Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ташлама чӗлле чӑмланӑ-чӑмламан ҫӑтса ятӑм — атту пуллӑм тарӗ тата.

Быстренько проглотил краюху хлеба, почти не жевал — а то вдруг рыба уйдёт.

Вӗҫсе курни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 63–67 с.

Вӑл Прохорпа пӗрле васкамасӑр ҫуна патне утса пычӗ, лаша тарӗ шӑрши ҫапнӑ хура аллине Григорие тӑсса пачӗ.

Сопровождаемый Прохором, он степенно подошел к саням, протянул Григорию черную, провонявшую лошадиным потом руку.

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Тарӗ типнӗ ӗнтӗ, ну юрӗ, уттарӑп-ҫке.

— Он уж высох, ну да ладно, повожу.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫурӑм тӗлӗнче тарӗ типсе ҫитмен кӗпине мухтанчӑклӑн тыткаласа пынӑ май, Степан хулпуҫҫийӗсене те, ав, маттуррӑн хускатса илчӗ.

Он даже шевельнул молодецки плечами, самодовольно показывая не просохшую от пота рубаху на спине.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пасар кӗрлесе-шавласа тӑнӑ, тусанпа ҫын тарӗ шӑрши кӗнӗ, сутма тесе ятарласа хӑйӑрпа, кӗлпе тасатнӑ кантӑк, никель япаласем куҫа ҫинӗ, ҫӑра сухалне хырман, плащ тӑхӑннӑ темӗнле ҫын, ҫӑварӗнчен эрех-шӑрши перекенскер, хӑрӑлти сассипе: «Кама укҫа шалккӑ мар, килӗр хӑвӑртрах! Йӳнӗпех паратӑп!» — тесе кӑшкӑрнӑ.

Над толкучкой плыл разноголосый гул, пахло пылью, человеческим потом, слепило глаза стеклянное и никелевое великолепие, специально вымытое и надраенное для продажи; какой-то заросший густой щетиной человек в плаще, дыша винным перегаром, хрипло выкрикивал: «А ну, налетай, кому деньги не жалко!

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унӑн пуҫри мулаххайӗ пекех хӗрлӗ пичӗ ытла та ним тума пӗлми хыпӑнчӑк сӑнлӑ, тарӗ шӑпӑр-шӑпӑр тӑкӑннӑран сухалӗпе кӑшт хӗрлӗрех усӑк мӑйӑхӗ вӗсем ҫине вӗтӗ шӑрҫа сапса тултарнӑ пек курӑнаҫҫӗ.

Красное, под цвет малахая, лицо его было так растерянно, пот омывал его так обильно, что даже борода и пониклые рыжие усы были осыпаны будто мелким бисером.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫак малалла эпир илсе кӑтартакан аса илӳпе тепӗр хутчен паллашнӑ тата тӗрлӗ шухӑшсем вӑхӑт инҫетӗшпе (150 ҫул вӗт!!!) тӗлкӗшнӗ май, тӳрех тепӗр хут ҫакнашкал ыйту ҫуралчӗ: Хусанти Ар масарӗнче канӑҫ тупнӑ профессорӑн тӑварлӑ тарӗ чӑвашсен чӑннипех тап-таса ҫынлӑхне (туйса илтӗр пулӗ, сӑмахӑм ун палӑкӗ пирки пырать!) хӑҫан кӑтартӗ-ши?

Куҫарса пулӑш

Раҫҫей ӑслайӗнчи ҫут(ӑ) сӑнар // Леонид Атлай. https://chuvash.org/content/5075-%D0%A0% ... D1%80.html

— «Малатса» тӑр ӗнтӗ халь! — витлерӗ ӑна кӗререх сӑн-питлӗ Боговой, ҫамкипе пичӗ пӑшал тарӗ ҫунтарнӑран кӑвак пӑнчӑсемпе йӗрленсе пӗтнӗскер.

— Вот тебе и «зачем»! — передразнивал его смуглолицый, с синими крапинками пороха на лбу и щеках, Боговой.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӗрӗ хӗрелсе тухса тарӗ, каччи тата вӑрҫса тӑкӗ.

Невеста покраснеет и убежит, а жених еще и поругает нас.

VI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Сирӗнтен салтак тарӗ шӑрши перет, — шӑппӑн кулса ячӗ шукӑль сестра, унтан подъезд умне пырса, алӑка шӑнкӑртаттарчӗ.

— Потом солдатским от вас разит, — тихонько засмеялась прифранченная сестра и, подойдя к подъезду, позвонила.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пуҫ урлӑ пульӑсем шӑхӑрса каҫнӑ пирки вӑл пуҫне учӗн тарлӑ мӑйӗ ҫумне пӗшкӗртнӗ, хӑйӗн сӑмси шӑтӑкӗсене лашан хӗрхӳ тарӗ шӑрши кӑтӑклать.

Свист перелетавших пуль заставлял его клонить голову к мокрой шее коня, в ноздри ему бил острый запах конского пота.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑмаран тунӑ кровать ҫинче ут ҫийӗпе витсе хунӑ, чул пек пирченсе кайнӑ утӑ, тата Сашкӑн витӗрех лаша тарӗ шӑрши ҫапнӑ аҫамӗ выртнӑ.

На дощатой кровати лежало прикрытое попоной, сбитое камнем сено и весь провонявший конским потом Сашкин зипун.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сан ҫине утпа пырса кӗреймӗн: ут хӑраса тарӗ.

На тебя конем не наедешь: испужается.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унӑн тахҫантанпа ҫуман кӗпинчен арҫын тарӗ шӑрши тата ҫул ҫинчи эрӗм ути пек йӳҫек шӑршӑ кӗрет.

Пахнуло запахом мужского пота и полынной дорожной горечью от нестираной рубахи.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тарӗ унӑн пичӗ тӑрӑх кӑна мар, вӑрӑм уссийӗсем тӑрӑх та юха-юха аннӑ, тумланӑ.

И даже капавший с длинных усов.

I // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Унпа пӗрле пӳлӗме чихирь, эрех, пӑшал тарӗ тата кӗвӗлсе ларнӑ юн шӑрши пырса кӗчӗ.

С ним вместе проник в комнату запах чихирю, водки, пороху и запекшейся крови.

XI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ҫавсемсӗр пуҫне тата пӗр пичке ҫура пӑшал тарӗ патӑм, качакасене мӗнле пӑхса усрасси ҫинчен, мӗнле тӑрантарса мӑнтӑрлатасси, мӗнле сӑвасси, ҫу мӗнле ӳкересси тата чӑкӑт мӗнле тӑвасси ҫинчен тӗплӗн каласа патӑм, канаш парса хӑвартӑм.

Кроме этого отдал полтора бочонка пороху и дал подробные наставления, как ходить за козами, как доить и откармливать их, чтобы они стали жирнее, как делать масло и сыр.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

— Акӑ сире валли виҫӗ мушкет, акӑ пӑшал тарӗ, тата пӑшал етрисем.

— Вот вам три мушкета, вот порох и пули.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Тар савӑтӗнчи тарӗ тӑватӑ кӗрепенкке ытлаччӗ.

А в пороховнице было фунта четыре пороху.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫав тара эпӗ пӗтӗмпех ҫӗр айӗнчи пӳрте илсе кайрӑм, — тарӗ вара утмӑл кӗрепенккерен кая пулмарӗ; ҫӗрпӳртре вӑл тар лайӑхрах упранса тӑрӗ, терӗм; ҫынҫиенсем тапӑнас-тӑвас пулсан кирлӗ пулӗ тесе, алӑ айне виҫ-тӑват кӗрепенкке таран хӑвартӑм.

Весь этот порох — а его оказалось никак не меньше шестидесяти фунтов — я перенес в мой грот для большей сохранности, оставив у себя под рукой три или четыре фунта на случай нападения дикарей.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.