Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

питӗрӗннӗ (тĕпĕ: питӗрӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Хӑш вӑхӑтра питӗрӗнсе ларнӑ вӑл ҫурӑксем? Мӗнле майпа питӗрӗннӗ?..» — нимӗн те ӑнланса илейместӗп.

Куҫарса пулӑш

Тухтӑрсем — хайсем // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 56 с.

Халь ҫумӑрпа исленнӗ ҫӗр ҫурӑкӗсем питӗрӗннӗ май ҫак шапасене хӗстерме пуҫланӑ, вӗсен вара унтан ирӗксӗрех тухма тивнӗ.

Куҫарса пулӑш

Ӗненместӗр пулсан… // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 32–33 с.

Лӗпке питӗрӗннӗ ман.

Куҫарса пулӑш

II // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 87–108 с.

Эмиль шал енчен питӗрӗннӗ иккен.

Она поняла, что Эмиль заперся изнутри.

Тунтикун, июлӗн ҫирӗм саккӑрмӗшӗнче Эмиль пальт валли хатӗрленӗ чустана ашшӗн пуҫӗ ҫине тӑкса яни, унтан сарайӗнче ҫӗрӗмӗш кӗлетке касса кӑларни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

— «Мӗншӗн этеме ҫутӑ панӑ? Унӑн ҫулӗ питӗрӗннӗ, турӑ ӑна сӗмлӗхпе хупӑрланӑ…» — тенӗ.

— «На что дан свет человеку, которого путь закрыт и которого бог окружил мраком?»

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫак туйӑм хистенипе эпӗ портфеле май пур таран васкарах хупса питӗресшӗн пултӑм, анчах ҫак асран кайми кун мана темиҫе тӗрлӗ инкек курма пӳрнӗ пулмалла; пӗчӗк ҫӑраҫҫие ҫӑра шӑтӑкне чиксен, эпӗ ӑна кирлӗ еннелле мар, урӑх еннелле пӑртӑм; ҫӑра питӗрӗннӗ тесе шутласа, эпӗ ҫӑраҫҫие кӑлартӑм та — ай сехре хӑппи! — ман алӑра ҫӑраҫҫи хуҫӑкӗ ҫеҫ.

Под влиянием этого чувства я как можно скорее хотел закрыть портфель, но мне, видно, суждено было испытать всевозможные несчастия в этот достопамятный день: вложив ключик в замочную скважину, я повернул его не в ту сторону; воображая, что замок заперт, я вынул ключ, и — о ужас! — у меня в руках была только головка ключика.

XII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Бурмистров унталла-кунталла ҫаврӑнса пӑхрӗ, турпас купи ҫинчен темлескер вӗрлӗк патак хуҫӑкне илсе тытрӗ, малалла кармашрӗ те пичӗ-куҫӗпе хӳме ҫурӑкӗ ҫумне тӗршӗнчӗ: хӳме хыҫӗнче, малалла ҫул питӗрӗннӗ тӗлте, пӗр вунпиллӗкӗн пулӗ хула ҫыннисем тӑраҫҫӗ — пурте палланӑ ҫынсем.

Бурмистров оглянулся, взял из кучи щепок обломок какой-то жерди, вытянулся вперёд и приложил лицо к щели забора: в тупике за ним стояло десятка полтора горожан — всё знакомые люди.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Вӑхӑтлӑх правительствӑн нимӗнле власть та юлмасть, анчах унӑн министрӗсем, питӗрӗннӗ те шал енчен, лараҫҫӗ халлӗхе Зимнийре.

Никакой у Временного правительства власти не оставалось, но министры его заперлись и сидели в Зимнем дворце.

Зимний — хамӑр алӑра // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Форт тинӗсрен сыхланса питӗрӗннӗ евӗр, алӑк хупӑнать.

Дверь захлопнулась, как будто форт заперся от моря.

II // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Малалла кайма ҫул питӗрӗннӗ.

Дальнейший путь был прегражден.

Ҫула пӳлсе хунӑ // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Анчах ҫӳлтен юхса анакан ҫак шыв ҫулӗ хальхи вӑхӑтра хупланса питӗрӗннӗ пулмалла, ун пек пулмасан, ҫӗр айӗнчи ҫак хӑвӑл, е тӗрӗсрех каласан, темӗн пысӑкӑш бассейн тахҫанах тулса тӑкӑннӑ пулӗччӗ.

Однако приходилось предположить, что эта трещина в настоящее время закрылась, ведь иначе пещера, или, вернее, огромный водоем, наполнилась бы до краев в довольно короткое время.

XXXVII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Унта стенасем ҫӳхерех пулнӑ, тата алӑкӗ те ҫӑраҫҫипе кӑна питӗрӗннӗ.

Там стены были тоньше и дверь запиралась просто на ключ.

IX // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Сӑрт ҫинче окоп вырӑнӗсем те сыхланса юлнӑ, халӗ унта курӑк ашкӑрса ӳсет, кӗтӳҫӗ вара, выльӑхсем ҫурма питӗрӗннӗ шӑтӑксен хӳттинче лӑпкӑн ҫисе ҫӳренӗ чух, хумханса ларакан курӑк чӑштӑртатнине хӑйӗн пӗчӗк шӑхличӗпе выляса кӑтартма тӑрӑшать.

На возвышенности сохранились еще следы земляных окопов, на которых теперь колышется трава, и пастух старается передать ее шепот на своей нехитрой дудке, пока общественное стадо мирно пасется в тени полузасыпанных рвов…

I // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Паллах, сивӗ ҫинче кӑҫатӑ ҫурӑкӗсене кӗрсе тулнӑ шыв пӑрланнӑ та ҫурӑксем питӗрӗннӗ.

Конечно, на морозе вода в трещинках валенка замерзла и лед заделал трещинки.

Асатте кӑҫатти // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 111-114 с.

Пит-куҫӗсенче мӗн пулнине ирхи тӗтре витӗр сӑнаса илме йывӑр, анчах Зимин пурте йывӑррӑн сывланине туйрӗ; унӑн хӑйӗн те, карланки тӑвӑрланнӑ пекех, сывлӑшӗ питӗрӗннӗ.

Выражение лиц из-за утреннего сумрака трудно было рассмотреть, но Зимин слышал, как тяжело все дышали, и у него самого дыхание спирало, словно вдруг тесным стало горло.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫук ҫав, тӑванӑм, пирӗн ҫул питӗрӗннӗ унта…

Нет, брат, нам туда дорога заказанная…

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӗнер Дубровка агитатор чирлесе ӳкрӗ; шӑнса пӑсӑлнипе унӑн сасси питӗрӗннӗ.

Вчера агитатор Дубровка заболел — от простуды перехватило горло.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Каҫ пулнӑ тӗле пӑлханса кӑшкӑрнипе сасси питӗрӗннӗ Ҫӑрттан мучи ача ҫуратас ӗҫе хӑй пачах хутшӑнманни пирки карчӑкне ӗнентерсе ҫитермех пуҫланӑччӗ, анчах шӑпах ҫак самантра алӑкран Любишкинӑн сакӑр ҫулхи ывӑлӗ килсе кӗчӗ.

К вечеру окончательно охрипшему от волнения и крика Щукарю почти удалось убедить старуху в его полной непричастности к рождению ребенка, но именно в этот момент на пороге кухни появился восьмилетний мальчишка, сын Любишкина.

XIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Унӑн пит-куҫӗ ӑшӗ вӑрканипе шурса кайнӑ, аллине сӗтел ҫине шӑлкалать, хӑй кӑшт ҫеҫ палӑрмалла чӗтренкелесе илет, кӑкӑрӗ унӑн е ҫӳлелле хӑпарать е, сывлӑш питӗрӗннӗ пек пулса, хускалмасӑр тӑрать.

Лицо ее было покрыто тусклой бледностью, изобличавшей волнение душевное; рука ее без цели бродила по столу, и я заметил на ней легкий трепет; грудь ее то высоко поднималась, то, казалось, она удерживала дыхание.

Тамань // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

23. Этемӗн ҫулӗ питӗрӗннӗ пулсассӑн, ӑна Турӑ сӗмлӗхпе хупӑрланӑ пулсассӑн, ӑна ҫутӑ мӗн тума кирлӗ?

23. На что дан свет человеку, которого путь закрыт, и которого Бог окружил мраком?

Иов 3 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех