Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пулӗччӗ (тĕпĕ: пул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хайхи шыв ҫулӗ пуррине малтанах пӗлнӗ пулсан вӑл, ӑна чулпа питӗрсе хунӑ пулӗччӗ, пуллине те тытнӑ пулӗччӗ.

Если б он заметил эту щель раньше, он с самого начала заложил бы ее камнем, и рыба досталась бы ему.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Унӑн ҫапла шухӑшламалла пулнӑ, унсӑрӑн кӗрешӗвӗ те ним тӗшне тӑман пулӗччӗ, унсӑрӑн унӑн ҫав вырӑнтах ӳксе вилмелле пулнӑ пулӗччӗ.

Он должен был так думать, иначе не имело никакого смысла бороться дальше, — оставалось только лечь на землю и умереть.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Ку чаплӑ пулӗччӗ те вара!..

Да, это бы здорово.

Ҫулташ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Тепӗр самантранах ӗҫ вӗсем майлӑ пулнӑ пулӗччӗ

Ещё минута, и всё было бы кончено…

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӑл сывлӑшра ҫавӑрӑнса илчӗ те кӳлле Тортилла инке хӳттине ӳкнӗ пулӗччӗ.

Он описал в воздухе кривую и, конечно, угодил бы в пруд под защиту тётки Тортилы.

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ан тив, Мальвина та вӗрентӗр, Пьеро та вӗҫӗмсӗр хуть те пин сӑвӑ вулатӑр: Буратино хӑйӗн тусӗсене каллех курассишӗн ылтӑн ҫӑраҫҫине те панӑ пулӗччӗ.

Пусть Мальвина занимается воспитанием, пусть Пьеро хоть тысячу раз подряд читает стишки, — Буратино отдал бы даже золотой ключик, чтобы увидеть снова друзей.

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Буратинона хӑваласа пынӑ вӑхӑтра вӗсем ҫӗҫӗпе пистолетне ӳкерсе хӑварман пулсан, мӗскӗн Буратино ҫинчен каласа кӑтартассине ҫакӑнпа пӗтерме те юранӑ пулӗччӗ.

Если бы во время погони они не обронили ножа и пистолета — на этом месте и можно было бы окончить рассказ про несчастного Буратино.

Вӑрӑ-хурахсем Буратинона йывӑҫ ҫине туртса ҫакаҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Пирӗнпе пырсан, санӑн пилӗк ылтӑнӑнтан пӗр купа укҫа пулса тӑнӑ пулӗччӗ, — тет тилӗ.

— А то бы твои пять золотых превратились в кучу денег… — сказала лиса.

Киле май кайнӑ чухне ҫул ҫинче Буратино икӗ кӗлӗмҫӗне — Базилио ятлӑ кушак аҫине тата Алиса ятлӑ тилӗне тӗл пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ҫук, чӑтайман, тӳсеймен пулнӑ пулӗччӗ ку тамӑка Виталий.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пурте ҫавӑн пек ал ҫупма шут тунӑ пулсан, пӗр шав та пулман пулӗччӗ.

Если бы все вздумали так хлопать, то аплодисменты были бы абсолютно бесшумны.

Прицепщик Терентий Петрович // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 109–130 с.

— Пӗлетӗн-и, Алеша, ӑна йӗнерленӗ лаша тата ҫурӑмӗ хыҫне «тулка» ҫакса ямалла та, унран тӗнчипе чаплӑ объездчик пулӗччӗ!

— Знаешь, Алеша, ему бы коня под седлом да «тулку» за плечи: ой и объездчик был бы мировой!

Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.

— Сана кӑларса ямалла марччӗ, пӗр виҫ кунлӑха шыв ӑшне чиксе хумаллаччӗ, ухмах ӑсу шӳсе тухнӑ пулӗччӗ сан ӑшӑнтан, — тесе сӑмах хушрӗ повӑр.

— Тебя бы не отпустить, а в воду опустить дня на три, чтоб из тебя дурь вымокла, — вставил повар.

XI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Хресчене лазарет ҫинчен пӗлмен те, Йевта ӑна ун ҫинчен нихҫан та каламан пулӗччӗ.

Крестьянин ничего не знал: такое дело Евта никогда бы ему не доверил.

40 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пурнӑҫра телей пулсан, манӑн мӑнукӑм пулнӑ пулӗччӗ ӗнтӗ.

Не дал бог счастья, нет у меня внука.

40 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Вӑрҫӑ хыҫҫӑн эсӗ начальник пуласса пӗлнӗ пулсан, вӑл пурпӗрех килӗшнӗ пулӗччӗ, — терӗ Никола.

— А знай она, что после войны ты станешь капитаном, наверно б согласилась, — вставил Никола.

39 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Эпир ӑслӑрах тунӑ пулсан, пӗтӗмпех аван пулнӑ пулӗччӗ! — ӳпкевлӗн пӳлчӗ Брка Павӑл сӑмахне.

Все было бы хорошо, если б мы разумно действовали! — озабоченно и с укором перебил Брка Павле.

38 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Паянхи хӗвӗшӳ хыҫҫӑн кӑштах купӑс каласан аван пулӗччӗ; ҫак вӑрӑсем хут купӑс ҫумне шӑна пылака ҫулӑннӑ пекех ҫыпӑҫрӗҫ.

Хорошо бы после ночной заварухи немножечко поиграть; лапотники бросаются на гармошку, как мухи на липучку.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Пӑшал кӗпҫине хӳме ҫумне сӑтӑрса чупнӑ пулӑттӑм та, вӑл др-рюрюр… тесе янӑранӑ пулӗччӗ.

— Приставил бы ствол к забору и побежал — вот бы поднялся треск.

35 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ку нимӗҫсемшӗн пысӑк ҫухату пулнӑ пулӗччӗ.

Это нанесет материальный ущерб врагам.

35 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ун ҫинчен вара Гитлер хӑй те пӗлнӗ пулӗччӗ, — сӗнчӗ Шиля, ҫӗвӗҫ пулнӑскер, пӑсӑкрах куҫлӑ, ҫаврашка питлӗ, ҫӳлелле пӗтӗрнӗ мӑйӑхлӑ ҫамрӑк.

Об этом деле, пожалуй, и Гитлер услышит, — предложил косоватый Шиля, бывший портновский подмастерье, толстощекий юноша с закрученными вверх усиками.

35 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех