Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сирчӗ (тĕпĕ: сир) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр вырӑнта тӑрса йӑлӑхнӑ лашине арпалӑхран чуптарса ҫавӑтса тухрӗ, урисене юн тухас пек ыраттарса, кизек муклашкисене тапа-тапа сирчӗ, йӗнерне кӑларчӗ те хапхаран урса кайнӑ пек вӑркӑнса тухрӗ.

Из половин он на рысях вывел своего застоявшегося коня; до крови обрывая ногти, разрыл в кизяках седло и вылетел из ворот как бешеный.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑна енчӗке аяккалла сирчӗ.

Гость кисет отвел рукой:

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл юнашар выртрӗ, ҫамки ҫине иҫӗм ҫырли ҫупкӑмӗ пек йывӑррӑн усӑнса аннӑ ҫӳҫ пайӑркине чӑтӑмсӑррӑн сирчӗ те, кӑвакрах вут ҫути пек тӗтреленекен куҫне йӑлкӑштарса, тӳрккесреххӗн, халтан кайнӑ пек, пӑшӑлтатса каларӗ:

Легла рядом, нетерпеливо отвела со лба тяжелую, как кисть винограда, прядь волос, блеснула задымленным синеватым огоньком глаз, грубовато, вымученно прошептала:

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Эпӗ курам тата — манӑн ывӑлӑма! — хумханчӑклӑн сирчӗ ӑна Ильинична.

— Дай мне моего сына поглядеть! — Ильинична взволнованно отстранила ее.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ниловна ахаль те кӑпӑш минтерсене тепӗр хут тӗккелесе ҫемҫетрӗ, утиялне сирчӗ.

Ниловна взбила и без того мягкие пуховые подушки, откинула одеяло.

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл, Григорий гимнастёркин ҫаннине аллинчен ямасӑр, тепӗр енне каҫса тӑчӗ, ҫывӑхри ҫынсене тӗрткелесе сирчӗ.

Он перешел на другую сторону, не выпуская из пальцев рукава Григорьевой гимнастерки, растолкал ближних.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Уйӑх ҫинчи лӑпсӑркка пӗлӗте вичкӗн ҫил нимӗн хӗрхенмесӗр туртса сирчӗ те, местечка ҫине, сад пахчисен ярӑмӗсем ҫине, сарай тӑрри ҫине, сӑрт тӳпинелле улӑхса пыракан отряд ҫине шупка сарӑ ҫутӑ ӳкрӗ.

Ветер сорвал с месяца завесу тучи, и на местечко, на купы садов, на шишкастую верхушку стодола, на отряд, выезжавший на взгорье, потек желтый мертвенный свет.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫак самантра вӑл хӑйӗн туратлӑрах туйипе шӑлан тӗмине икӗ еннелле сирчӗ те вӗсен умне вара, хай: каларӗш, чӑх уриллӗ пӳрт тухрӗ ларчӗ.

Тут разделил он суковатою палкою куст терновника, и перед ними показалась избушка, как говорится, на курьих ножках.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Вӑл чӳрече патне ыткӑнчӗ, чаршава сирчӗ, урамри лавсем патӗнче ҫынсем чупкаласа ҫӳренине курсан, алӑк патнелле ыткӑнчӗ.

Он бросился к окну, откинул полог, увидел, что вокруг саней мечутся люди, и рванулся к дверям.

V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кил хуҫи хӗрарӑм чӗтреме пуҫларӗ, чӳрече патне ҫитсе, тула ҫутӑ ӳкесрен карнӑ каррине сирчӗ.

Хозяйка встрепенулась, бросилась к окну и откинула край полога маскировки.

V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Франсуазӑна кӑшт аяккарах сирчӗ те, хӑйӗн пысӑк аллисемпе ӑна пуҫӗнчен тытса, ун ҫине тинкерсе пӑхма тытӑнчӗ.

Отстранил ее от себя и, схватив своими большими матросскими лапами ее голову, пристально стал вглядываться в ее лицо.

Франсуаза // Василий Алагер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 87–92 стр.

Вӑл тутӑрне сирчӗ.

Он открылся.

XXVIII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Мӗн пирки тунсӑхлатӑн тӗсе ыйтрӑм, ӑна ыталарӑм (ман шутпа, вӑл манран ҫакна кӗтнӗ пек туйӑнчӗ), анчах вӑл ман алла сирчӗ те йӗрсе ячӗ.

Стал спрашивать, о чем, стал обнимать ее, что, по-моему, было все, чего она могла желать, а она отвела мою руку и заплакала.

XII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Ҫакӑн хыҫҫӑн стена ҫумӗнчи пӗчӗк шкап патне пырса ҫеҫкеллӗ ҫитсӑ каррине сирчӗ те чейникрен кӗпҫе пек чӗркесе хунӑ ӳт тӗслӗ хут листи туртса кӑларчӗ.

Затем подошла к стенному шкафчику, отдернула цветистую занавеску и вытащила из чайника свитый в трубочку розовый листок, густо засеянный строгими рядами типографских букв.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Палаткӑна кӗнӗ ҫӗре карса хунӑ брезента такам алли аяккалла сирчӗ те санитар сасси илтӗнсе кайрӗ:

Чья-то рука откинула полосу брезента, прикрывавшую вход в палатку, и раздался голос санитара:

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӑвӑрт кӑна хӑлхи ҫине усӑнса аннӑ ҫӳҫ пайӑркисене сирчӗ те трубкӑна тытса, кӳршӗри хӗрарӑмпа карташ урлӑ калаҫнӑ пек, пӗтӗм сассипе кӑшкӑрса калаҫма тытӑнчӗ:

Торопливо откинув с уха прядки волос, она приложила к нему трубку и закричала во весь голос, словно соседке через двор:

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Володя амӑшӗн аллине ҫепӗҫҫӗн сирчӗ те алӑка тӗртрӗ:

Володя мягко убрал ее руку, толкнул дверь:

Володя урамӗ (Эпилог) // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Любкин, пӗр сас кӑлармасӑр, аллипе Володькӑна аяккалла сирчӗ те хӑй ун вырӑнне тӑрса, тинкерме тытӑнчӗ.

Любкин, не издавая ни звука, одной рукой мигом отвел Володю в сторону и стал на его место, всматриваясь.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Вӑл юлташне хулпуҫҫийӗнчен тӗртсе аяккалла сирчӗ те шахтӑран хӑпарнӑ тимӗр лифт ӑшне урине ярса пусрӗ.

Решительно отведя плечом подругу в сторону, Надя шагнула в металлическую клеть, поднявшуюся из шахты.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Володя вӗсене тӗксе сирчӗ те самолетне ҫавӑрса тытрӗ.

Володя растолкал их, подхватил самолет на руки.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех