Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пулӗ сăмах пирĕн базăра пур.
пулӗ (тĕпĕ: пулӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Вӗрилентерекен ӗҫмеллисем пиркиех ҫавӑн пек пулӗ вӑл?

— От горячих напитков, стало быть?

Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.

Паҫӑр ҫуран утрӑм, пӗр вунӑ хут пулӗ ларса кантӑм…

Давеча пешком шел, так разов десять садился…

Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.

— Тен пулӗ те, тен ун чухлех те пулмӗ…

— Может, и будет, а может, и не будет.

Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.

Тӗне кӗмен ҫын мар эпир е усал ҫынсем те мар пулӗ?

Нешто мы некрещеные или злодеи какие?

Усал шухӑшлӑ ҫын // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 63–70 стр.

Ну-ка, руль тытма лар, эпӗ — кӗсменсем тытам, ывӑнатӑн пулӗ!

Ну-ка, садись на руль, а я — на весла, устал, поди!

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Хӑйсем ҫинчен ҫапла каласа юрлакан пулӑҫӑсем йышши пулӗ тен:

Из тех, может, рыбаков, которые про себя поют:

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Шухӑшларӑмӑр та — ҫакӑнтан ӗнтӗ мӗн пулӗ, кӗтсе пӑхас, тесе шут тытрӑмӑр.

Подумали и решили подождать да посмотреть — что будет из этого.

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Купӑсне калама тапратсассӑн, — эй, суятӑп пулсан, аҫа ҫапса пӑрахтӑр мана халех, — ҫут тӗнчере Зобар пек калакан ҫын та пулман пулӗ!

А играет — убей меня гром, коли на свете еще кто-нибудь так играл!

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Ну, Раддӑна унпала танлаштармалли ҫук — нумай хисеп пулӗ Нонкӑна!

Ну, а Радду с ней равнять нельзя — много чести Нонке!

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Монах пулнӑ та ӗнтӗ, святоя ҫырӑннӑ пулать те, хӑйсене хӑйсем, пире никам та чарма пултараймасть, теҫҫӗ пулӗ.

Думают, что как монахи, в святые записались, так на них и управы нет.

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

Пӗр ҫирӗме яхӑн пулӗ вӗсем.

Десятка два их, наверное.

Кулак йӑви // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 27–33 стр.

— Вунӑ кӗренке пулӗ.

— Чай, фунтов десять будет…

Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.

— Путатӑн тата, шуйттан, саншӑн ответ тытмалла пулӗ… — хӑйлатрӗ Карачӑм.

— Утонешь еще, чёрт, отвечать за тебя придется!.. — хрипит Герасим.

Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.

— Сана тата, шуйттана, курман пулӗ, — терӗ Любим, унтан ҫилленнипе ракне шыв хӗрнелле ывӑтрӗ.

— Тебя еще тут, чёрта, не видали! — говорит Любим и со злобой выбрасывает на берег рака.

Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.

Тен статский те пулӗ?

Небось, уже статский?

Мӑнтӑрккапа ырханкка // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 11–14 стр.

Василий Степановичӑн ятне хамӑр республикӑра пӗлмен, илтмен ҫын ҫук та пулӗ.

Наверное, нет в республике людей, на знающих и не слышавших имя Василия Степановича.

Ыр ҫын хыҫҫӑн пин ҫын утать // Э. Михайлова. «Хӗрлӗ ялав», 2019.10.18

— Ҫапла пулӗ, тесе шутлатӑп, — терӗ учитель.

— Думаю, что так и будет, — ответил учитель.

39-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пирӗн пӗтӗм ҫӗр тӗлӗнмелле илемлӗ пулӗ.

Вся наша земля станет красивая и полезная…

39-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Садра ӗҫлесен лайӑхрах пулӗ.

Я лучше в саду работать буду.

39-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ҫапла шухӑшлатӑп: пирӗн Стожартан ырри ҫакӑ ҫутӑ тӗнчере урӑх ҫук та пулӗ, тетӗп.

Я так думаю: лучше, чем у нас в Стожарах, нигде и на свете нет.

39-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех