Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пристане (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ашшӗ гостиницӑна кӗрсе чарӑнмасӑрах, тӳрех пристане илсе кайма хушрӗ.

Отец велел, не останавливаясь в гостинице, ехать прямо на пристань.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Шыв хӗрринче хыр вӑрман шӑрши кӗрет, кӗпер пуҫтарнипех тӑрать, вӗҫӗмсӗр сулӑсем хӗррипе пыракан пӗчӗк пӑрахут пристане ҫити халӑх турттарать.

Острый запах соснового бора стоял над рекой; мост был разведён; маленький пароходик, огибая бесконечные плоты, возил народ к пристани от пролёта.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫулла вара, «Нептун» кӑшкӑрта-кӑшкӑрта, хӑватлӑн кутӑн чакса пристане килсе чарӑннӑ кун пуҫланса кайрӗ.

Но лето началось в тот день, когда «Нептун», свистя и грозно пятясь задом, причалил к пристани,

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Апат ҫинӗ чухне вӑл, мӑнтӑркка приставпа виҫе городовой пристане килсе тухсан, «Мӗскер, Саня» тенӗ пек пӗр вӗҫӗмрен ман ҫине пӑхса ларчӗ.

Он ел и все посматривал на меня – «что, Саня?», – когда толстый пристав и трое городовых появились на пристани.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапла эпӗ вуникӗ сехет ҫитичченех аппалантӑм, пристане атте патне кӑнтӑрлахи апат леҫме кайма та вӑхӑт ҫитрӗ.

Так провозился я до двенадцати часов, когда нужно было идти на пристань – нести отцу обед.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кимӗ тӗпӗнче эпӗ ҫурмаран хуҫӑлнӑ кӗсмен тупрӑм, ҫавӑнпа чылай нушаланнӑ хыҫҫӑн аран-аран пристане ҫитсе чарӑнтӑм.

На дне лодки я нашел половину старого весла и кое-как, после долгих усилий, причалил к пристани.

Тамань // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех