Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сӳнтернӗ (тĕпĕ: сӳнтер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫакӑн хыҫҫӑн американецсем, Матвей ҫине пӑха-пӑха хӑйсен вырӑнӗсене кайса выртнӑ, ҫутисене сӳнтернӗ, вара мистер Боркӑн пӳлӗмне шӑплӑх пусса илнӗ.

Тогда американцы тихо разошлись по своим постелям, оглядываясь на Матвея, погасили огни, и в комнате мистера Борка водворилась тишина.

XIII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Вӑл ҫапла шухӑшласа ларнӑ чух тахӑшӗ ун ҫывӑхӗнчи ламппа сасартӑк вӗрсе сӳнтернӗ.

Пока он размышлял таким образом, кто-то вдруг погасил рожок, около которого он сидел.

XII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

«Ҫук пуль, — терӗм эпӗ, — унта ҫуртсем теҫеткене яхӑн кӑна теҫҫӗ, ҫутӑсене сӳнтернӗ пулсан, сисмесӗрех иртсе кайӑпӑр».

Я сказал, что, верно, не узнаем: говорят, там всего около десятка домов, а если огни погашены, то как узнать, что проезжаешь мимо города?

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

— Ма выртмастӑн эс? — кӑшкӑрчӗ мана ҫак вӑхӑтра Наташа юнашар пӳлӗмрен, электричество лампине чак! тутарса сӳнтернӗ май.

— Ты почему не ложишься? — крикнула Наташа из соседней комнаты, щелкнув выключателем.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Маччаран ҫакӑнса тӑракан лампочкӑна сӳнтернӗ, апла пулсан та Гек таврашӗнчи япаласем: ҫитти витнӗ пӗчӗк сӗтел ҫинчи чӗтресе ларакан стакан та, халь симӗсрех тӗслӗ курӑнакан сарӑ апельсин та, ҫывӑракан амӑшӗн пичӗ те сенкеррӗн ҫуталса тӑраҫҫӗ.

Лампочка на потолке была потушена, однако все вокруг Гека было озарено голубым светом: и вздрагивающий стакан на покрытом салфеткой столике, и желтый апельсин, который казался теперь зеленоватым, и лицо мамы, которая, покачиваясь, спала крепко-крепко.

Чукпа Гек // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 105–140 с.

Пушара сӳнтернӗ, хӑшпӗр тӗлте ҫеҫ тӗтӗм тухни курӑнкалать.

Огонь потушен, и только кое-где подымается дымок.

Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.

Унтан вӑл лампине сӳнтернӗ те тухнӑ.

Затем он потушил лампу и вышел.

II. Темӗнле палламан ҫын // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Кӳршӗри ҫуртсен тӑррисем йӗпе пулнӑ, унта темӗн чухлӗ ҫын кӗпӗрленсе тӑнӑ, вӗсем кашни вӗҫсе ӳкнӗ хӗлхеме сӳнтернӗ.

Крыши соседних изб были мокрыми, на них лепились люди, гасили каждую залетевшую искру.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Йӗри-тавра ҫынсем чупкаланӑ, кӑшкӑрашнӑ, вут ҫине витре хыҫҫӑн витре шыв сапнӑ, ҫунакан пӗренесене ҫӗре терте-тӗрте антарнӑ, пакурсемпе айккинелле сӗтӗрсе кайса, ҫӗр сапа-сапа сӳнтернӗ.

Вокруг бегали, кричали люди, лили в огонь ведро за ведром, горящие верхние венцы сбрасывали вниз, баграми оттаскивали в сторону, забивали землей.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пирӗн сарайне те хыпса илме пуҫланӑ та, хӗрлисем хӑйсемех сӳнтернӗ.

Наш сарай было занялся, но они сами затушили.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Витӗр касакан вичкӗн ҫил пӑшал сассисене, пирус хӗмне сӳнтернӗ пекех, инҫете илтӗнме памасӑр хуплантара-хуплантара лартнӑ.

И звуки выстрелов изморозный ветер гасил, как искры из папирос…

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вун пӗрте, амӑшӗ хӑйӗн пӳлӗмӗнче ҫутӑ сӳнтернӗ хыҫҫӑн, Анна тухрӗ.

В одиннадцать, как только мать потушила у себя огонь, Анна ушла.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн тӳсмелле мар ӑшӗ хыпса килчӗ те, пӗтӗм ӑш-чиккине ярса илнӗ ҫав вӗри ҫулӑма шывпа сапса сӳнтернӗ пек пулчӗ.

Одолевала его жажда, — будто большой огонь внутри заливал он прозрачной водой.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫутта сӳнтернӗ, пӳртре тӗттӗм.

Свет был погашен, в комнате стоял полумрак.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вут куҫӗсене шыв сапса сӳнтернӗ.

Давно потухли залитые водой костры.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ку тӗлте унӑн сасси кӗтмен ҫӗртенех ҫирӗпленет, тӗксӗмленнӗ куҫ шӑрҫийӗсем йӑлтӑртатса, ватлӑх сӳнтернӗ шурӑ ҫутӑпа ҫунма пуҫлаҫҫӗ.

Тут голос его внезапно крепчает, мерклые зрачки блестят и загораются былым, загашенным старостью огнем.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унтан арӑмӗн нӳрӗ те ним тутӑсӑр тутинчен Григорий виҫӗ хутчен чуптурӗ; чиркӗве сӳнтернӗ ҫуртасен тӗтӗм-сӗрӗмӗ тухса тулчӗ, алӑк патне пырса чыхӑннӑ ҫынсем тулалла кӗрлесе тухма пуҫларӗҫ.

Потом Григорий три раза целовал влажные безвкусные губы жены, в церкви угарно завоняло чадом потушенных свечей, к выходу загоцали выпиравшие в притвор люди.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫӗр айӗнчи пушара сӳнтернӗ хыҫҫӑн самайлансан, Володьӑпа ытти пионерсем задани илнӗ: вӗсене ҫапӑҫу пыракан постсенчи партизансене апат, патронсем леҫме, пулеметсен дискӗсене улӑштарма хушнӑ.

Оправившийся Володя вместе с другими пионерами после ликвидации пожара под землей получил задание: разносить на боевые посты еду, а потом снабжать партизан патронами, менять диски пулеметов.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Тӗттӗмлӗх тӑнӑ, кам-тӑр ман пурнӑҫа чӗртсе те ҫавӑнтах ӑна сӳнтернӗ, вара каллех ӗмӗрлӗхе, яланлӑхах тӗттӗм пулса ларнӑ!..

Было темно, кто-то зажег мою жизнь и сейчас же потушил ее, и опять стало темно навсегда, на веки веков…

VI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫумӑр пушара сӳнтернӗ, унта-кунта кӑна ҫурт тӑрри айӗсене, чӳречесем витӗр вут ялкӑшни палӑркалать те, тӗттӗм хула тӗллӗн-тӗллӗн хӗрелсе ҫуталса каять…

Дождь погасил пожар; только там и сям еще рдели притаившиеся под крышами огоньки, меча сквозь окна красноватые снопы света на потемневший город…

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех