Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пикенсе (тĕпĕ: пикен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чарма пикенсе, вӑл ӑна тутисемпе тытрӗ, шурӑ алсишпе, шаль тутӑрпа, пӗчӗк алтупанӗпе сӑтӑрчӗ, анчах чарма пултараймарӗ.

Она ловила их губами, вытирала белыми рукавичками, шалью, маленькими ладонями, силясь остановить, и не могла.

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Халех, — терӗ Василий, харкашу ҫитсе килессин вӑхӑтне тӑсма пикенсе тата ҫав харкашу пурпӗрех пулассине туйса.

Сейчас… — говорил Василий, силясь оттянуть надвигавшуюся вспышку и в то же время чувствуя, что она неизбежна.

5. Килте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Халех майлаштаратӑп, — пӗлтерчӗ Андрий, хӗрӳленсех ӗҫе пикенсе.

Сейчас я смастерю, — сообщил Андрий и энергично принялся за работу.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

— Ура! — кӑшкӑрса ячӗ Птаха, урнӑ пек ташлама пикенсе.

— Ура! — закричал Птаха и пустился в бешеный пляс.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

— Ҫапла, ҫапла… — мӑкӑртатса илчӗ Цибуля, сухалне тӑрмалама пикенсе.

— Так, так… — пробурчал Цибуля и принялся за свою бороду.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Партизансем пулӑшу памасан, ревкома ҫӑлма кирек те мӗнле пикенсе пӑхни те усӑсӑр пуласси уҫҫӑнах курӑнса тӑрать.

Было ясно, что без помощи партизан всякая попытка освободить ревком обречена на неудачу.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Пӗрисем — тӑрӑхласа калаҫаканскерсем, кулманскерсем пулчӗҫ, теприсем — хаваслӑ, ҫамрӑклӑх вӑйӗпе ҫиҫсе тӑраканскерсем, виҫҫӗмӗшсем — ялан шухӑша кайнӑ пек лӑпкӑскерсем, — амӑшне вӗсем пурте ӗҫре ҫине тӑракан, ӗҫе ӗненекен пӗрешкел ҫынсем пек курӑнчӗҫ; кашнин хӑйӗн сӑнӗ пулсан та — уншӑн пурте пӗрешкелтерех сӑн-питлӗ пек туйӑнчӗ: пурин те ырхан, лӑпкӑ та ӗҫе пикенсе тума хатӗр уҫӑ сӑн, хура куҫӗсем Эммауса каякан Христос куҫӗсем пек тарӑннӑн, ӑшшӑн та ҫирӗппӗн пӑхаҫҫӗ.

Одни насмешливые и серьезные, другие веселые, сверкающие силой юности, третьи задумчиво тихие — все они имели в глазах матери что-то одинаково настойчивое, уверенное, и хотя у каждого было свое лицо — для нее все лица сливались в одно: худое, спокойно решительное, ясное лицо с глубоким взглядом темных глаз, ласковым и строгим, точно взгляд Христа на пути в Эммаус.

XXI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ҫын вара булочник ҫине хуйхӑллӑ куҫӗсемпе пӑхса тӑнӑ, татах калаҫу пуҫарма пикенсе пӑхнӑ, унтан урамалла тухса кайнӑ.

Человек постоял, посмотрел на булочника грустными глазами, пытался еще говорить что-то и вышел на улицу.

XVII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Темиҫе хут та вӑл, искусства таврашне ӑнланнине кӑтартма пикенсе, театрсем, концертсем ҫинчен сӑмах хускатрӗ, анчах карчӑксем ӑна калама памарӗҫ, самаях йӗкӗлтесе тӗксе илчӗҫ, юлашкинчен, унӑн нӑйкӑшнине итлес килменнипе пулас, килне кӑларса ячӗҫ.

В который раз заговаривала она о театрах, о концертах, давая понять, что знает толк в искусстве, но старухи беспощадно перебивали ее, подтрунивали над ней, и довольно-таки ядовито, а под конец, не желая, видимо, слушать более ее нытья, выпроводили домой.

Укахви, Дорофеевна тата ыттисем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Ҫак самантсенче кӗсменсемпе ишекенсем тата пикенсе ӗҫлеҫҫӗ, ҫавӑнпа та кимӗсем ишнӗ пек мар, вӗҫнӗ пек пыраҫҫӗ.

В такие минуты гребцы удваивали усилия, и пироги не плыли, а летели по поверхности реки.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Пикенсе пӑхӑпӑр, Джон, — терӗ ӑна Гленарван.

— Попытаемся это сделать, Джон, — ответил Гленарван.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫӗр ҫинчи пӗрчӗсене пуҫтарнӑ пек туса час-часах чарӑнса тӑрать вӑл, е чӗрнисемпе чаваланма пикенсе пӗтӗм тусан анне пулать.

Он часто останавливался, делая вид, что подбирает на земле зерна, или, начиная скрести когтями землю, поднимал вокруг себя целую тучу пыли.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Эсир хушсан, эпир ӑна тытма пикенсе пӑхӑпӑр; ӑна тытсан, миссис Гленарван та хӗпӗртесе кайӗ, тата иккӗленсе тӑрасси те пулмӗ.

Если вы, милорд, согласны и леди Гленарван доставит удовольствие присутствовать при такой любопытной ловле, то мы можем скоро узнать в точности, что это за рыба.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Сывӑ-и, Оля! — терӗ Женя, ҫӳлти картлашка ҫинче чарӑнса тӑнӑ май, йӑл кулма пикенсе.

— Оля, здравствуй! — останавливаясь на верхней ступеньке и пытаясь улыбнуться, сказала Женя.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Ҫапла, ҫавӑн пек самантра вӑл нимӗн пулман пекех тӳрре тухма пикенсе калаҫнӑшӑн эпӗ тарӑхма та хатӗрччӗ…

Это невинное извинение, в ее устах, в такую минуту — меня тогда чуть не рассердило…

XVI // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Кӑшкӑрса макӑрса ярасран хӑраса вӑл хӑвӑрттӑн ҫаврӑнчӗ, пӑртак тӑнӑ хыҫҫӑн тӗмсен хушшипе пикенсе ӗҫлекен амӑшӗ еннелле утрӗ.

Боясь разрыдаться, она резко отвернулась и, постояв, пошла кустами в ту сторону, где работала ее мать.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӗсем ҫав тери пикенсе калаҫнипе кӗҫӗн алӑк епле уҫӑлнине те илтмерӗҫ.

Они так увлеклись, что не слышали скрипа, открывавшейся калитки.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫак ӗҫе вӗсем питӗ хӗрсе, акӑш-макӑш пикенсе тытӑннӑ, Комсомол райкомӗнче ҫакӑн ҫинчен пӗлеҫҫӗ те ҫапла пӗр канаша килеҫҫӗ: кун пек патриотла инициативӑна пӗтерсе хуни пысӑк айӑп пулнӑ пулӗччӗ.

Взялись они за это дело с энтузиазмом, в райкоме комсомола об этом узнали и рассудили так: глушить подобную патриотическую инициативу было бы просто преступно.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ҫавӑн ҫинчен ачасене пӗлтерсен, лешсем савӑнсах кайнӑ, хӑйсен садӗнче вӗсем тата тӑрӑшарах, пикенсе ӗҫлеме тытӑннӑ…

Куҫарса пулӑш

V. Пирӗн колхозри пекех // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Пӗрремӗш кун вырнаҫнӑ-вырнаҫман пикенсе олимпиадӑна хатӗрленчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Ҫӗпрелсем кӑҫал та малта // Светлана САДЫКОВА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 7 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех