Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пулӗччӗ (тĕпĕ: пул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Леня та юлать пулсан, вӑл мӗнле те пулин килӗшнӗ те пулӗччӗ.

Он бы кое-как смирился, если бы Леня оставался тоже.

Холмогор // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Пуйӑспа каяҫҫӗ, Серёжа та пуйӑспа кайнӑ пулӗччӗ, — анчах ӑна илсе каймаҫҫӗ.

И поедут на поезде, и он бы поехал на поезде, — а его не берут!

Холмогор // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

— Сирӗн ӑна ахаль ирттермелле марччӗ, лайӑхрах пулнӑ пулӗччӗ.

 — А вы бы проводили не зря, лучше б было.

Ӑнланма май ҫук япала // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Тути усӑнса тӑман пулсан, сӑн-пичӗ ун пӗрре те ҫапла ҫирӗп те сивлек курӑнман пулӗччӗ.

А если бы подобрала губу, то стала бы совсем несерьезной и невнушительной…

Ваҫка пиччӗшпе паллашнӑ хыҫҫӑнхи ӗҫсем // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Лида, паллах, «унӑн нимӗнле пиччӗшӗ те ҫук, ку вӑл пӗтӗмпех суя», тесе каланӑ пулӗччӗ, анчах унӑн шӑпӑртах пулма тивет.

Лида, безусловно, сказала бы, что это вранье, никакого дяди нет, но ей приходится помалкивать.

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Анчах ҫак япала сасартӑк чӗрӗлсе тӑрас пулсан, пушшех те хӑрушӑ пулнӑ пулӗччӗ.

Но если бы оно вдруг ожило, это было бы еще страшней.

Мӑн асламӑшне пытарни // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Ку вӑл тӗрӗс мар пулнӑ пулӗччӗ

Это несправедливо!

Женька // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Вӑйӑ панулмирен хаклӑрах япала вӗт, панулмине Серёжа каярахпа та ҫинӗ пулӗччӗ.

 Игра важнее яблока, яблоко Сережа и потом бы съел.

Коростелевпа ытти ҫынсем хушшинче мӗнле уйрӑмлӑх пур // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

«Каласчӗ те ӗнтӗ ӑна: «чӑн-чӑн пионерла сӑмах» е «ҫак вырӑнтах ҫӗр тӗпне анса каям» тесе, вара вӑл ӗненнӗ пулӗччӗ», — шухӑшлать Серёжа.

«Сказал бы ей «честное пионерское» или «провалиться мне на этом месте», — думает Сережа, — она бы и поверила».

Велосипед туянаҫҫӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Вӑл юриех тӗллемерӗ, мӗншӗн тесен хуть мӗн чухлӗ тӗллесен те пурпӗрех тивертеймен пулӗччӗ, кам пӗлет — мӗн пирки ҫапла вӑл; Лида та ун чух йӗкӗлтешнӗ пулӗччӗ, капла вӑл йӗкӗлтеме пултараймасть: ҫын тӗллемесӗр пени курӑнать вӗт-ха, унӑн ытахалех перес килчӗ те, вӑл ӑҫта лекессине пӑхмасӑрах персе ячӗ — ҫавӑ ҫеҫ.

Он нарочно не целился, потому что сколько бы он ни целился, он бы все равно не попал, кто его знает — почему; но тогда Лида дразнилась бы, а теперь она не имеет права дразниться: ведь видно было, что человек не целился, просто захотелось ему стрельнуть, он и стрельнул не глядя, как попало.

Килти улшӑнусем // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Асӑрхама пултарайсан, Серёжа хӑй те хавасах пулнӑ пулӗччӗ те, анчах май ҫук-ҫке.

Сережа и рад обратить, да внимания не хватит.

Ун пурнӑҫӗнчи йывӑрлӑхсем // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Серёжа ҫавна, тен, асӑрхаман та пулӗччӗ, анчах Фима хӑй ҫапла ыйтрӗ:

Сережа бы не заметил, но Фима сама спросила его:

Кам-ха вӑл Сережа тата ӑҫта пурӑнаканскер // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Ҫав палан йывӑҫҫи вара Романӑн шухӑшӗсем ҫинчен ҫилсене каласа панӑ пулӗччӗ, ҫилсем вӗсене Альпа тӑвӗсем урлӑ хӗвелтухӑҫнелле илсе кайӗччӗҫ…

Она рассказала б ветрам о Романовых думах, а ветры понесли б их через Альпы на восток…

XXVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вара нимӗнле фюрер та, нимӗнле министр та ҫӗр ҫинче вӑрҫӑ пуҫласа яма урӑх шутламан пулӗччӗ!

Тогда больше не захотел бы воевать никакой министр!

XXIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫакна пула Черныша вӑй-хӑват кӗрсе кайрӗ, халӗ ӑна нимӗнле приказ та тытса чарайман пулӗччӗ.

Это придало Чернышу силы, такой силы, что, казалось, его не мог бы сейчас остановить приказ самого маршала.

XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хома пӗлӗтелле епле улӑхнине Явдошка курас пулсан, Хомана палласа илеймен пулӗччӗ: «Ку-вӑл Хома мар!»

Увидела б Явдошка, как ее Хома взбирается на небо, не узнала б Хому. Сказала бы: «Это не тот Хома!»

XVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Кунта пысӑк ҫухатусем тумалла пулӗччӗ, тата штурм ӑнӑҫлӑ пуласса та кӗтме ҫук.

Это стоило бы слишком больших жертв и не гарантировало успеха.

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Такансем кашни кунах сухалаҫҫӗ, такансӑр лаша кунти ҫулсем тӑрӑх вунӑ километр та каяйман пулӗччӗ.

Подковы терялись каждый день, а неподкованный конь не мог тут пройти по камню и десятка километров.

XIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Лафет ури тӗккелесе пынӑ пулсан, вӑл ҫывӑрнӑ пулӗччӗ!

Если б еще била, спал бы.

XIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Унран: эсӗ мӗншӗн йӗретӗн? — тесе ыйтсан, вӑл ответлеймен пулӗччӗ.

Если б его спросили, о чем он плачет, он не смог бы ответить.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех