Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пултаратчӗ (тĕпĕ: пултар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халь вӑл Тома караван каякан хула ятне, ҫул мӗн чухлӗ вӑхӑта тӑсӑласса кӑшкӑрса калама пултаратчӗ те пулӗ.

Теперь он мог бы уже крикнуть Тому название города, куда направляется караван, и сказать, сколько приблизительно может продлиться дорога.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Йытӑ ҫухални питӗ лайӑх мар япала, мӗншӗн тесен вӑл пулас хӑрушлӑха маларах систерме пултаратчӗ.

Исчезновение собаки было очень неприятно, так как она всегда могла поднять тревогу в случае неожиданной опасности.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах ҫамрӑк каччӑ карап ҫинче вӗсене ҫамрӑк моряк пек мӗн те пулин тума пултаратчӗ пулсан, халь кунта кӗтсе тӑракан хӑрушлӑхран хӑтӑлма мӗн тумалла-ши?

Но если юноша был в силах что-то сделать как моряк, будучи на борту корабля, то что мог он предпринять здесь, перед лицом опасностей, которые предвидел?

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫав чылай ҫӗнӗ ӳсентӑранпа юнашар Бенедикт пичче ячӗ те тӑма пултаратчӗ.

Кузен Бенедикт, несомненно, мог бы присоединить свое имя ко многим из их названий.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл, ку таранччен сайра тӗл пулакан е никам курман хурт-кӑпшанкӑ тупаймарӗ пулсан та ботаникӑра нумай ҫӗнни уҫма пултаратчӗ.

Если он до сих пор и не нашел никаких редких или новых насекомых, он мог бы сделать множество открытий в ботанике.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Митя та мӑйӑрсене фольгӑпа — ылтӑн хучӗпе — сӑрса ҫыпӑҫтарма пултаратчӗ, анчах вӑл хура кресло ҫинче ларать, будильник те ӑна хӑҫан анма юранине пӗлтермест.

Митя тоже мог бы оклеивать орехи золоченой бумажкой — фольгой, а вместо этого сидит в кресле, и даже будильник ему не подскажет, когда можно сойти.

Кивӗ кресло // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Велюш хӑварма та пултаратчӗ, ҫапах чарӑнса тӑмарӗ, вӑл сывлӑш ҫавӑрмасӑр ӗҫсе ячӗ, йӑлтах пушатнӑ кӗленчине Шерккее тыттарчӗ.

Но Велюш или не слышал, или уже не мог остановиться — высосал всю бутылку, до капельки, и протянул пустую Шерккею.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сергей амӑшӗ хӑй юрламастчӗ, унӑн пырӗ ырататчӗ, анчах ҫынсем юрланине вара кунӗпех итлеме пултаратчӗ.

Сама она не пела, у нее болело горло, но слушать песни могла целыми днями.

1 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Шура темӗн те пӗр шухӑшласа кӑларма та пултаратчӗ.

Шура был неистощимо изобретателен.

Каҫxине // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Чӑнах та Анатолий Петрович кирек мӗнле ӗҫе те тума пултаратчӗ.

И правда, Анатолий Петрович умел справиться с любым делом.

Шӑллӗпе аппӑшӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Анчах вӑл чылай вӑхӑт пӗр чӗнмесӗр ларма та пултаратчӗ.

Но она умела и подолгу молча сидеть и слушать.

Шӑллӗпе аппӑшӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Анчах хӑйсенчен аслӑрах Маньӑпа Тасьӑна курсан, Зоя пахчана тухма та, шӑнкӑртатса юхакан тарӑн мар шыв хӗррине кайма та пултаратчӗ.

А вот с девочками постарше — Маней и Тасей — она уходила далеко, на огороды и на речку, мелкую, но веселую.

Шӑллӗпе аппӑшӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Хӑнаран таврӑнсан хӑй мӗн курнисене те йӗркипех каласа пама пултаратчӗ:

И часто, вернувшись «из гостей», рассказывала:

Ывӑл // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Шерккей арман хӳттинче чарӑнса тӑма пултаратчӗ те — ҫапах тӑвалла талпӑнчӗ, йӑран хушшинчи сукмакпа тӳррӗнех, чупнӑ ҫӗрте чупса, утнӑ ҫӗрте утса, вӑл калама ҫук васкарӗ.

Шерккей мог укрыться под мельничным навесом, но не стал этого делать, а продолжал мчаться в гору, напрямик, по тропинке, проложенной между борозд, запыхавшись, он переходил с бега на шаг; переведя дух, снова бежал впритруску…

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Анчах каярахпа кун пек чухне те унӑн питӗнче вӑл ӑнлансах, пӗлсех итленине курма пулатчӗ: шӑна хӑш еннелле вӗҫсе каять, ҫав еннелле пуҫне пӑрать — вичкӗнленсе ҫитнӗ хӑлхи шӑна ҫуначӗ кӑларакан вӑйсӑр сасса та илтме пултаратчӗ.

Но впоследствии и в таких случаях лицо его сохраняло выражение осмысленного внимания: он поворачивал голову в ту сторону, куда улетала муха, — изощренный слух улавливал в воздухе тонкий звон ее крыльев.

V // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Лантенак хӑрушсӑрлӑха тухрӗ, ун умӗнче каллех виҫесӗр анлӑ вырӑнсем уҫӑлчӗҫ; вӑл кирек мӗнле хӳтлӗх те суйласа илме пултаратчӗ.

Лантенак уже был в полной безопасности, располагал необозримыми просторами для продвижения, неистощимым выбором надежных убежищ.

II. Говэнӑн иккӗленуллӗ шухӑшӗсем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑл хирурги госпиталӗнче те хӑйне валли ӗҫ тупма пултаратчӗ ӗнтӗ, анчах Горева хӑй ҫак кунсенче Венӑна штурмлакан дивизисен медсанбачӗсенче кӑна ӗҫлесси ҫинчен татӑклӑнах пӗлтерчӗ.

Она могла бы найти себе работу в хирургическом госпитале, но категорически настояла на том, что будет работать в эти дни только в медсанбатах дивизии, штурмующих Вену.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ҫак йӗркесӗр тӑрмашу ӑна савӑнтарчӗ, амӑшӗ вара: «Эппин — вӑл та тарма пултаратчӗ!» — тесе шухӑшласа, хӑвӑртрах утса кайрӗ.

Эта сумятица радовала ее, мать зашагала быстрее, думая: «Значит — мог бы и он!»

XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Шеллетӗп эпӗ ӑна, — вӑл аллӑ ҫула та ҫитменччӗ-ха, татах нумай пурӑнма пултаратчӗ.

— Жалко мне ее, ей не было пятидесяти лет, могла бы долго еще жить.

VII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вӗреннӗ пулсан, вӑл техника та тухма пултаратчӗ.

Если б ему поучиться, он бы, может, до техника дошел.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех