Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Эп каялла ҫаврӑнса пынӑ ҫӗре пусура Ҫтаппан мучи курӑнмарӗ.

Куҫарса пулӑш

Кӑшланӑ ҫӗр // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 3–15 с.

Кӗтӳ ҫӳретекен пусура ҫеҫкине тӑкнӑ чалкам кӑвак армути тӗмӗсене тӗксӗм шурӑ тӗс ҫапрӗ, Дон леш енчи тирексен тӑррисем сарӑхрӗҫ, садсене антоновка улми шӑрши витерчӗ, инҫетри пӗлӗт хӗррисем кӗркуннехилле ҫуталса тасалчӗҫ, ҫаралса юлнӑ хирсенче кӑнтӑралла вӗҫсе каякан тӑрнасен пирвайхи картисем те курӑнкалама тытӑнчӗҫ.

На выгоне тускло белела отцветшая сизая полынь, верхушки тополей за Доном пожелтели, в садах резче стал запах антоновки, по-осеннему прояснились далекие горизонты, и на опустевших полях уже показались первые станицы пролетных журавлей.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӗтӳ ҫӳрекен пусура тыркассем шӑхӑраҫҫӗ, вӗсен лӑпкӑ та кӑштах салхуллӑ шӑхӑравӗ тӑрисен савӑнаҫлӑ юррипе тӗлӗнмеллереххӗн пӗрлешсе кайса илтӗнет.

На выгоне свистели суслики, и тихий грустноватый их посвист странно сочетался с жизнерадостным пением жаворонков.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Выльӑхсем ҫӳретекен пусура халӑх вӗркӗшет, ҫынсем ҫакса вӗлермелли таканпа вӑрӑм — икӗ аршӑн тарӑнӑш — шӑтӑк патӗнче кӗпӗрленсе тӑраҫҫӗ.

Толпа окружила выгон, теснилась около виселицы и длинной — до двух аршин глубиной — ямы.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Йӗпе курӑк кӗвел ӗнтсе янӑ пусура хӑмӑррӑн ҫуталса ларать.

Толока, выжженная солнцем, лоснилась бурой травой.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пусура типсе ларнӑ хыт курӑксем ӗнсе ҫунаҫҫӗ те Дон ҫыранӗсем ҫийӗнче куҫа курӑнми шӑналӑк евӗрлӗн пылаклӑ шевле вӗлтӗртетсе тӑрать.

На отводе горели сухостойные бурьяны, и сладкая марь невидимым пологом висела над обдоньем.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.