Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

мӑйӗнчен (тĕпĕ: мӑй) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Фома та ӑна мӑйӗнчен ыталаса тытнӑ, пичӗпе унӑн пичӗ ҫумне тӗршӗнсе, нимӗн чӗнмесӗр, тӑтӑшшӑн сывланӑ.

А Фома обнял его за шею и, прижавшись щекой к его щеке, молчал, дыша ускоренно.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Халь ҫеҫ унта нимӗн те ҫукчӗ, самантрах унта мӑйӗнчен сӑнчӑрпа кӑкарнӑ темӗнле ҫӑмламас япала пырса тӑнӑ.

Только что никого не было и вдруг там появилось волосатое, злое существо с цепью на шее.

Михел хӑйӗн ятне улӑштарать // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Пирӗнпе пӗрле мӑйӗнчен сӑнчӑрпа кӑкарнӑ фокстеррьер йытӑ пырать.

С нами была собака, фокстерьер, на цепи.

Борькӑпа Сурька // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Эпӗ сылтӑм алӑпа пулӑ тытса сулахаййипе ӑна мӑйӗнчен кӑшт ҫеҫ сӗртӗнетӗп.

И вот правой рукой я подношу ему рыбу, а левой чуть-чуть прикасаюсь к его шее.

Лео Васькӑна мӗнле вӗрентни ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Лео ҫавӑнтах хӑйӗн тутипе хуллен те ерипен Васькӑна мӑйӗнчен ачашлама тытӑнчӗ.

А Лео начал осторожно и нежно тереться мордой о шею Васьки.

Лео Васькӑна мӗнле вӗрентни ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Беби час-часах карлӑк витӗр хоботне кӑларса, ӑна ҫурӑмӗнчен, мӑйӗнчен ачашласа илетчӗ.

Бэби часто просовывал хобот через перегородку и нежно гладил ослика по шее и спине.

«Карлик» // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

— Вӑл хӑйӗн урисем патне ӳкнӗ Эномая мӑйӗнчен ыталаса илчӗ.

И она обвила руками шею Эномая, находившегося у ее ног.

XVIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Малалла мӗн пулнине калама та хӑрушӑ: разведчик-Шӑнкӑрч, вӗллене кӗрсе, Ҫерҫи арӑмне атпӑри пек сӑмсипе мӑйӗнчен ярса тытнӑ та шӑтӑкран сирпӗтсе кӑларнӑ.

Что произошло дальше, страшно и рассказывать: разведчик Скворец очутился в скворечнике, схватил Воробьиху за шиворот своим длинным, как шило, клювом и вытолкнул в окно.

II // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

Кайран Матвей Иванович ӑна, кайтӑр тесе мӑйӗнчен лӑпка пуҫларӗ.

А потом Матвей Иванович её стал по шее хлопать, чтоб она уходила.

Эпӗ кӗтӳрен хӑрани // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Кашкӑр сурӑха мӑйӗнчен ярса тытнӑ та, ҫурӑмӗ ҫине уртса янӑ.

Волк схватил овцу за шею и закинул себе на спину.

Чабан пичче кашкӑра мӗнле вӗлерни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Эпӗ ӑна мӑйӗнчен те кӑштах ачашларӑм.

И я ей немножко шею погладил.

Эпӗ пӗчӗк лаша утланса ҫӳрени // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Кун пек ҫӗкӗлсемпе тӑшмана мӑйӗнчен е уринчен ҫаклатса туртма питӗ ансат.

Такими крючками хорошо хватать неприятеля за шею или за ногу.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ӑна тачка ҫине лартрӗҫ, мӑйӗнчен кантрапа ҫыхрӗҫ те туртма тытӑнчӗҫ.

Взобравшись на тачку, она накинула на шею веревку, и ее начали тянут.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Кам та пулин сарай тӑррине хӑпарса тӑрать, ыттисем ӑна мӑйӗнчен кантрапа яваласа илеҫҫӗ те ҫӗре туртса антараҫҫӗ.

Кто-нибудь взбирался на крышу сарая или на забор, и его стаскивали за шею веревкой.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Патшана мӑйӗнчен вӗренпе яваласа илчӗҫ те: «пӗрре, иккӗ, туртрӑмӑр!» тесе кӑшкӑрса, чул никӗс ҫинчен йӑвантарса антарчӗҫ.

Царю на шею накинули веревку и с криком: «Раз, два взяли!» скинули с каменного пъедестала.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Темле вараланчӑк платье тӑхӑннӑ хӗрача каторжник патне чупса пырса унӑн мӑйӗнчен уртӑнчӗ.

В эту минуту к арестанту протиснулась девочка в грязном платье и с плачем бросилась к нему на шею.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Хулари священник Иоанн атте халь ҫеҫ ҫурална ача мӑйӗнчен пӗчӗк хӗрес ҫакса янӑ та ӑна Василий тесе ят панӑ.

Священник отец Иоанн повесил на шею новорожденному медный крестик на розовой тесемочке и нарек мальчику имя Василий.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вара Спартак тарӑхса ҫитрӗ, урмӑшса кайса, ҫав путсӗре мӑйӗнчен ярса илчӗ те пӑвса вӗлерес патнех ҫитерчӗ.

Тогда Спартак в бешенстве схватил негодяя за горло и чуть не задушил его.

IV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ун ҫывӑхӗнче патриций Эльвий Медуллий ларать; вӑл вара тӑсланкӑ, шурӑхса кайнӑскер, хыткан кӑна, яп-яка ҫи-пуҫлӑ, хӑй ҫине ырӑ шӑршӑсем сапнӑ, пӳрнисем ҫинче темӗн чухлӗ ылттӑн ҫӗрӗсем, мӑйӗнчен хаклӑ йышши чулсемпе вӗҫленекен ылттӑн пӑчӑра усӑнса тӑрать.

Рядом с Валерией сидел Эльвий Медуллий, существо длинное, бледное, худое, холеное, прилизанное, надушенное, напомаженное и разукрашенное; все пальцы его были унизаны золотыми кольцами с самоцветными камнями, с шеи спускалась золотая цепь тонкой работы.

I сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ҫав самантрах Аэлита Лося мӑйӗнчен ытамларӗ, — пепке пек.

Тогда Аэлита стремительно обвила шею Лося, как ребёнок.

Ӑрӑм-сурӑм (тухату) // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех