Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

наказной (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ват ҫынна итлес тетӗр пулсан, наказной атамана Тарас Бульбӑсӑр пуҫне урӑх никама та лартма кирлӗ мар.

А наказным атаманом, коли хотите послушать белой головы, не пригоне быть никому другому, как только одному Тарасу Бульбе.

VIII // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Кошевой хӑйӗн тивӗҫӗ хушнӑ тӑрӑх козаксен пӗр ушкӑнӗпе тутарсем хыҫҫӑн каять, тепӗр ушкӑнӗ хӑйне валли наказной атаман суйласа лартать.

Кошевой по долгу пойдет с одной половиною за татарами, а другая половина выберет себе наказного атамана.

VIII // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Андреяновпа пӗр хваттерте икӗ каҫ ҫӗр выртнӑ хушӑра Григорий ун сӑмахӗсенчен ҫакна пӗлчӗ: хӑй вӑл питӗ турра ӗненекен ҫын иккен те, чиркӳсенче тӗн йӑли-йӗркисене турра чаплӑн кӗлтуса тытса пыни ҫинчен куҫҫуль кӑлармасӑр калаҫма та пултараймасть; арӑмӗ вара, Софья Александровна тесе чӗнекенскер, — тӗнчере пур енчен те чи хӳхӗм хӗрарӑм; тахҫан ӗлӗк ӑна, наказной атаман барон фон Граббе хӑй юратса пӑрахнӑ пулнӑ та, анчах унӑн кунпа нимӗн те тухман имӗш.

За две ночи, проведенные с Андреяновым на одной квартире, Григорий с его слов успел узнать, что он очень набожен, что он без слез не может говорить о торжественных церковных богослужениях, что жена его — самая примерная жена, какую только можно представить, что зовут ее Софьей Александровной и что за ней некогда безуспешно ухаживал сам наказной атаман барон фон Граббе.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эпӗ, тӑванӑм, Ҫар канашӗнче чух наказной атаманпа хӑйӗнпе те ҫӗлӗк хывмасӑр… — теме тӑчӗ те Пантелей Прокофьевич каласа пӗтермесӗрех шӑпланчӗ.

— Я, братец ты мой, когда был на Войсковом кругу, так я с самим наказным атаманом чай внакладку… — начал было Пантелей Прокофьевич и умолк.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл, Канаш членӗ пулнӑскер тата наказной атаман керменӗнче кирек кама та алӑ тытса сывлӑх суннӑскер, сасартӑк темле генералтан хӑраса ӳкӗ-и?

Он, который был членом Круга и во дворце наказного здоровался со всеми за руку, и вдруг испугается какого-то генерала?

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хальхинче Тутарстан Республики тӑрӑх ӗҫлекен наказной атаман, Лейб-гвардипе казак ҫарӗсен генерал-майорӗ «Ҫӑлтӑр» ҫарпа патриот клубӗн членӗсене отряд ялавне пама килнӗ.

Куҫарса пулӑш

Туслӑх тата пулӑшу // Иршат Хамидуллин. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 3 стр.

Хамӑрӑннисемпе пӗрлешсенех наказной атаман патне ҫыратӑп.

Как только соединимся со своими, напишу рапорт самому наказному атаману.

LXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мӗн мурӗ вӑл — наказной атамансем пурте темле нимӗҫсем: фон Таубу, фон Гроббе е татах ҫавӑн йышши фонсем!

Чтой-то за черт — наказные атаманья все какие-то немцы: фон Таубе, да фон Граббе, да разные подобные!

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Могилеври губернатор ҫуртне кашни кун хӑйсен пулӑшӑвне сӗнме хӗвелпе пиҫнӗ, ҫилпе кушӑрханӑ офицерсем ҫул ҫинче тусанланса пӗтнӗ гимнастеркӑсемпе фронтсенчи тӗрлӗ чаҫсенчен килсе тӑнӑ; Офицерсен союзӗпе Казак ҫарӗсен Союзӗн шукӑль тумланнӑ представителӗсем пырса кайнӑ; Дон тӑрӑхӗнчен — казаксенчен пӗрремӗш хут Дон ҫинчи Ҫар Облаҫӗн наказной атаманне ҫитнӗ Каледин хыпарҫисем килсе ҫӳренӗ.

Ежедневно в губернаторский дом в Могилеве с предложением услуг являлись с фронтов из различных частей, в пропыленных защитных гимнастерках, загорелые и обветренные офицеры, приезжали щеголеватые представители Офицерского союза и Союза казачьих войск, шли гонцы с Дона от Каледина — первого из казаков войскового наказного атамана Области Войска Донского.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫыр, хӑть наказной атаман патне ҫырса яр, Гришка пурпӗр манӑн.

Пиши хучь наказному атаману, а Гришка мой!

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех