Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗпине (тĕпĕ: кӗпе) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Пурин патӗнче те, — кӗпине чӗтрекен аллисемпе турта-турта хуравларӗ чирлӗскер.
— У всех, — натягивая дрожащими руками рубашку, сказал больной.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 305–309 с.

Ют ҫын кӗпине, чӗнтӗрлӗскере, тӑхӑнса лартрӑн!
Надела рубашку чужую, с кружевами,

Акварель // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 226–232 с.

Шах-Дуран кӗпине вӗҫертрӗ те вӗтӗ шӑрҫасемпе эрешленӗ хутаҫран виҫӗ пӗрчӗ тулӑ кӑларчӗ.
Шах-Дуран расстегнул платье и достал из бисерного мешочка три пшеничных зерна.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Операци шутсӑр ӑнӑҫлӑ иртнине пӗлсен Дэзи хӑйӗн пӗчченҫӗ тасалӑхӗ сывлакан пӳлӗмне таврӑнчӗ, ларса шӑппӑн макӑрчӗ; халичченхине чӗрсе хуратакан юлашки тӗл пулӑва сапӑр хӑюлӑхпа каймашкӑн ҫуллахи чи капӑр кӗпине тӑхӑнчӗ.
Узнав, что операция удалась блестяще, Дэзи вернулась в свою дышащую чистотой одиночества комнату и, со слезами на глазах, с кротким мужеством последней, зачеркивающей все встречи, оделась в хорошенькое летнее платье.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 114–118 с.

Юратупа, хӗрхенӳпе хумханнӑ Тави тӳмисене вӗҫертрӗ, ҫаннисене тавӑрчӗ, питех те хитре пурҫӑн кӗпине хыврӗ.
Вся трепеща от любви и жалости, она сняла свое хорошенькое шелковое пальто, расстегнула и засучила рукава.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 74–80 с.

Ҫинҫе, ҫӳллӗ хӗр унӑн кӗпине чуп тӑвакан ҫын патне пӗшкӗнчӗ.
Тоненькая, высокая девушка нагнулась к целующему ее платье человеку.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Калаҫкалаҫҫӗ: унӑн ӳчӗ пӗтӗмпех каснӑ-чӗрнӗ суранпа витӗннӗ имӗш: ҫырана тухсан пӗррехинче чипер ют пикене комплимент каланӑшӑн-и е тӗл пулнӑ малтанхи ҫыннах, кӗпи тӑхӑннӑ джентльмена, ҫул парас килменнишӗн-и, — анчах ҫакна эпӗ ҫирӗплетсех калаймастӑп, мӗншӗн тесен манӑн умра штурман кӗпине нихӑҫан та хывман; ӑна вӑл виҫӗ хутчен хывать — пысӑк уявсенче.
Говорят, что и весь он исполосован шрамами в схватках на берегу из-за лишнего комплимента чужой красавице или нежелания уступать дорогу первому встречному, вроде джентльмена в кэпи, — но этого подтвердить я не могу, так как никогда штурман при мне не снимал рубашку; а снимал он ее три раза в год, по большим праздникам.

«Тӑватӑ ҫил» штурманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 117–123 с.

Лешӗ, ӗнтӗ ҫамрӑках мар хӗрарӑм, питӗ вӑр-вар та меллӗ ӗҫлет: Калюков тужуркине сирсе, кӗпине самантрах туртса ҫурчӗ, кӑкӑрти тата аяк пӗрчи патӗнчи сурансене йодпа сӗрсе тасатрӗ, ҫыха пуҫларӗ.
Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Маччаран ҫакнӑ ҫиччӗллӗ краҫҫын лампи ҫутинче вӑл темле хӑрушшӑн курӑнать: пуҫне ҫапса шӑтарнӑ пулас та, юхса тӑнӑ юн, кӑлкан пек шурӑ ҫӳҫе тӑрмалантарса, тем анлӑш кӗвелсе хытнӑ; сулахай алли кравать хӗрринчен лӗнчӗр усӑннӑ; кӗпине тӑршшӗпех ҫурса янӑ та, хырӑмӗ ҫинче кӑвакарнӑ вырӑнсем палӑраҫҫӗ…
Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Кӗпине, йӗмне тата кӑвак халатне тӑхӑннӑ хыҫҫӑн, хӑйне танлӑн пӑхса илчӗ, «кун пек тумпа ял тӑрӑх тухса кайсан аван пулать пулмалла», тесе шухӑшларӗ.
Надевши рубаху, штаны и серый халатик, он самодовольно оглядел себя и подумал, что в таком костюме недурно бы пройтись по деревне.

Таркӑн // Николай Степанов. Чехов А. П. Таркӑн: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 16 с.

Пашка часрах кӗрӗкне хывса урайне пӑрахрӗ те, амӑшӗ пулӑшнипе кӗпине хыврӗ…
Пашка торопливо сбросил тулупчик на землю и с помощью матери снял рубаху…

Тамарӑна та пӗр кӗпине паратчех ӗнтӗ.
Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Ыйтнӑ пулсан Регина хӑйӗн пӗр кӗпине паратчех ӑна: унӑн вӗсем нумай.
Куҫарса пулӑш

Уявсене ҫӳремелли пӗртен-пӗр кӗпине ҫавӑркаласа пӑхрӗ.
Куҫарса пулӑш

Учительсен хӗрӗ Регана кӗрен бархат кӗпине вӗлкӗштерсе пӳлӗмнелле тухса чупать.
Куҫарса пулӑш

Ҫӳҫне пӳрнисемпе якаткаларӗ, кӗпине тӳрлетрӗ, куҫӗсене ачашшӑн ялкӑштарса магнитофон умне пырса тӑчӗ.
Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Пысӑкраххи шывран тухса кӗпине алла илчӗ.
Старший вылез из воды, взялся за рубашонку:

5 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Иван вагонра ҫывӑрма выртнӑччӗ те, ӑна кӗпине хывтартӑм — ирччен типет, терӗм…
Иван лег спать в вагоне, велела ему снять рубашку, — к утру, мол, высохнет…

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Винтовкине ерипен ҫӗр ҫине хучӗ те кӗпине хывса пӑрчӗ, каллех тӑхӑнчӗ.
Осторожно положила винтовку, стащила через голову рубашку, выжала, опять надела.

Иван Гора хӑйӗн тар-шурпа кавсӑлнӑ кӗпине турткаласа тӳрлетет, ырхан хырӑмӗ ҫинчи чӗн пиҫиххине туртарах ҫыхать, унтан тусанланнӑ ҫӳҫӗ ӑшне пилӗк пӳрнине те чиксе ярса, ҫӳҫне кӑштах вирелле шӑлса якаткалать те, куҫӗ хӗррипе Агриппина ҫинелле пӑхать.
Иван Гора оправил просоленную рубашку, подтянул ремень на тощем животе, пятью пальцами влез в пыльные волосы, откинул и несколько пригладил их и мельком покосился на Агриппину.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика