Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Илтрӗ хӗвел, итлерӗ, иртрӗ, ҫутӑраххӑн, ӑшӑраххӑн ялкӑшма пуҫларӗ; акӑ чарӑнчӗ типсе те ҫитеймен пир умӗнче, алӑ тытрӗ инҫе ҫула тухнисене, вӑй-хал сӳнчӗ, пурнӑҫ пиллерӗ.

Куҫарса пулӑш

XI // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Эверккин хавхалануллӑ калаҫӑвӗ пӗр сӳнчӗ, пӗр хӗрӳленчӗ.

Куҫарса пулӑш

III // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Кӑнтӑр ҫути, ту хушӑкӗн ӑш-чикне сӳрӗккӗн, ҫапах уҫӑмлах сӑнама май панӑскер, сӳнчӗ ӗнтӗ; кӑвайта ҫавӑрса хупланӑ ҫӑра тӗттӗмлӗхе ҫӳлтен темиҫе ҫӑлтӑр тӗсет.

Дневной свет, вяло, но внятно позволявший различать внутренность горной расселины, угас; несколько звезд смотрело сверху на густой мрак, окружавший костер.

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Вӑрман чӑтлӑхӗнче сасӑн чӗтренчӗк кӑшкӑравӗ вӑйсӑр кӗрлевпе ахрӑмланчӗ те сӳнчӗ.

Он засмеялся и громко крикнул; дрожащий звук голоса отозвался в лесных недрах слабым гулом и стих.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Юлашки кӑмрӑк ҫатлатрӗ те самантлӑх ҫиҫкӗнчӗ, хӗртнӗ тимӗр тӗсне куҫса вӗрие пула пӗтӗрӗннӗ ҫывӑхри тунасене ҫутатрӗ, унтан сӳнчӗ.

Последний уголь, потрескивая, разгорелся на одно мгновение, приняв цвет раскаленного железа, осветив ближайшие, свернувшиеся от жары стебли, и померк.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Шау хаяр-урмӑш тилӗрӗвӗн чиккине ҫитнӗ авӑкра Стэнли палаткинче ҫутӑ сӳнчӗ, вӑл аякӗ ҫине ҫаврӑнса анасларӗ те тӗлӗрмех пуҫланӑччӗ ӗнтӗ.

Шау был именно в таком состоянии бешенства, когда Стэнли, потушив в своей палатке огонь, повернулся на бок, готовясь уснуть.

IX. Сӑпайлӑх урокӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Кулӑ сӳнчӗ.

Смех умолк.

IV. Слон сунарҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Сасӑ сӳнчӗ.

Звуки умолкли.

XVIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Пӗр минут та иртмерӗ — гонга виҫҫӗ ҫапсан шав ҫыхланса сӳнчӗ, шӑп-шӑпӑрт мар, анчах халӗ самаях лӑпкӑ, пӗр-пӗрне илтеетӗн.

Не прошло минуты, как три удара в гонг связали шум, и стало если не совершенно тихо, то довольно покойно, чтоб говорить.

XVII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ылтӑн шӑлӗ вут евӗрле ялтӑртатса каллех сӳнчӗ, куҫ хупанкисем хускалса сӑрӑ куҫӗсем ҫинчен тусанне сирсе пӑрахрӗҫ.

Блеснул желтым огоньком и потух золотой зуб, смахнули ожившие веки пыль с его серых глаз.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Унӑн куҫӗ умӗнче перӳ вучӗ шанчӑксӑррӑн мӗлтлетрӗ те сӳнчӗ.

Огонь выстрелов безнадежно мелькал перед его глазами.

VI. Тинг Блюма хӑваласа ҫитет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Унӑн харкам сасси пӗр-пӗччен хыпса тӗлкӗшрӗ те сӳнчӗ.

Собственный его голос одиноко вспыхнул и замер.

VI. Тинг Блюма хӑваласа ҫитет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Каҫ ҫывхарса килнӗ май иккӗлӗх тӗксӗмленме пуҫларӗ; вӑрттӑн, пытанчӑк горизонт йӗрне пӗр вӑхӑт сӑнакаларӑм-ха, анчах вӑл та сӳнчӗ — анӑҫри хӗвел пек; хулана кӗҫех каҫ сӗмлӗхӗ ҫавӑрса ытамларӗ.

С наступлением вечера двойственность стала тускнеть; еще некоторое время я различал линию таинственного горизонта, но и она угасла, как солнце на западе, когда мрак ночи охватил город.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 327–333 с.

Ҫутӑ сӳнчӗ, ҫав самантрах хуп-хура сӗмлӗхре виҫӗ сефиротӑн улӑпла мӗлкисем палӑрчӗҫ; ҫак ӗлкесем чӗтреҫҫӗ, ҫутӑ кӑлараҫҫӗ — туртӑнса ҫирӗпленчӗҫ, витӗр кӗме ҫуклӑх, виҫе, ӳт, сывлав илчӗҫ; акӑ халӗ вӗсен ури айӗнче урай чӗриклетет.

Погас свет, и тотчас в глубоком мраке наметились гигантские очертания трех сефиротов; контуры эти колебались, светились — напряглись, получили непроницаемость, вес, тело, дыхание — и пол скрипнул под их ногами.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 293–301 с.

Ман патӑма кӗркелесе тухаҫҫӗ, мӗншӗн тесен Гравелот ӗҫӗ пӗтрӗ е вӑхӑтлӑха сӳнчӗ темелле-ши; хӑна ҫурчӗпе темӗн пулать… анчах манӑн палаткӑра апат-ҫимӗҫпе ӗҫмелли яланах тупӑнаҫҫӗ.

Ко мне заходят, потому что дело Гравелота погибло или замерло на время; неизвестно, что будет с гостиницей, но пища и напитки всегда найдутся в моей палатке.

IХ сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Алӑк тепӗр хут чӗриклетрӗ, пӳлӗмре ҫурта ҫути сӳнчӗ.

Дверь еще раз скрипнула — свет в комнате погас.

VII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Мӗншӗн сӳнчӗ?

Почему погасли?

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Вӑл тӑнӑ та ҫутӑ ҫӗре шыв ҫинелле пӑхать; пач кӗтмен самантра ҫутӑ сӳнчӗ.

Он стоял, смотрел на огни, на воду, и вдруг все огни погасли.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Айккинче такам йӑпшӑнса утни илтӗнчӗ, сасӑ Гоан умӗнче тенӗ пекех сӳнчӗ те — ҫул тӑваткалне ҫитеспе вӑраххӑн шӑпланчӗ.

В стороне, крадучись, звучали шаги, замирали против Гоана и, медленнее, затихали у перекрестка.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 339–344 с.

Унӑн асӗнче темӗскер палланӑскер мӗлтлетрӗ те — хӗмленме пуҫличченех сӳнчӗ.

Что-то знакомое всплывало в его сознании и, не успев разгореться, гасло.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 305–309 с.