Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

силленет (тĕпĕ: силлен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑйсене те ҫӗтӗк ланчашкаран туса янӑ тейӗн, пурте силленет вӗсен!

И сами — как из лоскутов сделанные, все у них трясется!

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лашисем тикӗс те ҫӑмӑл юртаҫҫӗ, тачанки вара майӗпе силленет; ланкашкаллӑ ҫӗрте те асфальт ҫинчи пек илсе кайма пултарать сире Дорофей…

Лошади у него бегут и ровно и легко, а тачанка покачивается плавно; даже по выбоинам Дорофей сумеет проехать так, что вам будет казаться, будто вы едете по асфальту…

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӑлхасенче моторсем пӗр тикӗс те вӑрӑммӑн кӗрлени илтӗнет, эсир ниҫта та пӑхасшӑн мар, анчах машина сывлӑша ҫурса кӗнине, сирӗн патӑртан ҫӗр тарнине пӗтӗм ӳт-пӗвпе туятӑр, ҫемҫе кресла силленет, алӑ вара хӑех чатӑр патне туртӑнать.

В ушах стоит ровный, тягучий говор моторов, вы стараетесь никуда не смотреть, но всем телом ощущаете, как машина врезается в воздух и как уходит от вас земля, кресло покачивается, а рука уже сама тянется к занавеске.

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кӗперӗ пӗтӗмпех силленет, тӗрексӗр…

А мост качается, весь зыбкий…

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ҫав ҫӑварӑн шӑлӗсем хушшинче таткаланса пӗтнӗ, юнланнӑ ҫын силленет — вӑл вагон кондукторӗ иккен: ун ҫӗтӗк-ҫурӑкӗ ҫинче нашивкӑсем пур.

В зубах этой пасти качается оборванный, окровавленный человек - он был кондуктором вагона, как это видно по нашивкам на его лохмотьях.

«Мов» // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 684–692 стр.

Ӑна ларма питӗ кансӗр пулас — хутран тунӑ чул ҫӑтӑртатса силленет, анчах та вӑл, хӑйӗн кукӑр ури вӗҫӗнче, аялта, шуйттансем ҫылӑха кӗнӗ ҫынсене хӗненине асӑрхаса ларнӑ пирки, ҫавна сисмест те пулмалла.

Ему, должно быть, очень неудобно сидеть — бумажный камень трещит и качается, но он будто бы не замечает этого, наблюдая, как внизу, у его кривых ног, черти расправляются с грешниками.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Ҫук, ку ҫӗр ҫавнашкал силленет, поезд каять, поезд манран тарать, кустӑрмисем шаккаҫҫӗ, вагонӗ ҫӳлӗ.

Нет, это качается земля под моими ногами, и от меня уходит поезд, стучат колеса, а вагон высокий.

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вагон ҫемҫен силленет, айри кустӑрмасем лӑпкӑн шӑкӑлтатса пыраҫҫӗ: лашасем ыйӑхлӑн тулхӑркалаҫҫӗ, кӑмӑрт-кӑмӑрт тутарса утӑ ҫиеҫҫӗ, тӑрсан-тӑрсан урисене улӑштараҫҫӗ, карлӑксем ҫумне хыҫкаланаҫҫӗ.

Вагон мягко покачивался, успокаивающе перестукивались под полом колеса; сонно пофыркивали, громко хрумтели сеном, иногда переступали копытами, почесывались о перекладину кони.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл ПВО площадкинчи аэростат пек хуллен силленет.

Он медленно качался, как аэростат, опадающий на площадке ПВО.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кузов ҫине витнӗ брезент шухӑ ҫилпе ҫатӑлтатать, силленет.

Куҫарса пулӑш

Лаох // Василий Алентей. Василий Алентей. Лаох. Хырсем ӗмӗрех ем-ешӗл. Повестьсем. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970

24. Тусем ҫине пӑхатӑп — акӑ вӗсем чӗтреҫҫӗ, пур сӑрт та силленет.

24. Смотрю на горы, и вот, они дрожат, и все холмы колеблются.

Иер 4 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех