Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӑрман хыҫӗнчен, пулемётсем такӑртаттарнисемпе тупӑсем ахлатнисемсӗр пуҫне тата темӗнле чанкӑртатса тӑракан сасӑсем илтӗнеҫҫӗ.

Из-за леса сквозь гул орудий и пулеметные очереди доносился какой-то мерный лязгающий шум.

22 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Сасартӑк темӗнле шурӑ ҫулӑм тивсе илчӗ те самолётсем аялалла вирхӗнчӗҫ.

Прямо сразу вспыхнули каким-то белым пламенем и кувыркнулись вниз.

21 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӗсем унта темӗнле канашлу туса ирттернӗ.

И совещание какое-то у них было.

21 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Темӗнле ухмах пекех туйӑнать.

Дурной какой-то.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Темӗнле юлхавӗ ҫыхнӑ ӗнтӗ кӑна!

Какой-то черт ленивый завязывал!

20 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Анчах ыйтса пӗлме темӗнле лайӑх мар пек туйӑнчӗ, вӑл нимӗн те чӗнмесӗр, шӑхӑркаласа кӑна илчӗ…

Но спросить было как-то неловко; он с независимым видом постоял у ворот, посвистел…

19 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ун куҫӗсенче темӗнле шухӑш вӗлтлетсе иртрӗ, анчах вӑл нимӗн те каламарӗ, ӳсӗрсе илчӗ те пӳртрен тухрӗ.

В глазах его промелькнула какая-то мысль, но он ничего не сказал, кашлянул и вышел.

18 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ку вӑрҫӑ ӑна темӗнле хӑрушӑ та пулма пултарайман, ӗненмелле мар тӗлӗк пек туйӑнчӗ, радио тӑрӑх сводка илтнӗ хыҫҫӑн та вӑрҫӑ чӑн-чӑнах пынине, таҫта ҫывӑхрах, пӗр аллӑ-утмӑл километртах иккӗмӗш кун ӗнтӗ юнлӑ ҫапӑҫусем пынине унӑн ӗненес килмерӗ…

Думал, как о каком-то страшном и неправдоподобном сне, и даже услышанная им по радио сводка не утвердила в нем мысли, что война действительно есть, что, может быть, где-то за пятьдесят — шестьдесят километров уже второй день идут кровопролитные бои…

17 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Темӗнле ҫынсем вӗсене хыҫалтан ҫитсе пыраҫҫӗ, хӑшӗсем вӗсене хирӗҫ пыраҫҫӗ.

Какие-то люди догоняли их на шоссе, другие шли им навстречу.

17 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӗсене темӗнле тӗрлӗ-тӗрлӗ сасӑсем илтӗнчӗҫ: кустӑрмасем шакӑртатаҫҫӗ, машинӑсем кӑшкӑртаҫҫӗ.

До них доносились какие-то смешанные звуки: неясный равномерный шум, стук колес, гудки машин.

16 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шоферӑн сӑн-пичӗ темӗнле тӗксӗмрех пек курӑнать, ҫывӑрса тӑранайман пулас.

Шофер был хмурый, невыспавшийся.

15 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Куҫ умне утар темӗнле сасартӑк тухса тӑчӗ: ҫул, варт пӑрӑнса, ҫырмана анса кайрӗ те каллех ҫӳлӗ тирексем умне сиксе тухрӗ.

Пасека открылась перед глазами как-то вдруг, когда, сделав крутой поворот, дорога сбежала в овраг и снова вынырнула перед высокими тополями.

13 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ӑна пур енчен те темӗнле сасӑсем, чӑштӑртатнисем илтӗннӗ пек туйӑнать, вӑл ялав аврине хытӑрах чӑмӑртаса тытса, ярт тӳрленсе тӑрать.

Незнакомые шорохи и звуки ползли на него со всех сторон; он крепче сжимал древко знамени и вытягивался в струнку.

10 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Старик ывӑҫ тупанӗсемпе кӑрӑн-кӑрӑн чечексене сӑтӑрса вӗтетет; чечексенчен темӗнле пылак, тутлӑ шӑршӑ кӗрет.

Старик растирал ладонями тугие круглые копытца; от копытец остро пахло чем-то медвяным, душистым.

9 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑл ӑна темӗнле шуҫ банкӑсем тата альбом кӑтартнӑ.

Все какие-то жестянки ему показывал и альбом.

8 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Калаҫу пӗтнӗ тӗле Митя темӗнле ҫӗнӗ хыпар хатӗрленӗ иккен.

Митя приготовил к концу разговора какой-то сюрприз.

6 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ивга асанне — Степан Ильич амӑшӗ — темӗнле шутсӑр йӑваш хӗрарӑм, ун сӑмахне пурте итлеҫҫӗ.

А баба Ивга — мать Степана Ильича — какая-то и ласковая и строгая, ее все слушаются.

4 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӗсем Митьӑпа тата Сергей Николаевичпа пӗрле темӗнле план туса хунӑ.

Они с Митей и с Сергеем Николаевичем составили какой-то обоюдный план.

4 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Купӑс шӑппӑн та тарӑннӑн сывласа илчӗ, темӗнле салху та ачаш юрӑ юрласа ячӗ…

Гармонь тихо, протяжно вздохнула, запела что-то грустное и нежное…

3 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Хӑш чухне урампа иртсе пынӑ май темӗнле хӳме тӑнине куратӑн.

— Иногда проходишь по улице и видишь — забор стоит какой-то.

3 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.