Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тавӑртӑм (тĕпĕ: тавӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ хамӑнне тавӑртӑм, Гриша манӑн.

Я вернула свое, Гриша мой.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тӗпелелле каллех эпӗ урнӑ пек чупса кӗтӗм, шинеле ҫакӑнса тӑнӑ ҫӗртен вӑтӑрса илтӗм те площадкӑна кӑларса пӑрахрӑм, кӗсйисене тавӑртӑм.

С бешенством бросилась я обратно в переднюю, сорвала с вешалки шинель и, бросив её на площадку, вывернула карманы.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Куртӑн-и, мӗнле майпа сана каллех эп экран ҫине тавӑртӑм

Видишь, как пришлось мне тебя опять вернуть на экран…

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ҫук, ик-виҫ кунлӑха ҫеҫ, — тавӑртӑм эпӗ сассӑма яланхинчен улӑштарас марччӗ тесе; хам асӑмра вара ӑна Триумфальнӑйра юлашки хут курнӑ пекех туйса тӑтӑм, вӑл ҫӗлӗк тӑхӑннӑччӗ, юрпа йӗпеннӗ пальтопаччӗ.

— Нет, на несколько дней, — ответил я, тоже стараясь говорить обыкновенным голосом, как будто мне не казалось, что я вижу ее сейчас в том самом треухе с не завязанными ушами, в том пальто, мокром от снега, в котором она была на Триумфальной в последний раз.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Сирӗнпе килӗшместӗп эпӗ, — тесе тавӑртӑм ӑна, — мундирпа вӑл тата кӑшт ҫамрӑкрах пек курӑнать, — терӗм.

— Я с вами не согласен, — отвечал я, — в мундире он еще моложавее.

Июнӗн 5-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

— Вӑл шывпа сывалнинчен те килет пулӗ, — тесе тавӑртӑм эпӗ.

— Это, может быть, следствие действия вод, — отвечал я.

Майӑн 23-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

— Эпӗ тата лайӑхрах турӑм, — тесе тавӑртӑм эпӗ ӑна, — ячӗ каясран ҫӑлса хӑвартӑм!

— Я сделал лучше, — отвечал я ему, — спас ее от обморока на бале!..

Майӑн 22-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Нимӗн кулмасӑр тавӑртӑм ӑна эпӗ:

Я принял серьезный вид и отвечал ему.

Майӑн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

«Кӑна пӗр вӑрттӑнлӑхпа ҫырнӑ-тӑр» тесе ҫырӑва каялла тавӑртӑм.

"Это написали с секретом" сказал, и вернул письмо.

Пӑнчӑллӑ ҫыру (асаилӳ) // Сувар. «Сувар», 21(699)№, 2007.05.25

Вӗр ҫӗнӗ тутӑршӑн тавӑртӑм — унӑн кӗпине, шӑтӑклӑ-шӑтӑклӑ колготкине хӑрӑмпа вараласа пӗтертӗм.

За новенький платочек поквитался — испачкала с сажей платье, узорчатые колготки.

Ӗҫсе-ҫиме банкран кивҫен илеҫҫӗ // ЧАН Тарукӗ. «Ҫамрӑксен хаҫачӗ», 2016.05.26, 20 (6113) №

4. Эй Ҫӳлхуҫа, эй Туррӑм! эпӗ мӗн те пулин тунӑ пулсассӑн, аллӑм ӗҫӗ тӳрӗ мар пулсассӑн, 5. эпӗ, — хама пӗр сӑлтавсӑрах курайми пулнӑ тӑшмана та хӑтараканскер, — хама ырӑ сунакана усалпа тавӑртӑм пулсассӑн, 6. чунӑма тӑшман хӑвалатӑр, хӑваласа ҫиттӗр, пурӑнӑҫӑма ҫӗр ӑшне таптаса кӗрттӗр, чапӑма та тӗппипе пӗтертӗр.

4. Господи, Боже мой! если я что сделал, если есть неправда в руках моих, 5. если я платил злом тому, кто был со мною в мире, - я, который спасал даже того, кто без причины стал моим врагом, - 6. то пусть враг преследует душу мою и настигнет, пусть втопчет в землю жизнь мою, и славу мою повергнет в прах.

Пс 7 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Вара Саул кӑшкӑрсах йӗрсе янӑ, 18. ӗнтӗ Давида ҫапла каланӑ: эсӗ манран тӳрӗрех — эсӗ мана ырӑпа тавӑртӑн, эпӗ сана усалпа тавӑртӑм; 19. мана ырӑ туса, ҫакна эсӗ паян кӑтартса патӑн: Ҫӳлхуҫа мана хӑвӑн аллуна панӑ хыҫҫӑн та мана вӗлермерӗн.

И возвысил Саул голос свой, и плакал, 18. и сказал Давиду: ты правее меня, ибо ты воздал мне добром, а я воздавал тебе злом; 19. ты показал это сегодня, поступив со мною милостиво, когда Господь предавал меня в руки твои, ты не убил меня.

1 Пат 24 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех