Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

лараҫҫӗ (тĕпĕ: лар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Центрта» симӗс сӗтелсем хушшинче, пиртен тунӑ пысӑк зонтсем айӗнче, чечек сутакансем лараҫҫӗ.

В «центре» за зелеными столиками под большими полотняными зонтиками сидели менялы и цветочницы.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кимӗсем ҫинче ҫӗнӗ коленкор кӗпесем тӑхӑннӑ хӗрсем, тутисене тӑснӑ, хӗвелпе пиҫнӗ ҫара уран арҫын ачасем лараҫҫӗ.

В шаландах сидели благонравные девочки в новеньких коленкоровых платьицах и босые, насупившиеся мальчики с солнечными лишаями на абрикосовых щечках.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Икӗ аяккипе пуянсен мрамортан, гранитран, лабрадортан тунӑ масарӗсем чаплӑ ҫуртсем пек лараҫҫӗ.

По обе стороны были мраморные, гранитные, лабрадоровые фамильные склепы — эти маленькие роскошные виллы.

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсен ӑшӗнче Мотя пуканийӗсем лараҫҫӗ.

Внутри их были рассажены Мотины куклы.

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя пӗлет: мӑнкун ҫитнӗ ҫӗре парка тунасем ҫинче тӗреклӗ, кӑтра, шупка-кӗрен, шурӑ е сарӑрах шурӑ гиацинт чечекӗсем ӳссе лараҫҫӗ.

И Петя знал, что как раз к самой пасхе чудесно появятся на толстой ножке тугие, кудрявые соцветия бледно-розовых, белых и лиловых гиацинтов.

XLII. Куликово уйӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсем халӗ хӗллехи пекех лараҫҫӗ.

Они были еще по-зимнему закупорены.

XLII. Куликово уйӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Итле, Петька, — терӗ сасартӑк Гаврик: — ӑнлантӑн-и, вӗсем унта усӑсӑр кӗтсе лараҫҫӗ… таварсӑр…

— Слышь, Петька, — сказал вдруг Гаврик, — понимаешь, они тама сидят и даром дожидаются… без товара…

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Вӗсем унта кӗтсе лараҫҫӗ

— А они тама сидят и дожидаются…

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсене хирӗҫ икӗ вӗҫкӗн адьютант лараҫҫӗ, вӗсен хӗҫӗсем тӗкӗр пек, шурӑ шӑлӗсем хушшине папирос хӗстернӗ.

Напротив сидят два шикарных адъютанта с зеркальными саблями, с папиросами в белых зубах.

XXXI. Лафет ҫинчи ещӗк // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӗтӗмӗшпех урӑхла: кунта лайӑх ҫынсемех лараҫҫӗ, вӗсем пеккисене кашни кунах вокзал патӗнче тата Ланжеронра, Александровски паркра, конка ҫинче те нумай тӗл пулма пулать.

Наоборот: обыкновенные, простые, вполне приличные люди, из числа тех, каких можно было каждый день встретить возле вокзала, на Ланжероне, в Александровском парке, на конке…

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсем чӑнкӑ ҫыран хӗрринче, тӗмескесем айӗнче, хӑйсене тытассине кӗтсе лараҫҫӗ пулӗ, тесе шутлама та ҫук.

Было совершенно невероятно, чтобы они сидели где-нибудь посреди обрыва, в кустах, и ждали, пока их схватят.

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсем пӗр чӗнмесӗр лараҫҫӗ.

Они сидели, ничего не говоря.

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӗр-пӗринчен пытанса, вӗсем таҫта та кӗрсе лараҫҫӗ, хӑш чухне унта пӗччен ларма та хӑрушӑ.

Прячась друг от друга, они залезали в такие отдаленные, глухие местечки, сидеть в которых одному становилось даже страшновато.

XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑш чухне вӗсем, килти пек, хресченле лараҫҫӗ.

Иногда они сидели по-домашнему, по-крестьянски.

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

«Мӗнле ачаш, черчен-ҫке вӗсем, халь-халь перӗнсенех чанк! туса ванас кӗленче евӗр лараҫҫӗ, — ҫеҫкесене аллипе сӗртӗннӗ май шухӑшларӗ Роза. — Шӑнасран та хӑрамаҫҫӗ-ҫке…»

«Какие же они нежные, хрупкие, кажется, вот притронешься к ним руками и они рассыпятся, — прикасаясь к лепесткам, подумала Роза. — И не боятся озябнуть…»

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Авӑ, вӑл палламан хӗрлӗ пӗсехеллӗ кайӑксем пӳрт умӗнчи пилеш йывӑҫҫи ҫине киле-киле лараҫҫӗ, ҫырлине хыпаҫҫӗ те пӑр! вӗҫсе каяҫҫӗ.

Вот, какие-то краснозобые птицы прилетели на рябину, что растет перед домом, поклевали рябину и с шумом улетели.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Кашни пӳлӗм хушшинче, чугун юпасем ҫинче, краҫҫин ламписем лараҫҫӗ.

На стене каждого пролета — керосиновая лампа в чугунном кронштейне.

IX. Ҫӗрлехи Одессӑра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Мӗнле илемлӗ лӗпӗшсем лараҫҫӗ манӑн аллейӑсен хура сулхӑнӗнче!

Какие роскошнейшие августовские бабочки садятся, в черной тени моих аллей!

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чечексене суйласа ҫеҫ ларса ҫӳрекен лӗпӗшсем те ку ҫырласем ҫине, чечексем ҫине ларнӑ пекех, лараҫҫӗ, вара лӗпӗшсен мӑйракисене виноградӑн симӗс мӑйӑхӗсенчен уйӑрма та хӗн.

Даже разборчивые бабочки садились на них, как на цветы, смешивая свои усики с зелеными усиками винограда.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫав вӑхӑтрах кашни тӗмрех темӗн чухлӗ ҫырла — «Эпир кунта, кулӑшла этем, сан тавра эпир вунӑ пӑта яхӑн. Ил те ҫи пире. Эх анра ҫын!» тесе кӑшкӑрнӑ пекех лараҫҫӗ.

В то время как буквально каждый куст был увешан ими и они кричали: «Да вот же мы, чудак человек! Нас вокруг тебя пудов десять. Бери нас, ешь! Эх ты, разиня!»

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех