Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сиккелемесӗр (тĕпĕ: сиккеле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Анчах, — тенӗ Исай, — манӑн урасем кӗске пулсан та, эпӗ аван чупатӑп, мӗншӗн тесен Анюк сиккелемесӗр чупать, эпӗ сиккипе чупатӑп, — тенӗ.

— Только, — говорит Исайка, — хоть у меня ноги и короткие, а я тоже хорошо бегаю, потому что Нюрка без припрыга бегает, а я с припрыгом.

Тӑваттӑмӗш блиндаж // Георгий Шумилов. Гайдар, Аркадий Петрович. Тӑваттӑмӗш блиндаж: калав; вырӑсларан Г.С. Шумилов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1938. — 24 с.

Павел Петровичран вӑл нихӑҫанхинчен ытларах хӑранӑ; вӑл чылайранпах Феничка хыҫҫӑн сӑнама тытӑннӑ, сьют тӑхӑннӑскер, сиккелемесӗр тинкерекен пит-куҫлӑскер, аллисене кӗсьисене чикнӗскер, — вӑл кӗтмен ҫӗртен, ҫӗр тӗпӗнчен ӳссе тухнӑ пек, ун ҫурӑмӗ хыҫне тухса тӑнӑ.

Павла Петровича она боялась больше, чем когда-либо; он с некоторых пор стал наблюдать за нею и неожиданно появлялся, словно из земли вырастал за ее спиною в своем сьюте, снеподвижным зорким лицом и руками в карманах.

XXIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Тарпа чӑм шыва ӳкнӗ ҫынсем ҫапах та пӗр сиккелемесӗр, ватӑ тимӗрҫӗпе Островнов хушшинчи кӗтмен ҫӗртен сиксе тухнӑ тавлашӑва шарламасӑр та тимлӗн итлесе, ҫакӑнта темскер каласа пӗтерменни, аван марри пуррине туйса лараҫҫӗ…

Однако мокрые от пота люди сидели не шевелясь, молча и напряженно следя за неожиданно вспыхнувшим словесным поединком между старым кузнецом и Островновым, чувствуя, что за всем этим кроется что-то недосказанное, тяжелое, темное…

XXIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вӑл тумланнӑ вӑхӑтра эпир пӗр сиккелемесӗр алӑк патӗнче тӑтӑмӑр, кӑвак пӗркенчӗклӗ карчӑк та алӑк патӗнче, пӳлӗмрен нимӗн хӗстерсе тухмалли пулмасан та, пӗр вӗҫӗмрен пирӗн ҫине пӑхса тӑчӗ.

Пока он одевался, мы стояли в передней и боялись пошевелиться, а старуха в чехле тоже стояла и все время смотрела на нас, хотя из передней унести было нечего.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех