Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сӑмавар сăмах пирĕн базăра пур.
сӑмавар (тĕпĕ: сӑмавар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мария Александровна, сӑмавар умне ларса, куркасене чей тултарать.

Мария Александровна садится к самовару, разливает чай.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Аппӑшӗпе йӑмӑкӗ сӗтел ҫине ӗҫме-ҫиме хатӗрлеҫҫӗ, Дмитрий Ильич сӑмавар чӗртет, Фридка, кӗрен чӗлхине кӑларса, пӳлӗмрен пӳлӗме кӗрсе тухать, ҫӗнӗ тусӗ ҫумне пырса ачашланать, ҫӑмламас ҫаврака пуҫӗпе унӑн аякне шӑла-шӑла илет, лешӗ пысӑк хӑрушлӑхра пулнине ӑнланать тейӗн.

Сестры собирают на стол, Дмитрий Ильич раздувает самовар, Фридка, высунув розовый язык, косится по комнатам, ластится к новому другу, трется круглой мохнатой головой, будто понимает, что тот был в большой опасности.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Мария Александровна сӑмавар трубине илсе хучӗ те, пӑлханӑвне пытарма, лӑпкӑнрах курӑнма тӑрӑшса, апатланмалли пӳлӗме чашӑк-тирӗк йӑтса пычӗ.

Мария Александровна сняла с самовара трубу и, стараясь побороть волнение, казаться спокойной, понесла посуду в столовую.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Сӑмавар ҫилленсе чашкӑрса пӗрӗхет, урайне пӑсланакан шыв тӑкӑнса та тулнӑ.

Самовар сердито плескался и фыркал, на полу растекалась дымящаяся лужа.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

…Сӗтел синче сӑмавар чашкӑрать.

На столе шумел самовар.

Кивӗ венец урамӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

«Ак, сӑмавар, ларсам, ҫутатаканӑм!»

«Ну что ж, садись, светило!»

Ҫулла дачӑра Владимир Маяковский курнӑ тӗлӗнмелле мыскара // Аркадий Ӗҫхӗл. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 73–77 с.

Ирхине, тул ҫутӑлса ҫитичченех, хунямӑшӗ сӑмавар вӗретрӗ, сӗтел ҫине апат-ҫимӗҫ хатӗрлесе хучӗ.

Утром, еще до рассвета, свекровь поставила самовар, собрала на стол.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Сӗтел ҫинче эрех кӗленчисем тата тӗрлӗ апат-ҫимӗҫсем лараҫҫӗ, пысӑк та ҫутӑ сӑмавар чӑшлатса ларать.

На столе стояли бутылки с вином и различными блюдами, стоял пыхтя большой и яркий самовар.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Асламӑшӗ каҫхи апат хатӗрлет пулмалла е сӑмавар лартать.

Наверное, бабушка разогревала ужин или ставила самовар.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ял енчен вӗрекен ӑшӑ ҫилтен сӑмавар трубинчен тухакан тӗтӗм шӑрши кӗрет, ҫава туптанӑ сасӑсем, ҫын сассисем, ача-пӑча шавлани тата пӗр херарӑм: «Прусенька!.. Прусенька!..» — тесе йыхӑрни илтӗнеҫҫӗ.

И сразу же от села ветерок потянул самоварным дымком, стал доноситься дробный звук отбиваемых кос, голоса людей — тонкие ребячьи и протяжный женский: «Прусенька!.. Прусенька!..»

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Пӳлӗмре сӑмавар хупӑлчи айӗнчен кӑшт кӑна тухакан тӗтӗмпе пыл шӑрши кӗрет.

И в комнате пахло медом и дымком, выползавшим тонкой сероватой струйкой из-под колпачка на самоваре.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Юр пек шурӑ скатертьпе витнӗ сӗтел ҫинче ҫап-ҫутӑ авалхи пӑхӑр сӑмавар чӑшлатса вӗресе ларать.

На столе, покрытом белоснежной скатертью, хрипло урча и пофыркивая, кипел ярко начищенный старинный медный самовар.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Марье, сӑмавар ларт: Шурка килчӗ! — кӑшкӑрчӗ аслашшӗ.

— Марья, ставь самовар: Шурка пришел! — крикнул дедушка.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Саша кайран тин тавҫӑрса илчӗ: хӑнасене юлма хушмаллаччӗ, сӑмавар лартмаллаччӗ.

Саша уже потом сообразил, что надо было бы гостей пригласить остаться, поставить самовар —

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Маюк сӑмавар ҫӗклесе кӗчӗ.

В это время Маюк внесла в комнату самовар.

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Василий Петрович хӑй сӑмахне каласа ҫеҫ пӗтерчӗ — тепӗр пӳлӗмрен Улька амӑшӗ хырӑмламас ҫутӑ сӑмавар ҫӗклесе кӗчӗ.

Едва Василий Петрович закончил слово, как из-за занавески с пузатым блестящим самоваром в руках появилась мать Ульки.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кукамӑшӗ сӑмавар лартма та ӗлкӗрнӗ, ав халь сӗтел ҫине хатӗрлет.

Бабушка уже поставила самовар и суетилась у стола.

Тепӗр ҫултан // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Никита, манӑн денщик, шельма, унпала ҫаплах сӑмавар ӑшӗнче чавкаланатчӗ.

Никита, мой денщик, шельма, бывало, все ею в самоваре ковырялся.

Ашшӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Сӗтел ҫинче, авӑ, сивӗ сӑмавар, таса мар стакансем, чашӑк-тирӗксем лараҫҫӗ, сӗтел ҫивитти ҫинче ҫӑкӑр тӗпренчӗкӗсем сапаланса выртаҫҫӗ.

На столе стоял холодный самовар, грязные стаканы, чашки, валялись на скатерти куски хлеба.

Кивӗ пусӑ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ача сӑмавар ҫӗклесе кӗчӗ.

Мальчик внес самовар.

XXVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех