Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗлмерӗ (тĕпĕ: пӗл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗрачан шухӑшӗсем арпашӑнса кайрӗҫ, вӑл ним калама та пӗлмерӗ

Девушка окончательно растерялась и не знала, что сказать…

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫемен тӑп чарӑнчӗ те ниҫта кайма пӗлмерӗ.

Семен стоял и не знал, куда идти.

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей тӳрех ним калама та пӗлмерӗ.

Сергей сразу не нашел нужного ответа и промолчал.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Крючковӑн тӑрмаланчӑк тӗпеклӗ пуҫӗ хаҫатсемпе журналсен страницисем ҫинчен тухма та пӗлмерӗ, Крючков портречӗллӗ коробкӑсемпе пируссем тухрӗҫ.

Чубатая голова Крючкова не сходила со страниц газет и журналов, были папиросы с портретом Крючкова.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл йӗвен чӗлпӗрне аллинчен ячӗ, хӑй касса пӑрахнӑ австри салтакӗ патне пырса тӑчӗ, анчах мӗншӗн пынине хӑй те пӗлмерӗ.

Он бросил поводья и, сам не зная для чего, подошел к зарубленному им австрийскому солдату.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пустав тыттарнӑ кӗрӗклӗ господасене кунта вӑл питӗ нумай курчӗ, ҫӗлӗкне хывса хӑшне пуҫ таймаллине те пӗлмерӗ.

Господ в крытых сукном шубах он увидел так много, что не знал, кому шапку снимать.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Пӑлханса, яланах кровать ҫинчен сиксе тӑрасшӑн пулса, Озеров ҫапӑҫу мӗнле пыни ҫинчен пӗр харӑсах темиҫе ыйту панипе, штаб начальникӗ хӑй докладне мӗнрен пуҫласа ямаллине те пӗлмерӗ

Волнуясь, все время порываясь соскочить с кровати, Озеров подряд выпалил столько вопросов о бое, что начальник штаба и не знал, с чего начать свой доклад.

XIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Унта ҫапӑҫу ӑҫта пынине никам та пӗлмерӗ, анчах хӑшпӗрисем чухларӗҫ: Волоколамскипе Ленинград шосси тӑрӑх тапӑнса пыракан нимӗҫ фашистсен ҫарӗн группировкисем таҫта Крюково таврашӗнче пӗрлешнӗ те унтан Мускав патне кӗске ҫулпа тухма тӑрӑшаҫҫӗ.

Никто не знал точно, где именно идут там бои, но многие догадывались, что группировки немецко-фашистских войск, наступавшие вдоль Волоколамского и Ленинградского шоссе, уже соединились где-то в районе Крюково и оттуда стремятся наикратчайшим путем прорваться к Москве.

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫакӑн пек майпа мӗн чухлӗ вӑхӑт ирттернине вӑл пӗлмерӗ, картиш енчи чӳречерен сасартӑк юр чӑкӑртатни илтӗнсе кайрӗ.

Она не знала, сколько времени провела в таком состоянии, как вдруг у окна, выходившего во двор, послышался скрип снега.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫаксем пурте мӗн вӑхӑта пынине Лена пӗлмерӗ.

Лена не знала, как долго продолжалось все это.

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Питӗ хавас, — малтан калаҫнинчен нумай шӑппӑнрах каларӗ те Лена, хӗрелсе кайрӗ; халь, кӗтмен ҫӗртен паллашнӑ чухне хӑйне мӗнле тыткаламаллине вӑл пӗлмерӗ.

— Очень приятно, — сказала Лена гораздо тише, чем только что говорила, и у нее густо зарделось лицо; она второпях не могла решить, как должна держаться при этом неожиданном знакомстве.

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Сергей тӑхӑнма пуҫларӗ, анчах е шинеле тӳмелеме, е бурка кантрине ҫыхма пулӑшса, ун патӗнчен Ирина хӑпма пӗлмерӗ.

Сергей стал одеваться, а Ирина не отходила от него, помогая застегнуть шинель или же завязать веревку бурки.

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Лашине хапха патне тӑратса, Алексей тасатнӑ сукмакпа пӳрт умӗнчи сада кӗчӗ те чӳречерен пӑхрӗ, анчах мӗн тумаллине пӗлмерӗ: каймалла-и е юлмалла.

Оставив коня у ворот, Алексей прошел по расчищенной дорожке в палисадник и заглянул в окно — заглянул и не знал, что ему делать, уходить или оставаться.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Малалла сыхлануллӑрах пулма унӑн халӗ тӗплӗн шухӑшласа пӑхас килчӗ, анчах пуҫра, юри тенӗ пекех, пуш-пушах, хӑй тӳссе ирттернӗ кӳренӳ туйӑмӗ кӑна унтан пӗр минутлӑха та хӑпма пӗлмерӗ.

Теперь ему хотелось еще и собраться с мыслями для того, чтобы предпринять шаг более осмотрительный, но в голове, как назло, было пусто, и только знакомое чувство горечи и обиды не покидало его ни на минуту.

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Никам та ним калама пӗлмерӗ, пурте шӑпӑртах ларчӗҫ.

Никто не нашелся, что сказать, и все молчали.

II // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Кинӗ ҫинчен илтнӗ усал хыпар старике ҫав териех пысӑк хуйха янипе, вӑл ача-пӑчасем пекех, аптраса ӳкрӗ, ним тума та пӗлмерӗ, епле тӑрӑшсан та хӑйӗн ӗлӗкхи лӑпкӑлӑхне каялла тавӑраймарӗ, хӑйӗн кинне тахҫантанпах хӗрне юратнӑ пекех юратнине халь ҫеҫ ӑнланса илчӗ.

Черная весть о несчастье снохи так ударила старика, что он вдруг растерялся, как мальчишка, и никак не мог обрести вновь прежнее спокойствие: он только теперь понял, что давно любит сноху большой отцовской любовью.

XIX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Анчах вӗсем пурте кӑмӑла кайманскерсем пулнипе Ерофей Кузьмич ним тума пӗлмерӗ: те ӗненмелле ачана, те ӗненмелле мар.

Но все они были такие, что Ерофей Кузьмич не знал, верить или нет парнишке.

IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ефим Чернявкин мӗн тумаллине те пӗлмерӗ; ҫула каҫчен тасатса пӗтерес ҫукки ӑна паллӑ ӗнтӗ.

Ефим Чернявкин не знал, что делать; для него уже было ясно, что расчистка большака не будет закончена до вечера.

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл, салхуллӑскер, апат ҫиме ларсан та, апатне тӗкӗнмерӗ, арӑмӗ ҫине пӑхмарӗ, сапаланчӑк уссине сылтӑм аллинчен кӑлара пӗлмерӗ.

Был он мрачен, сел завтракать, но к пище не притрагивался, на жену не смотрел, а правая рука так и не выпускала сильно помятые усы.

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Урисем ҫине пӑхса, атӑ айӗнче ҫемҫе те кӗрпеклӗ тӑпра саланнине туйса утса пынӑ чухне те Григорий пуҫӗнчен Татьяна тухма пӗлмерӗ, ӑна Татьяна хӑйпе юнашар утса пынӑ пекех туйӑнчӗ.

И покамест Григорий шагал, глядя себе под ноги, ощущая под подошвами рассыпчатую землю, Татьяна не выходила у него из головы, и казалось ему, что она шла рядом с ним.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех