Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сӑмсана (тĕпĕ: сӑмса) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Япаларан уйӑрӑлса, пирӗн сӑмсана кӗрсе, пире шӑршӑ пӗлтерекен пайсем питрех те пӗчӗкҫӗ пулсан, хурт-кӑпшанкӑ сӑмсине кӗрсе, вӗсене шӑршӑ пӗлтерекен пайсем мӗн тӗрлӗ пӗчӗкҫӗ пулмалла ӗнтӗ?!

Если малы частицы те, которые отделяются от вещества и попадают в наш нос, то как же малы должны быть частицы те, которые попадают в чутье насекомых!

Сисӗм // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ирхине, тахӑш вӑхӑтра вӑранса кайнӑскер (тукмакне хӑпартманнипе, стена сехечӗ те чарӑнса ларнӑ иккен), Матви хӑй куҫӗ умӗнчине хӑй ӗненмест: сӗтел варринче, сӑмсана кӑтӑкласа, ирхи апат пӑсланса ларать, хуралма ӗлкӗрнӗ кӗпине унӑнне ҫуса-утюгласа, кравать пуҫӗнчи тенкел хыҫне ҫакса хунӑ, ботинкине те пулин, лапраллӑ ботинкине, ҫӗркаҫ тасатса хума маннӑскере, йӑлтӑркка пуличченех кремлеме ӑс ҫитернӗ вӗт-хӑ апӑрша хӗрӗ.

Утром, проснувшись неизвестно в какое время (из-за того, что не потянули завод, настенные часы остановились), Матвей не поверил своим глазам: посреди стола, стоял завтрак, и пар щекотал нос, а его почерневшая рубаха была выстирана и проглажена, висела за скамейкой на изголовье кровати, даже ботинки, потертые ботинки, которые забыл почистить на ночь, умудрилась бедная девушка начистить до блеска.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Халӗ, ак, хуплу-кукӑльпе пӗрле ӑшӑ ҫӑкӑр шӑрши сӑмсана кӑтӑкласа килентерет, кӑкӑра ыррӑн-ыррӑн ҫупӑрлать.

И теперь сдобный запах пирога и свежего хлеба щекочет ноздри, и оттого, наверное, в избе кажется еще теплее.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Трюмран сӑмсана ҫеҫ кӑлар, мана каллех унтах чиксе хураҫҫӗ.

Я знал, что стоит мне высунуть нос из трюма, как меня тотчас же водворят обратно.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫуман алӑпа сӑмсана, пит-куҫа ан сӑтӑрӑр.

Не протирайте нос и лицо немытыми руками.

Прививка тутарни чиртен хӳтӗлет // О. ТАКМАКОВА. «Авангард», 2020.12.11

Нӳрӗк сывлӑш пусса тӑрать, тӑм шӑрши сӑмсана кӑтӑклать.

Тянуло, сыростью, запахом глины.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Сӑмсана нӳрлӗ шӑршӑ кӗрсе кайрӗ, ура айӗнче мӑк выртать, лапсӑркка чӑрӑшсем ҫула пӳлсе тӑраҫҫӗ.

Потянуло сыростью, под ногами стелился мох, косматые ели преграждали путь.

51 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫул тин улӑхалла пӑрӑнчӗ; тин ҫеҫ ҫулса пӑрахнӑ, шанса кайнӑ чечексемпе курӑксен тутлӑ шӑрши сӑмсана пырса кӗчӗ.

Дорога свернула на свежескошенный луг; остро запахло увядающими цветами и травами.

13 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Пирӗн, тасамарскерсен, ӑҫта сӑмсана пырса чикмелли пур! — тенӗ ашшӗ киле таврӑнсан, шанчӑксӑррӑн аллине сулса.

— Куда нам, черномазым, соваться, — сказал отец, вернувшись домой, и безнадежно махнул рукой.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Кӗҫех сӑмсана тинӗс шӑрши ҫитсе ҫапрӗ.

Запахло морем.

Орочсен ялӗнче // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 121–124 с.

Ҫак вӑхӑтчен тутасене, алӑсене, сӑмсана та сӗтел ҫитти хӗррипе шӑлнӑ.

Его укладывали на колени, им вытирали руки, рот и даже нос.

Апат лартнӑ сӗтел // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Сӑрӑ шӑрши халь те пулин сӑмсана ҫапать.

В нос ударяет запах свежей краски.

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫурт мӗлкисем вӑрӑмланчӗҫ, сӑмсана салма яшки шӑрши ҫапать.

Предвечерние длинные тени легли на улицы и огороды, ноздри щекотал аппетитный запах свежесваренного супа.

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Апчху тӑвассине ирттерсе яма пулать: сӑмсана икӗ пӳрнепе сӑмса тӑрринчен е куҫ тӗлӗнчен хӗстерсе тытмалла е ҫунатне 1 — 2 хут сӑтӑрса илмелле.

От чихания нетрудно удержаться: для этого необходимо зажать двумя пальцами нос между глаз или пару раз погладить переносицу и ноздри.

2. Ҫыннӑн хӑйне хӑй тытас йӑли // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Тӗтӗм шӑрши чыхӑнтарса ҫитерессӗн сӑмсана ҫурать.

Запах дыма щекотал ноздри.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тёма хайхи сӑмсана тыттарчӗ.

Тёма протянул свой нос.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Вара ку сӑмса ҫав сӑмса пек-им-ха? — пӑшӑрханса ыйтрӗ Тёма, хайхи сӑмсана римски сӑмса моделӗпе танлаштарса.

— Разве он похож на этот нос? — спросил огорченно Тёма, сравнивая его с моделью римского носа.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ут витинче хӑйне евӗр шӑршӑпа пӗрле типӗ утӑ тата хӑмӑт-пӑяв шӑрши сӑмсана кӑтӑкланӑ.

Специфический запах конюшни смешивался с ароматом сухой травы и острым запахом сыромятных ремней.

VI // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Сергей Николаевич чӳрече кантӑкне перӗнекен сӑмсана курчӗ, сухал та шӑтма ӗлкӗреймен ҫамрӑк ҫын пичӗ.

Сергей Николаевич увидел приплюснутый к стеклу нос и молодое встревоженное лицо.

29 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Температура эпир лавӑпа сланецсем хушшинче пынӑ чухнехинчен нимӗнпех те уйрӑм мар; анчах манӑн сӑмсана углевородӑн вӑйлӑ шӑрши вӑйлӑн пырса ҫапрӗ.

Температура явно стояла на той же шкале, что и во время нашего пути среди пластов лавы и сланцев; только мой нос ощущал сильный запах углеводорода.

XX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех