫын тесе шутлаҫҫӗ, анчах ҫапах та вӑл акӑ, хуторсем тӑрӑх хаяррӑн ҫулӑмланса ҫӗкленнӗ кӗрешӳрен аякра тӑрса юлма пултараймарӗ, ҫав кӗрешӳ ӑна пӗтӗрӗнсе тӑракан авӑр пекех событисем ӑшне ҫавӑрттарса туртса кӗчӗ.
Считался Яков Лукич в хуторе человеком большого ума, лисьей повадки и осторожности, а вот не удержался в стороне от яростно всполыхавшей по хуторам борьбы, коловертью втянуло его в события.

Кӗпӗрленсе тӑракан казаксем пӗр-пӗрин ҫине кӑн-кан пӑхкаласа илчӗҫ.
Толпившиеся возле казаки переглянулись.

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл витӗрех шӑннипе вӑранса кайрӗ, куҫне уҫрӗ те асамат кӗперӗ пек тӗрлӗ тӗслӗн йӑлтӑртатса тӑракан куҫҫуль пӗрчисем витӗр сивӗ хӗвеле, чӗмсӗррӗн сарӑлса выртакан аслӑ хирӗн талккишне, горизонт хӗрринчи тӑхлан тӗслӗ сӑрӑ тӳпене тата инҫех те мар курӑнакан тӗмӗн шап-шурӑ ҫӗлӗкӗ ҫинче хӗрлӗрех сарӑ тӗслӗ йӑлтӑркка тилӗ тӑнине курчӗ.
Он проснулся от холода, взявшего в тиски сердце, и, открыв глаза, сквозь блещущие радужным разноцветьем слезинки увидел холодное солнце, величественный простор безмолвной степи, свинцово-серое небо у кромки горизонта и на белой шапке кургана невдалеке — рдяно-желтую, с огнистым отливом, лису.

Гремячире виҫӗ коммунистран тӑракан партячейка пур.
В Гремячем — партячейка из трех коммунистов.

Начартарах куҫлӑ, сӳрӗкрех ҫаврӑнкалакан парти райкомӗн секретарӗ сӗтел хушшине кӗрсе ларчӗ, Давыдов ҫине хӑяккӑн пӑхса илчӗ, куҫӗсем айӗнче тӑртанса тӑракан ӳтне пӗр ҫӗрелле пӗркелентерсе, унӑн докуменчӗсене вулама тытӑнчӗ.
Секретарь райкома партии, подслеповатый и вялый в движениях, присел к столу, искоса посмотрев на Давыдова, и, жмурясь, собирая под глазами мешковатые складки, стал читать его документы.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика