Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пахса (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Енчӗпек тӳрленсе ларчӗ, Янтул ҫине чӑркӑшса пахса илчӗ.

Ендебек вскинула голову, выпрямилась, сурово посмотрела в глаза Яндула.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Хӑлха хупланса ларчӗ, — тесе Ухтиван типсе кайнӑ тутисене чӗлхине йӗпетет, ҫынсене пахса ҫаврӑнать.

— Не слышу я, уши заложило, — Ухтиван облизнул пересохшие губы, оглядел сидящих.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӑраса ӳкнӗ «янавар», сӑнчӑрти кайӑк пек, лаҫ тӑрӑх кускалакан тимӗрҫе ҫине тӗлӗнсе пахса тӑрать.

Перепуганный бедняга в растерянности глядит на разгневанного кузнеца, который носится по кузнице, как зверь в клетке.

Туптать // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ку ҫӗрсене уйрӑмӑн сухаласа сӳрелемелле, тыррине уйрӑм пахса ӳстермелле, удобрени памалла.

Куҫарса пулӑш

V // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Вӑрмана кӗрес умӗн Ятман, каялла ҫаврӑнса, тӑван ялӗ ҫинелле пахса илчӗ.

Куҫарса пулӑш

ХХ // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

— Эс, мӗн… — сӑмаха самахла сыпӑнтарчӗ Дина, Никандр еннӗ пат пахса.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Кантюк ватӑ Эпселем ҫине чӑрр! пахса илчӗ, сӗлӗ пӗрчи пек хӑсӗк куҫне ҫине-ҫине мӑчлаттарма тытӑнчӗ.

— Кандюк заинтересованно зыркнул на старика Эпселема своими узенькими, как овсяные зерна, глазками и заморгал часто-часто.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Туй мар кунта пахса тӑма.

Небось не свадьба, глазеть нечего!

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫакӑн пек касӑпӑр та, — терӗ Сантӑр, ыттисен енне пахса.

— Вот так и дальше будем, — довольный удачным началом, сказал Сандор лесорубам.

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ну-ка, Аня, — аппӑшне пахса илчӗ Володя, — вуласа пар-ха пире Руслан ҫинчен?

Ну-ка, Аня, почитай нам про Руслана! — Володя взглянул на сестру.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Акӑ вӑл хумханма пӑрахрӗ: мӗн кирлине пурне те туса ҫитерчӗҫ, пурин пирки те калаҫса татӑлчӗҫ, пурне те ҫирӗплетрӗҫ те Николай Николаевич, кӑранташӗпе майӗпен графина шаккаса, Андрей Петрович Бойченкона доклад тума сӑмах пачӗ: хӑй ларчӗ, ҫӑмӑллӑн сывларӗ, куҫлӑхне хыврӗ те унӑн кантӑкӗсене васкамасӑр тутӑрпа шӑлма пуҫларӗ, ҫакӑн чухне вӑл, кӑштах хурлӑхлӑрах, ывӑннӑ куҫӗсемпе зала пахса, ҫапла каланӑн туйӑнчӗ:

Вот он перестал волноваться: все, что необходимо доделали, обо всем договорились, всех утвердили и Николай Николаевич, постукивая карандашом о графин, предоставил слово для доклада Андрею Петровичу Бойченко; сам же сел, выдохнул, снял очки и начал не спеша протирать стекла платком, в этот момент он, глядя немного печальными и уставшими глазами в зал, как бы говорил:

XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Пӗр-ре! — салтаксем унпа килӗшӳллӗн юрлаттарса ячӗҫ те хуллен, васкамасӑр кукленчӗҫ, Бобылев вара, хӑй те кукленсе ларнӑскер, шеренгӑна маттур сӑнпала ҫивӗччӗн виҫсе, пахса ҫаврӑнчӗ.

— Ра-аз! — запели в унисон солдаты и медленно присели на корточки, а Бобылев, тоже сидя на корточках, обводил шеренгу строгим молодцеватым взглядом.

X // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Халӗ тин, Аржанов ҫине айккинчен пахса, Давыдов унӑн ҫилпе кушӑрканӑ, вистенсе тӑракан янахӗсем ҫинче йӑл кулнипе пулнӑ вӗт пӗркеленчӗксене асӑрхарӗ.

И тут-то, глядя сбоку на Аржанова, Давыдов впервые увидел у него где-то ниже обветренной, шелушащейся скулы мелкие морщины сдержанной улыбки.

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Унтан вӑл, питсене тимлӗн тинкерсе пахса та паянхи ҫӗр ҫакӑнта кӗме ирӗк паракан вӑрттӑн сӑмахсемпе ыйтса, юлнисене тӗплӗн тӗрӗслесе тухнӑ.

Затем он внимательно обошел всех оставшихся, всматриваясь им в лица и опрашивая их таинственными словами, составлявшими пропуск нынешней ночи.

X сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Ҫӑвӑнса пӗтерсен, Санька пӳрте кӗчӗ, куҫкӗски ҫине пахса йӗпеннӗ ҫӳҫне турарӗ те сӗтел хушшине кӗрсе ларчӗ.

Умывшись, Санька прошел в избу, расчесал перед зеркалом мокрые волосы, сел за стол.

17-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ан ҫывхарӑр! — хӑраса, сехӗрленсе ӳкнӗ пекех каларӗ Ольга, хӑйпе ун хушшине икӗ аллипе зонтикне тӑсса, унтан, хытса кайса, пӗр сывламасӑр, хаяррӑн пахса, юпа пекех хытса кайса, хӑяккӑн чарӑнса тӑчӗ.

Не подходите! — с испугом, почти с ужасом сказала она, вытянув обе руки и зонтик между ним и собой, и остановилась как вкопанная, окаменелая, не дыша, в грозной позе, с грозным взглядом, вполуоборот.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ольга вара ун ҫине пуҫ тӳпинчен пуҫласа урисем патне ҫитиех ҫав тери хаяррӑн пахса илчӗ.

А она оглядывала его так ядовито с ног до головы.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Генерал ачан пӗрмай хускалакан пичӗ-куҫӗ ҫине пахса тӑчӗ те унӑн ҫак пӗчӗк салтак чунӗн тӗпнех кӗрес, унӑн чӗри патӗнчи шухӑшӗсене пӗлес килчӗ.

Генерал смотрел на его одухотворённое спящее лицо, и ему хотелось проникнуть в душу этого маленького солдата, в самую её глубину, прочесть самые его сокровенные чувства.

28 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех