Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Кирлӗ мар! — шӑппӑн калаҫма пикеннӗ Фома.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Маякин, ӗмӗрхи йӑлине пула, хӑйӗн философийӗпе ҫӗкленсе кайсах калаҫма пикеннӗ, анчах аяла пулнӑскере ҫапӑҫма вӗрентес ҫук иккенне аса илсе, вӑл часах чарӑнса ларнӑ.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Резников, Зубов тата Бобров, Маякин еннелле ӳпӗнсе, пӗр-пӗрин хушшинче темӗн ҫинчен шӑппӑн калаҫма пикеннӗ.Резников, Зубов и Бобров наклонились к Маякину и тихо начали о чем-то говорить.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Хӗрарӑм пуҫне ухса илнӗ те, аллине Ежов еннелле тӑсса, шӑхӑруллӑн чашкӑрма пикеннӗ:Женщина закинула голову, протянула к Ежову руку и заговорила с шипением и свистом:
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ежов, хӑвӑрт ура ҫине ҫӗкленсе, Фомана хирӗҫ тӑнӑ, унтан ҫӳллӗ сасӑпа такмакланӑ пек калаҫма пикеннӗ:Ежов вскочил на ноги и, встав против Фомы, стал говорить высоким голосом и точно декламируя:
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ҫапла эппин, пулас фабрикант господин, — нимӗн те пулман пек калаҫма пикеннӗ Маякин, — виҫҫӗр пин тенкӗ, вара сан ӗҫӳ пушар пек алхасса каять?
XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Пуҫне аллисемпе ярса тытса, Ежов авӑннӑ пӗвне тӳрлетнӗ те, карӑнса илсе, каллех кичеммӗн, тискеррӗн юрлама пикеннӗ:Схватившись руками за голову, Ежов выпрямил согнутое тело, напрягся и снова тоскливо и дико запел:
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вара вӑл тискер сасӑпа улама пикеннӗ:
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ежов, каллех ура ҫине тӑнӑ та, ҫӗкленӳллӗн калаҫма пикеннӗ:
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӑл, ӗшеннипе, йӑлт шурӑхса кайнӑ, ҫамкине шӑлса илнӗ, унтан, Фома патне диван ҫине пырса ларса, калаҫма пикеннӗ:Даже побледнел от усталости, затем он потер лоб, сел на диван к Фоме и заговорил:
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӑл, хӑйӗн креслине сӗтел патӗнчен кӑптӑр-каптӑр тӗртсе ярса, ура ҫине сиксе тӑнӑ та, аллисене хыҫалалла тытса, пуҫне сулкаласа, чашкӑруллӑ сасӑпа усаллӑн пӑшӑлтатса, пӳлӗм тӑрӑх вӗттӗн утма пикеннӗ…
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Мӗне пӗлтерет? — вӗриленсе, чӗтренсе калаҫма пикеннӗ Маякин.
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Эпӗ ӑнланатӑп-ҫке, — ӗнте ҫемҫереххӗн калаҫма пикеннӗ Маякин, Фома шухӑша кайнине курса, — эсӗ хӑвӑн валли телей тӑвасшӑн…— Я ведь понимаю, — уже мягче говорил Маякин, видя Фому задумавшимся, хочешь ты счастья себе…
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Анчах, ывӑлӗ ҫинчен калаҫас килмест тесе, вӑл хӑйне, ахӑрнех, тӗрӗс мар ӑнланнӑ пулас, мӗншӗн тесен, пӗрер минут чӗнмесӗр ларсанах, вӑл хӑех ун ҫинчен тӗксӗммӗн, ҫиллессӗн калаҫма пикеннӗ.
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ан ҫиллен ӗнтӗ, ҫак ачапа тӗрмешсех… — терӗ вара йӗрмӗшме пикеннӗ ачине сисӗнкӗсӗр йӑс-йӑс силлесе.
8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.
Ҫакӑ — тротуар ҫинче сасартӑк сарлакан та тикӗсмаррӑн утма пикеннӗ сывлӑхлӑ та тискер йӗкӗтӗн халсӑрлӑхӗнче, темӗнле, чуна тарӑннӑн кайса тивекен япала пулнӑ.
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ухтищев, ҫинҫе туйине выляткаласа пырса, шӑхӑрма пикеннӗ, хӑй тӑтӑшах юлташӗ ҫинелле пӑха-пӑха илнӗ.Ухтищев, помахивая тросточкой, стал насвистывать, поглядывая на своего спутника.
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вара Медынская ҫинчен килнӗ шухӑша сирсе ярас тенӗ майлах, вӑл, пуҫне силлесе илсе, хӑвӑрттӑн малалла утма пикеннӗ.При этом воспоминании он тряхнул головой, как бы желая спугнуть мысль о Медынской, и ускорил шаги.
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ҫуланса пӗтнӗ халат тӑхӑннӑ, аллисене шут тытнӑ Маякин сӑран кресло ҫинче вӗтеленсе илнӗ, унтан хӑпартланса калаҫма пикеннӗ.
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Фоман каллех ун патне каяс килнӗ, ҫак кӑмӑл ӑна пӗрӗн-кайӑн ыраттарнӑ, анчах вӑл хӑйӗн кӑмӑлне парӑнасшӑн пулман, манӑҫас тесе, юриех ӗҫе пикеннӗ, хӗрарӑма хирӗҫ тӗрлӗ сӑлтавсем тупса, ун ҫине ҫилленсе пурӑнма тӑрӑшнӑ.
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.