Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сӳнчӗ (тĕпĕ: сӳн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫав самантра баракра ҫутӑ сӳнчӗ те сӗм тӗттӗмре такам ҫухӑрса яни илтӗнсе кайрӗ.

В тот же миг в бараке погас свет и в полной темноте раздался чей-то вопль:

Пӗрремӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ҫакна курсан механик хавасланни труках сӳнчӗ.

Оживление механика сразу пропало.

Пӗрремӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ашшӗ чышкипе сӗтел ҫине ҫапрӗ, ҫурта подсвечникрен тухса ӳксе сӳнчӗ, тӗттӗмре вара вӑл хыттӑн мӗкӗрни илтӗнчӗ:

Отец ударил кулаком по столу, так что свеча, выскочив из подсвечника, погасла; в темноте раздалось рычание:

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

— Эсир ҫапла каларӑр: «Пӳлӗнсе ларатӑп. Вӑхӑт хыҫҫӑн ӗлкӗрсе пыраймастӑп, пултарулӑха виҫӗ пуслӑх ӗҫшӗн паратӑп. Ҫамрӑк чухне тупа тунине пурнӑҫлаймарӑм — сивӗнтӗм, малалла каяс кӑмӑл сӳнчӗ…», — терӗр.

— Вы говорите: «Задыхаюсь. Не поспеваю за временем, разменял талант на медяки. Не выполнил клятву юности — остыл, угасла инерция движения…»

Саккӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Вут каллех сӳнчӗ, кашкӑр каллех хӑвалать…

Бумага гаснет, и волк начинает догонять.

Морзе азбуки // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Шӑрпӑк чӑшлатрӗ те сӳнчӗ, тата шӑнса ларнӑ турачӗ те ҫунасшӑн мар.

Спичка шипит и гаснет, а промерзшая веточка и не думает загораться.

Морзе азбуки // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Унтан кӑмаки сӳнчӗ, купӑста яшки те сивӗнчӗ.

Потом печурка потухла, щи остыли.

Ленӑна ҫав тери йывӑр // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Шӑрпӑк сӳнчӗ.

Куҫарса пулӑш

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Шӑрпӑк сӳнчӗ, ҫавӑнтах каллех тӗттӗмленсе ларчӗ.

Спичка погасла, и стало настолько темно.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Хӑй ҫутин сарӑ ярӑмӗ сасартӑк сӳнчӗ.

Внезапно желтая полоска света погасла.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Хӑтарма пултаракан улӑм пӗрчи алран вӗҫерӗнчӗ, шанчӑк ҫути пӑхса тӑнӑ ҫӗртех сӳнчӗ.

Спасительная соломинка ускользнула из ее рук, луч надежды угасал у нее на глазах.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Улӑм витнӗ саран тӑрринчи шӑтӑксем витӗр сӑрхӑнакан кун ҫути майӗпен сӳнчӗ.

Лучи дневного света, пробивавшиеся сквозь щели в соломенной кровле, постепенно угасли.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тахӑшӗ шӑрпӑк ҫутрӗ, анчах ҫийӗнчех сӳнчӗ.

Мелькнул огонек: кто-то зажег спичку, но ветром ее сразу задуло.

Сюркум сӑмсахӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 139–147 с.

Ракета сӳнчӗ, вара пӑчах тӗттӗм пулса тӑчӗ.

Ракета потухла, и все погрузилось в темноту.

14. Чӗрӗллех пытарнӑскер // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Пӗлӗтри фонарь сӳнчӗ.

Фонарик в небе погас.

14. Чӗрӗллех пытарнӑскер // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Тёма амӑшӗн хӗрӳлӗхӗ директорӑн нервӑллӑ, ҫапах ҫиллесне пусарнӑ сассине илтсен йӑлтах сӳнчӗ.

Горячий пыл матери разбился о нервный, но сдержанный и сухой тон директора.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Вутпуҫҫи сӳнчӗ те тавралӑха каллех тӗттӗм хупӑрласа илчӗ.

Головня потухла, все вновь погрузилось во мрак.

III. Командир плащӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Сасартӑк пурте пӗтрӗ: ҫутӑ сӳнчӗ, сасӑсем шӑпланчӗҫ; тавралӑх виле шӑтӑкӗнчи пекех лӑпкӑ пулса тӑчӗ.

Вдруг они прекратились; все погасло и замолкло; наступили мертвое, зловещее молчание и темнота.

I. Тупнӑ, анчах ҫухатнӑ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Сасартӑк факел сӳнчӗ те тӑшман батарейи тӗттӗмре курӑнми пулчӗ.

Вдруг факел на вражеской батарее потух, и маркиз уже не мог ничего разглядеть в сгустившемся мраке.

III. Пӗчӗк ҫарсемпе пысӑк ҫапӑҫусем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Унтан лӑпах сӳнчӗ.

Потом все гаснет.

XXXV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех