Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пени сăмах пирĕн базăра пур.
пени (тĕпĕ: пени) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫӗрлехи пӗр тикӗс сасӑсем, хӑмӑшсем чаштӑртатни, казаксем хӑрлаттарни, вӑрӑмтунасем нӑйлани тата шыв шавне хупласа хутран-ситрен пӑшал пени е татӑлса ӳкнӗ ҫыран шӑмпӑртатни, е пысӑк пулӑ шапӑлтатни, е ҫатрашкаллӑ сӗм вӑрманта тискер кайӑк чаштӑртаттарни илтӗнкелет.

Равномерные ночные звуки шуршанья камышин, храпенья казаков, жужжанья комаров и теченья воды прерывались изредка то дальним выстрелом, то бульканьем отвалившегося берега, то всплеском большой рыбы, то треском зверя по дикому, заросшему лесу.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Анчах пӑшал пени те ахалех пулчӗ: ҫӗрпӳртре ларакансем ӑна илтмерӗҫ; пирӗнпе пӗрле пулнисем илтессе илтрӗҫ, ҫапах та вӗсене хирӗҫ сасӑ пама хӑяймарӗҫ.

Но и это ни к чему не привело: сидевшие в пещере не могли услышать выстрела; те же, что были при нас, хоть и слышали, но не посмели откликнуться.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Пӑшалпа пени мӗне пӗлтернине ӑнлантарас тесе, эпӗ Эрнене хам патӑма чӗнсе илтӗм, ӑна малтан пӳрнепе тӗллесе кайӑка кӑтартрӑм, унтан пӑшал ҫине тата кайӑк ларакан йывӑҫ айӗнчи ҫӗр ҫине кӑтартса: «Кайӑк ҫине пӑх-ха: пӑшалпа перетӗп те вӑл ӳкет», — тенӗ пек ӑнлантартӑм.

Желая объяснить Пятнице, что такое стрельба из ружья, я подозвал моего дикаря к себе, показал ему пальцем сперва на птицу, потом на ружье, потом на землю под тем деревом, на котором сидела птица, как бы говоря: «Вот смотри: сейчас я сделаю так, что она упадет».

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫав самантрах пӑшал пени те илтӗнсе кайрӗ — ку ӗнтӗ тӑшманӑн йышӗ пысӑк иккенне асӑрхаттарчӗ.

В тот же миг раздался ружейный залп — знак того, что замечены крупные силы неприятеля.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӗҫкӗ-ҫикӗре патриотла тав куркисем ҫӗклеҫҫӗ, пӑлхав пирки нимӗн пытармасӑр калаҫаҫҫӗ; мӑнастир таврашӗнче яра кун пӑшал пени илтӗнет, — ҫамрӑксем унта пеме вӗренеҫҫӗ.

На пирушках провозглашались патриотические тосты и открыто говорилось о восстании; вокруг монастыря целый день раздавались ружейные выстрелы — это молодежь училась стрелять.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Макар хваттерӗ енне чупатӑп: пени унтан илтӗннӗ пек туйӑнчӗ.

Бегу к Макаровой квартире: стрельба будто оттуда доносилась.

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫур ҫӗр ҫитеспе ҫапла хуторта пӑшал пенине илтетӗп: пӗрре винтовкӑран переҫҫӗ, унтан икӗ хутчен, хулленрех, пистолетран пулмалла, вара каллех — янравлӑ сассинчен винтовкӑран пени паллӑ.

Около полуночи, слышу я, по хутору стрельба идет: один винтовочный выстрел, потом два поглуше, вроде как из пистолета, и опять — хлесткий, винтовочный, по звуку можно было определить.

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эппин, чӑн-чӑн салтак мар, пӗр-пӗр талпас пени паллах.

Стало быть, ясно, что стрелял какой-нибудь вьюноша, а не настоящий солдат.

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Тата хутран-ситрен такам пени илтӗнет.

В тире кто-то изредка постреливал.

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Таҫтан аякран тупӑсемпе пени мана кӑштах илтӗнет, инҫетрен, хӗвелтухӑҫ енчен пек.

Раскаты орудийных выстрелов донеслись до меня, глухие, далёкие и как будто с востока.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ темиҫе хутчен те ҫакӑн пек картина куртӑм: орудипе пени уйрӑмах хыттӑн ханклатса илтӗнсен, пурте, карташӗнче пуррисем, мӗнпур ӗҫе пӑрахса, шӑпланса, чупса пынӑ ҫӗртен чарӑнса, сасӑ енне чылайччен тинкерсе тӑраҫҫӗ.

Я видела несколько раз, как все, кто находился на дворе, приостанавливались, замолкали и долгое время смотрели в ту сторону, откуда доносился какой-нибудь особенно гулкий орудийный удар.

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сайра-хутран кӑна, хӑш вырӑнта та пулин тупӑсенчен пени ытлах та вӑйланса кайсан, телефонист хӑйӗн сӑран пуркинчи аппарачӗн аврине ҫавӑрса, хуллен кӑна ыйтнӑ:

И только изредка, когда в каком-нибудь месте огонь особенно учащался, телефонист крутил ручку своего кожаного аппарата и негромко говорил:

3 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех