Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пыманнине (тĕпĕ: пыр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Григорий, хӑй ҫирӗп ларса пыманнине туйса, чӗреренех хӑраса ӳксе, йӗнер йӑранине шыраса тупрӗ; аялалла усӑнса, ӑна ярса тытрӗ, ура пуҫне тӑхӑнтартрӗ, унтан пуҫне ҫӗклесе пӑхрӗ те ултӑ лаша кӳлнӗ тупӑ курчӗ; чи малти лаши ҫинче ларса пыракан юланутӑн пуҫне касса татса ывӑтса янӑ, анчах вӑл, аллисемпе ут мӑйӗнчен ярса тытнӑ та, пурпӗр ҫаплипех ларать, хӑйӗн кӗпи пӗтӗмпех юнпа тата пуҫ мимипе нимӗрленсе пӗтнӗ.

И Григорий, чувствуя свое неустойчивое положение в седле, ловил стремя с внутренним страхом; свесившись, поймал, вдел носок и, подняв глаза, увидел орудийную запряжку шестерней, на передней — обнявшего руками конскую шею зарубленного ездового, в заплавленной кровью и мозгами рубахе.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Анчах Сербиченко тахҫан ӗлӗк хӑй разведчик пулнӑ ҫын, кунашкал ӑсату сӑмахӗсем ырӑ патне илсе пыманнине питех те лайӑх ӑнланнӑ, — кун пек сӑмахсем вӗсем хӑйӗн тивӗҫне чӗререн парӑннӑ ҫынсене те хавшатаҫҫӗ.

Но Сербиченко сам был когда-то разведчиком и прекрасно знал, что такого рода напутствия к добру не приводят, — они расхолаживают даже самых верных своему долгу людей.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

— Эсӗ халӑха хирӗҫ пыманнине эпир пӗлетпӗр.

— Нам известно, что ты не пошел против народа.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ӗҫ майлашӑнса пыманнине кура мӗн чухлӗ тертленнӗ пуль, уйрӑм хуҫалӑхпа пурӑннӑ вӑхӑтсене те сахал мар аса илнӗ ӗнтӗ, ун чух пурӑнма ҫӑмӑлрахчӗ, ирӗкрехчӗ! тесе те пӑхнӑ.

И как мучились они, видя, что не ладится дело, часто вздыхали, вспоминая единоличную жизнь: легче, мол, при ней, вольготней!

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӗсем Кирсановпа нумайччен сывпуллашнӑ, анчах сывпуллашса уйрӑлма пултарайман: «ыран ӗҫлеме каятӑп», — анчах пӗр ыран хыҫҫӑн тепри иртнӗ: йӗнӗ те йӗнӗ вӗсем, пӗр-пӗринпе ыталашса ларнӑ, вара хӑй актриса, горничная ун патне мӗнле сӑлтавпа пынине пӗлнӗскер, ӑна илме хӑй пынӑ: вӑл горничнӑй мӗншӗн час пыманнине тавҫӑрса илнӗ те, ӑна хӑй патне илсе кайса, Кирсановпа татах пӗрле юлса сывлӑхне сиен тӑвассинчен хӑтарнӑ.

Долго расставались они с Кирсановым и не могли расстаться: «завтра отправляюсь на свою должность», — и одно завтра проходило за другим: плакали, плакали и все сидели обнявшись, пока уже сама актриса, знавшая, по какому случаю поступает к ней горничная, приехала за нею сама: догадалась, почему горничная долго не является, и увезла ее от продления разлуки, вредного для нее.

XV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Мӗнле пулсан та, ҫак кӗрешӳ ахаль пыманнине, чунне-кӑмӑлне хытарса кӗрешекен Штольц ҫӗнтерессине сиснӗ-и Ольга?

По крайней мере, предчувствовала ли она, что вся эта борьба его не напрасна, что он выиграет дело, в которое положил столько воли и характера?

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Лару председателӗ тинех аса илнӗ: ыттисем нихӑҫан та вӑхӑтра пыманнине пӗлсе тӑнӑ май вӑл Алексей Николаевича юриех ҫур сехет каярах пыма каланӑччӗ вӗт-ха.

Тогда председатель вспомнил о том, что, зная неаккуратность собирающихся, он умышленно назначил Алексею Николаевичу время начала заседания на полчаса позднее.

Вӑтӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Ӗҫ кунта пачах та хӑй тӗрӗсси пирки пыманнине туйрӗ вӑл.

Он почувствовал, что дело совсем не в том, что он лично оказался прав.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эсир ҫаксем пурте нумайлӑха пыманнине пӗлсе тӑрсан та ҫакӑн пекех пулать.

Так бывает, даже когда ты знаешь, что все это ненадолго.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Эпир пыманнине вӗсем кураҫҫӗ-ши вара?

Разве они заметят, что нас нет?

31-мӗш сыпӑк. Тупӑннӑ та каллех ҫухалнӑ // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Ҫапла, укҫа ҫитсе пыманнине курах пурӑнасшӑн тапаҫланатпӑр мар-и?

Куҫарса пулӑш

Виҫӗ мӑшӑр нуски укҫи вӑрҫтарать // Таисия Ташней. http://chuvash.org/blogs/comments/2758.html

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех